«Η Τήνος είναι ένας εμβληματικός τόπος για την πατρίδα μας αλλά και για την ορθοδοξία ολόκληρη», είπε ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης κ. Δωρόθεος σε συνέντευξή του στην Μαρεβίνα Κουτσοβασίλη για το briefingnews.gr.
«Θα έλεγα και πέρα των ορίων της Ορθοδοξίας. Είναι τόπος της προσευχής, είναι ο τόπος πολλών δακρύων, όχι μόνο παρακλήσεων αλλά και ευγνωμοσύνης και αυτό κυρίως έχει σημασία. Είναι ο τόπος πολλών θαυμάτων, όχι με έννοια που οι άνθρωποι τα αντιλαμβάνονται και θέλουν να τα βλέπουν, αλλά πολλών θαυμάτων εσωτερικής αναγεννήσεως του ανθρώπου και πνευματικής ανακαινίσεως. Οταν έρχεται εδώ ένας προσκυνητής βεβαρημένος από πολλά πράγματα και μετά την επικοινωνία του μέσα στον ναό της Παναγίας, με την Αγία Εικόνα, με τον πνευματικό στο εξομολογητήριο, με τη Θεία Λειτουργία, με τη συμμετοχή του στη ζωή της εκκλησίας, τη μυστηριακή, ο άνθρωπος αυτός αναγεννάτε εσωτερικά, αισθάνεται ανακούφιση, φεύγει γεμάτος ελπίδα, γεμάτος κουράγιο».
Aναφερόμενος στη φονική πυρκαγιά στο Μάτι τόνισε:
«Εχουμε απομακρυνθεί από τον Θεό και η απομάκρυνση μας έκανε να ξεχάσουμε, τι είναι αυτό που μας έδωσε να διαχειριστούμε και μέσα στο οποίο να ζούμε. Μας έδωσε μια επίγεια πανανθρώπινη περιουσία και είναι αυτός ο κόσμος.
Κόσμος σημαίνει κόσμημα και μας τον εμπιστεύτηκε. Στην Παλαιά Διαθήκη κατά την αφήγηση των ημερών της Δημιουργίας, ο συγγραφέας την κάθε χρονική περίοδο της Δημιουργίας του κόσμου την επιλέγει με την εξής φράση: «Και είδε ο Θεός τα πάντα όσα εποίησε, και είδε καλά λίαν», αλλά όπως ξέρουμε το καλά λίαν επιδέχεται δύο προοπτικές, μία προς τα κάτω, που είναι το χείριστο, το κακό και μία προς τα πάνω, που είναι το άριστο… Πως κανείς να εκφραστεί και τι να πει κανείς όταν μέσα από αυτή την απερισκεψία μας, τη μανία μας την καταστροφική, δολοφονούμε συνανθρώπους μας, καίμε ένα δάσος, καίμε λίγα χόρτα και καίμε μαζί 100 ανθρώπους…».
Σε ο,τι αφορά το Ιδρυμα της Παναγίας της Τήνου και το πώς αυτό βρέθηκε «ακέφαλο», για πρώτη φορά ύστερα από 195 χρόνια, ο κ. Δωρόθεος δήλωσε:
«Θα πω μερικές γενικές αρχές. Εδώ είναι ένα Ιερό Ιδρυμα, Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου εποπτευόμενο από το Κράτος, από τον εκάστοτε υπουργό Παιδείας. Εδώ η Εκκλησία δεν έχει καμία ανάμειξη ως διοικούσα εκκλησία. Ο μόνος λόγος που έχει η διοικούσα εκκλησία στο Ιδρυμα, είναι ότι ο εκάστοτε Μητροπολίτης Σύρου είναι ισόβιος πρόεδρος της διοικούσας αρχής, τα εννέα μέλη της οποίας εκλέγονται κάθε τρία χρόνια, όπως ορίζει ο καταστατικός νόμος του Ιδρύματος. Σε όλη τη διάρκεια της ζωής του Ιδρύματος από το 1823 μέχρι σήμερα υπήρξαν πάρα πολλές κρατικές παρεμβάσεις, νομοθετικές ρυθμίσεις, τροποποιήσεις, είτε γιατί το απαιτούσε η εκάστοτε πολιτική κατάσταση για διάφορους λόγους, είτε γιατί το ζητούσε η εκάστοτε τοπική αυτοδιοίκηση, πάλι για διάφορους λόγους. Οι πρόσφατες νομοθετικές ρυθμίσεις, οι οποίες ψηφίστηκαν από τη Βουλή τον Φεβρουάριο μετά από πρόταση βουλευτών και οι οποίες έγιναν δεκτές από τον υπουργό Παιδείας, όριζαν για λόγους που δεν χρειάζεται τώρα να τους αναφέρουμε να επανακηρυχθούν εκλογές το 2018, ενώ είχε εκλεγεί κανονικά διοικούσα επιτροπή τον Δεκέμβριο του 2017 και η νέα διοίκηση, που θα προήρχετο από αυτές, να αναλάβει την ευθύνη της τον Οκτώβριο του 2018. Αρα από τις 30 Ιουνίου έως τις 30 Οκτωβρίου δεν θα υπήρχε διοίκηση.
Εξαναγκάστηκα ως πρόεδρος, με αίσθημα ευθύνης απέναντι στο Νομικό Πρόσωπο, του οποίου προΐσταμαι και με άλλους τέσσερις επιτρόπους, οι οποίοι συνυπέγραψαν, να καταθέσουμε αίτηση στο Συμβούλιο της Επικρατείας και να ζητήσουμε να μην μείνει ακέφαλο το Ιδρυμα, δηλαδή η διοίκηση που υπάρχει να συνεχίσει τη θητεία της μέχρι τον Οκτώβριο. Πράγματι, το Συμβούλιο της Επικρατείας δικαίωσε την προσφυγή μας και για λόγους δημοσίου συμφέροντος, όπως αναφέρει, ενέκρινε η υπάρχουσα διοίκηση να παρατείνει τη θητεία της μέχρι 30 Οκτωβρίου».
Μιλώντας για τα έσοδα, εξήγησε τη διαδικασία καταμέτρησης των χρημάτων και την οικονομική διαφάνεια και υποστήριξε:
«Τα χρήματα της Παναγίας δεν καταμετρώνται, ούτε καν από τη Διοικούσα Επιτροπή, αλλά από Λαϊκή Σύναξη. Η όλη διαδικασία έχει ως εξής: Αναγγέλλεται ότι υπάρχει καταμέτρηση των χρημάτων και έρχεται όποιος θέλει από την Τήνο, άντρας, γυναίκα, νέος, ηλικιωμένος και παρίσταται στις καταμετρήσεις. Τα χρήματα δεν μένουν στο Ιδρυμα, αλλά με συνοδεία αστυνομικού, ο οποίος παρίσταται στην καταμέτρηση καθώς και των διευθυντών των τραπεζών, μεταφέρονται κατευθείαν στα θησαυροφυλάκια των τραπεζών της Τήνου. Εκεί φυλάσσονται και εν συνεχεία διοχετεύονται στους λογαριασμούς του Ιδρύματος. Το Ιδρυμα ως κρατικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου, υπόκειται σε έλεγχο, δηλαδή εμείς για να δώσουμε φιλανθρωπία 100 ευρώ σε έναν άνθρωπο, θα πρέπει να κάνουμε αίτηση, για την οποία θα αποφασίσει η διοικούσα επιτροπή. Στη συνέχεια θα πάει η απόφασή μας στη Σύρο, όπου ο πάρεδρος του ελεγκτικού συμβουλίου θα την εγκρίνει ως καλώς έχουσα, θα την επιστρέψει πίσω και μετά θα πάρει ο ενδιαφερόμενος τα χρήματά του.
Αρα εδώ υπάρχει απόλυτη οικονομική διαφάνεια, απόλυτη και αρίστη διαχείριση και βεβαίως υπάρχουν μέσα από τη διαδικασία του νόμου, νομοθετημένα ποσοστά που παίρνουν, από τα έσοδα του Ιδρύματος, οι διάφοροι φορείς: 10% ο δήμος Τήνου, όλο τον προϋπολογισμό του το Γηροκομείο της Τήνου, όλο τον προϋπολογισμό του το Ιδρυμα Τηνιακού Πολιτισμού, 5% η Αποστολική Διακονία και 2% η Ιερά Μητρόπολης για το φιλανθρωπικό της έργο».