Η κάθε καλή ιδέα που έρχεται στον ανθρώπινο νου είναι από άνω, από τον Θεό. Μόνο ό,τι κατεβάζει η μύτη μας με το συνάχι είναι δικό μας.
Είτε καθρέπτης είναι κανείς, είτε καπάκι από κονσερβοκούτι, εάν δεν πέσουν οι ηλιακές ακτίνες, δεν λαμποκοπάει.
Μη στεναχωριέστε εάν έχετε ελαττώματα κληρονομικά, αλλ’ ούτε και να καμαρώνετε για τις κληρονομικές σας αρετές, διότι ο Θεός θα εξετάσει την εργασία που έκανε ο άνθρωπος στον παλαιό του άνθρωπο.
Εάν ο ήπιος χαρακτήρας βοηθάει μία φορά για την πνευματική πρόοδο, ο θυμώδης βοηθάει πιο πολύ, αρκεί την δύναμη αυτή του θυμού να την στρέψει εναντίον του κακού, των ψυχικών του παθών.
Οπως η ξυλόγλυπτη εικόνα έχει ατέλειωτη δουλειά όταν δουλευτεί με φακό, έτσι και η ψυχή του ανθρώπου έχει ατελείωτη δουλειά, όσο καθαρίζουν τα μάτια της ψυχής του ανθρώπου και γίνονται τηλεσκόπια.
Εάν καμιά φορά δεν βρεις άνθρωπο για να καθρεφτίσεις τον εαυτό σου πνευματικά, απομακρύνσου λίγο από το κελί σου και δες τον εαυτό σου από κει, σαν δεύτερο πρόσωπο και θα βρεις πολλά ελαττώματα.
Εάν δεν γνωρίσει ο άνθρωπος τον παλαιό του άνθρωπο για να ταπεινωθεί φυσιολογικά, η ταπείνωση δεν μπορεί να του γίνει κατάσταση, για να παραμείνει η θεία Χάρις.
Μην επιδιώκεις να γίνεις Γέροντας, γιατί και ως σκέψη είναι αποτυχία. Ούτε να θέλεις να κάνεις τον Γέροντα, εάν δεν έκανες υποτακτικός.
Εάν έγινες μόνος σου καπετάνιος, χωρίς να κάνεις προηγουμένως μούτσος, συμβουλέψου τουλάχιστον τους θαλασσοπόρους, για να μην βουλιάξεις μαζί με το πλήρωμά σου (τα θαλασσώσεις).
Οποιος επιδιώκει αξιώματα μόνος του, θα παλεύει και μόνος του σε όλη του την ζωή. Οποιος προωθείται από ανθρώπους, θα έχει ανθρώπους συμπαραστάτες του· και όποιος πληροφορείται από τον Θεό, ο Θεός θα είναι συμπαραστάτης του.
Εάν τυχόν κανείς από εμάς τους Γεροντάδες είναι λίγο αλλήθωρος πνευματικά, να μην ζητάμε τυφλή υπακοή από τα Καλογέρια για να μην πέσουμε όλοι στον γκρεμό, κατά το γραφικό: «Τυφλός τυφλόν εάν οδηγεί, αμφότεροι εις βόθυνον πεσούνται»*. *Ματθ., ιε΄, 14.
