Της Σοφίας Χρήστου
Οι μοναχές στην Ιερά Μονή Παντοκράτορος Ταώ Πεντέλης υποστηρίζουν ότι πριν από μερικούς μήνες, την Παρασκευή 13 Φεβρουαρίου 2015, έζησαν από κοντά τη θεραπεία ενός τετραπληγικού νεαρού από τη Ρωσία. Σύμφωνα με τις ίδιες αλλά και με μαρτυρίες άλλων πιστών, το παιδί περπάτησε για πρώτη φορά στη ζωή του! Όλοι όσοι βρέθηκαν στη μονή μιλούν για θαύμα.
Ανεξάρτητα από το εάν κάποιος πιστεύει στα θαύματα, εδώ υπάρχει ένα συγκεκριμένο περιστατικό που μπορεί κάποιος να το αξιολογήσει: Μια οικογένεια από τη Μόσχα αποφάσισε να πραγματοποιήσει ένα τετραήμερο προσκύνημα στην Ελλάδα, προκειμένου να προσευχηθεί για τον γιο της Δημήτρη (Dimitry), ο οποίος γεννήθηκε με τετραπληγία. Οι γιατροί δεν μπορούσαν να κάνουν τίποτα, γιατί το πρόβλημα δεν ήταν ορθοπεδικό, δεν έδινε εντολή ο εγκέφαλος. Κατά τ’ άλλα, όμως, πήγε σχολείο, πέτυχε στη νομική και ήταν ένας εκ των αριστούχων στο πανεπιστήμιο της Μόσχας.
Πρώτος προορισμός της οικογενείας η Μονή Παντοκράτορος Ταώ Πεντέλης.
«Η αδελφή τούς είπε δυο λόγια στον ναό και μετά πήγαμε όλοι στην κατακόμβη για να προσκυνήσουμε τα άγια λείψανα. Δυσκολεύτηκαν να ανεβάσουν το καρότσι, στο τέλος όμως τα κατάφεραν. Μετά την κατακόμβη, ο ξεναγός παρακάλεσε αν μπορεί η γερόντισσα να σταυρώσει με τα άγια λείψανα το ανάπηρο παιδί. Η αδελφή μάς οδήγησε όλους στο αρχονταρίκι. Σε λίγο ήρθε με τα άγια λείψανα η γερόντισσα Στυλιανή. Με τι αγάπη… σταύρωσε τον Δημήτρη», σημειώνει η μοναχή Νικοδήμη της Μονής στην «Κιβωτό της Ορθοδοξίας», η οποία ήταν παρούσα, και προσθέτει: «Μόλις τέλειωσε, φώναξε δίπλα της τον ξεναγό και του είπε ό,τι λέει να το μεταφράζει. Τότε η γερόντισσα στράφηκε προς τον Δημήτρη και του είπε: “Δημήτρη, ήρθες από τη Μόσχα στην Αθήνα για να προσκυνήσεις. Λοιπόν, το προσκύνημα το έκανες, τελείωσε. Αυτοί που προσκύνησες, Δημήτρη, είναι άγιοι, μεγάλοι άγιοι, που έχουν πολλή παρρησία δίπλα στον Κύριο. Αλλά κι αυτό το έκανες. Τώρα το μόνο που σου έχει μείνει να κάνεις… είναι να έχεις πίστη! Πίστη να έχεις, Δημήτρη!”. Και από κείνη τη στιγμή χαϊδευτικά η γερόντισσα τον “χτυπούσε” στο κεφάλι, όπου ήταν το πρόβλημα. “Εάν έχεις πίστη, Δημήτρη, στο χέρι σου είναι να σηκωθείς!”», διηγείται στην «Κιβωτό της Ορθοδοξίας» η μοναχή Νικοδήμη.
Μετά από λίγα λεπτά η γερόντισσα έφυγε, οι υπόλοιποι πήγαν στην έκθεση, ενώ ο Δημήτρης έμεινε στο αρχονταρίκι.
«Κάποια στιγμή είδα να βγαίνει από την έκθεση ο ανάπηρος Δημήτρης όρθιος και να τρέχει… Δεν υπερβάλλω ούτε στο ελάχιστο! Έτρεχε στην αυλή, φωνάζοντας κάτι στα ρωσικά και κουνώντας τα χέρια του. Σε λίγο, λαχανιασμένος, σταμάτησε. Ο πατέρας του του πήγε καρέκλα να καθίσει», εξιστορεί η μοναχή Νικοδήμη.
«Εν τω μεταξύ, οι αδελφές είχαν ειδοποιήσει τη γερόντισσα, η οποία κατέβηκε και πήρε τον Δημήτρη, τους γονείς του και τον ξεναγό πάνω στο μοναστήρι, ώστε να προσκυνήσουν στο παρεκκλήσιο του Αγίου Στυλιανού. Ανέβηκαν περπατώντας! Φεύγοντας ο Δημήτρης από τη μονή, είπε ότι, μόλις ολοκληρώσει τις σπουδές του στη Νομική, θα έρθει περπατώντας στη Μονή από τη Μόσχα», καταλήγει η μοναχή Νικοδήμη.
Αυτοί που προσκύνησες, Δημήτρη, είναι άγιοι, μεγάλοι άγιοι, που έχουν πολλή παρρησία δίπλα στον Κύριο. Αλλά κι αυτό το έκανες. Τώρα το μόνο που σου έχει μείνει να κάνεις… είναι να έχεις πίστη! Πίστη να έχεις, Δημήτρη!
Ιστορική διαδρομή της Ιεράς Μονής
Η Ιερά Μονή του Παντοκράτορα Ταώ ιδρύθηκε τον 9ο αιώνα ως ανδρικό κοινόβιο. Κατά την πρώτη περίοδο της ζωής και δράσεώς της, τη βυζαντινή περίοδο, ανεδείχθη δευτέρα Μονή των Βαλκανίων μετά από τη Μονή Δαφνίου, με πολυπληθή αδελφότητα που ξεπερνούσε τον αριθμό των εξακοσίων μοναχών.
Από το 1570 και μετά, οι πατέρες της μονής αναδεικνύονται μεγάλα πνευματικά αναστήματα της εποχής τους. Οι τελευταίοι από αυτούς, 179 τον αριθμό, σφαγιάστηκαν από τους Τούρκους μετά την Θεία Λειτουργία το 1680. Η μνήμη των 179 Οσιομαρτύρων Αγίων Πατέρων των εν τη Ιερά Μονή Παντοκράτορος σφαγιασθέντων υπό των αθέων Αγαρηνών κατά το έτος 1680 εορτάζεται την Τρίτη της Διακαινησίμου. Για αιώνες ο τάφος των 179 πατέρων παρέμενε άγνωστος έως ότου τον Σεπτέμβριο του 1965, κατά την πραγματοποίηση έργων ανανέωσης του δαπέδου στο εσωτερικό του καθολικού, εντοπίσθηκαν τάφοι με ολόκληρα λείψανα μοναχών.
Στη συνέχεια, σε άλλα σημεία του δαπέδου που πραγματοποιούνταν εργασίες, βρέθηκαν και άλλοι τάφοι και λείψανα, που βρίσκονταν εντός αυτών και ανέβλυζαν άρρητη ευωδία. Η προσπάθεια της ανεύρεσης των υπόλοιπων σωμάτων των Αγίων Πατέρων συνεχίστηκε, όταν ύστερα από ορισμένα χρόνια εντοπίστηκαν και άλλα σε παρακείμενο του καθολικού χώρο. Στη συνέχεια, ακολούθησε η ένταξη των 179 Οσιομαρτύρων Πατέρων της Ιεράς Μονής Παντοκράτορος στο αγιολόγιο της Εκκλησίας με την από 14 Αυγούστου 1992 συνοδική απόφαση του Οικουμενικού Πατριαρχείου.Σήμερα, τα λείψανα φυλάσσονται σε λάρνακα στον πρόναο του καθολικού, καθώς και σε ειδικό χώρο που έχει οικοδομηθεί και διαμορφωθεί προς τον σκοπό αυτό δίπλα από το καθολικό.
Τα θαύματα
Στην επίσημη ιστοσελίδα της μονής, στο www.pantoktratoros-tao.gr, έχουν αναρτηθεί δεκάδες θαύματα που έχουν προκαλέσει το ενδιαφέρον των πιστών από όλο τον κόσμο:
Θεραπεία από εγκεφαλικό
Η Στεφανία Α. από την Εύβοια υπέστη βαρύ εγκεφαλικό επεισόδιο και καρδιακή ανακοπή και νοσηλευόταν σχεδόν κλινικώς νεκρή στο Ιπποκράτειο Νοσοκομείο Αθηνών. Επί 16 ημέρες ανέπνεε διά τεχνητής αναπνοής. Μετά από Θεία Λειτουργία που επιτελέσθη στο όνομά της στον Ναό της Μονής, θερμή προσευχή της μητρός της και χρίση της ασθενούς με λαδάκι από το κανδήλι των Αγίων, η σχεδόν άπνους Στεφανία ανέλαβε τις δυνάμεις της και εθεραπεύθη πλήρως.
Θεραπεία από καρκίνο
Η Γιασεμή Ζ., 35 ετών από τον Κορυδαλλό, ασθένησε βαρέως τον Αύγουστο του έτους 1997 με κακοήθη όγκο στον εγκέφαλον, ο οποίος ευρισκόμενος επί των νεύρων είχε επιφέρει τη νέκρωση όλων των αισθητηρίων της. Προ της αναχωρήσεώς της για την Αγγλία, όπου και θα χειρουργείτο, επισκέφτηκε με τους συγγενείς της την Ιερά Μονή, προσκύνησε τα Άγια Λείψανα των Πατέρων και εχρίσθη με έλαιον εκ της κανδήλας των. Στην Αγγλία οι ιατροί εξεπλάγησαν, διότι την επομένη ημέρα της πενταώρου εγχειρήσεώς της η ασθενής συνήλθε και άρχισε να ομιλεί. Μετά από 3 ημέρες οι ιατροί ομολόγησαν ότι θαυματουργικώς απορροφήθηκε το υγρό, για το οποίο θα χρειαζόταν να γίνει και δευτέρα εγχείρηση, και σε 18 ημέρες η ασθενής εθεραπεύθη τελείως και επέστρεψε στην Ελλάδα.
Η εμφάνιση του μοναχού
Ο κ. Ιωάννης Π., κάτοικος της περιοχής Ραφήνας, ευεργετημένος εκ της πνευματικής επικοινωνίας του με την Ιερά Μονή, ηθέλησεν εξ ευγνωμοσύνης να καλλιεργήσει τον ελαιώνα της Μονής. Τον Μάιο του έτους 1996, καθώς όργωνεν ευρισκόμενος επί ειδικού οχήματος (τρακτέρ) ένα ανισόπεδον τμήμα του κτήματος, αίφνης είδεν οφθαλμοφανώς έναν Μοναχόν έμπροσθέν του, ο οποίος επιτακτικά τον κάλεσε να εγκαταλείψει πάραυτα το μηχάνημα. Ταραγμένος και έκπληκτος από την απροσδόκητον εμφάνιση του Μοναχού και την παράδοξον εντολήν, εγκαταλείπει έμφοβος το μηχάνημα, το οποίο βλέπει εις τα επόμενα δευτερόλεπτα να ανατρέπεται και να καταστρέφεται ολοσχερώς. Αμέσως αισθάνθηκα ότι επρόκειτο περί ενός εκ των σφαγιασθέντων Αγίων Πατέρων της Ιεράς Μονής, ο οποίος ενεφανίσθη και έσωσε αυτόν εκ του βεβαίου θανάτου. Έκτοτε η ευλάβεια και η ευγνωμοσύνη του εις τους Αγίους Οσιομάρτυρας είναι άπειρες.
Η θεραπεία του παιδιού
Η κ. Μαίρη Κ. από το Χαλάνδρι, ανάδοχος του μικρού Βασιλείου Π., ετών 11, ο οποίος έπασχε από διάχυτο καρκίνο των εντέρων, ομολόγησε ότι ο Βασίλειος εθεραπεύθη τελείως, όπως βεβαίωσαν και οι ιατροί, χρισθείς με έλαιον εκ της κανδήλας των Αγίων, προ της τρίτης εγχειρήσεώς του και κατόπιν 8μήνου νοσηλείας του εις το Νοσοκομείο Παίδων (Οκτώβριος 1998 – Απρίλιος 1999).
Το όραμα
Η κ. Νίκη από τα Σεπόλια Αθηνών, τακτική επισκέπτρια και προσκυνήτρια της Ιεράς Μονής, ευλαβουμένη πολύ τους Οσίους Πατέρας της Μονής, διηγείται τα εξής:
«Είδα στον ύπνο μου κάποιον Μοναχό, ο οποίος με παρεκάλεσε “να ενισχύσω τα παιδιά Του, τα οποία δυσκολεύονταν από το κρύο του χειμώνα”. Δεν έδωσα σημασία στο όνειρο. Το μόνο που σκέφθηκα ήταν πως ο Μοναχός που είδα στο όνειρό μου ήταν η εικόνα κάποιου αγιορείτη. Την επόμενη νύχτα ξαναείδα το ίδιο όνειρο, αλλά και πάλι δεν έδωσα σημασία. Μετά μία εβδομάδα, ο σύζυγός μου αρρωσταίνει ξαφνικά και με σοβαρό καρδιολογικό επεισόδιο και εισάγεται στο Νοσοκομείο “Ευαγγελισμός”. Οι γιατροί, μετά τις εξετάσεις που του έκαναν, γνωμάτευσαν πως έπρεπε να γίνει εγχείρηση, και μάλιστα με ποσοστά να ζήσει 20%. Στο Νοσοκομείο, γεμάτη από αγωνία και μόνη, το μυαλό μου έτρεξε στην Ιερά Μονή Παντοκράτορος και στους Αγίους Μάρτυρες Πατέρες της. Όμως, πολύ κουρασμένη, κάθισα να ξεκουραστώ και αποκοιμήθηκα για λίγο. Και τότε για τρίτη φορά είδα τον ίδιο Μοναχό να μου λέγει: «Γιατί ζητάς βοήθεια από εμάς; Όταν εγώ σού ζήτησα βοήθεια για τα παιδιά μας, εσύ δεν έδωσες καμιά σημασία». Ξύπνησα έντρομη και τότε κατάλαβα τι σήμαινε το όραμα το οποίο είχα δει. Χωρίς άλλη σκέψη και αναβολή, έτρεξα στη Μονή σας. Ρώτησα τις Αδελφές τι ανάγκες έχουν τώρα τον χειμώνα και διαπίστωσα ότι δεν είχαν τα απαραίτητα προς αντιμετώπιση του χειμωνιάτικου ψύχους. Τους είπα το όνειρο που είδα τρεις φορές και ότι πιστεύω πως ο Μοναχός που είδα στον ύπνο μου ήταν ένας από τους Αγίους Πατέρες της Μονής και αμέσως τους προσέφερα τη βοήθεια που μου ζήτησε ο Άγιος Μοναχός, χωρίς εκείνες να το περιμένουν. Αφού προσκύνησα τα Ιερά Λείψανα των Αγίων, γύρισα στο Νοσοκομείο και βρήκα μια άλλη κατάσταση σχετικά με την υγεία του συζύγου μου.
Οι γιατροί, έκπληκτοι, διαπιστώνουν ότι η πρώτη τους διάγνωση, πως ο σύζυγός μου έπρεπε να χειρουργηθεί επειγόντως, ήταν λανθασμένη, παρά το ότι οι πρώτες εξετάσεις που του έγιναν σε αυτό κατέληγαν, να γίνει δηλαδή αμέσως επέμβαση, γιατί αλλιώς θα πέθαινε! Τώρα διαπιστώνουν ότι τα πάντα είναι φυσιολογικά, χωρίς να μπορούν να εξηγήσουν το γεγονός. Όταν με ενημέρωσαν για τα παραπάνω, τους εξήγησα που είχα πάει, όταν αυτοί ετοιμάζονταν για την επέμβαση. Τότε μου ζήτησαν, περίεργοι, να έλθουν μαζί μου στη Μονή. Πράγματι, ήλθαμε και με πολλή ευλάβεια προσκύνησαν τα Άγια Λείψανα των Πατέρων. Εγώ, δε, και ο σύζυγός μου από τότε κάθε Κυριακή εκκλησιαζόμαστε εδώ στη Μονή και δοξάζουμε τον Θεόν για τη σωτήρια επέμβασή Του διά πρεσβειών των Αγίων Πατέρων της Ιεράς Μονής σας και ευχαριστούμε τους Πατέρες για τη μεσιτεία τους.
