Το νέο φύλλο της εφημερίδας κυκλοφορεί από την Πέμπτη 31 Αυγούστου και στα περίπτερα όλης της χώρας με την ειδική έκδοση – αφιέρωμα στα ιστορικά προσκυνήματα της Ορθοδοξίας στην Κρήτη και μια μεγάλη προσφορά!
ΜΙΑ ΣΥΛΛΕΚΤΙΚΗ ΕΚΔΟΣΗ
Επιλέξτε μια από τις συλλεκτικές εκδόσεις που δεν πρέπει να λείπουν από καμιά χριστιανική βιβλιοθήκη!
Η ΚΟΥΖΙΝΑ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ
120 εδέσματα της ορθόδοξης παράδοσης για όλες τις γιορτές της Εκκλησίας μας!
Στην Ελλάδα, το δυνατό θρησκευτικό συναίσθημα πορεύεται εδώ και αιώνες παράλληλα με τον πολιτισμό διαμορφώνοντας τη λαογραφία μέσα από την καθημερινότητα. Από αυτήν την αλληλεπίδραση δεν θα μπορούσε να λείπει η πλούσια γαστρονομική μας παράδοση, η οποία με τη σειρά της δόξαζε και δοξάζει τον Θεό και τους Αγίους με τους δικούς της, ξεχωριστούς τρόπους καλύπτοντας μια από τις βασικότερες ανάγκες, την τροφή. Οι περισσότεροι από εμάς διαθέτουμε γνώσεις, έστω και αποσπασματικές, από γευστικά αφιερώματα. Φαγητά και γλυκά γεμάτα συμβολισμούς που οι μαμάδες και οι γιαγιάδες μας ετοίμαζαν και ετοιμάζουν ακόμη για τις γιορτινές ημέρες. Έθιμα που έχουν ταυτιστεί στη συλλογική μνήμη με ημερομηνίες-ορόσημα, όπως ο μπακαλιάρος του Ευαγγελισμού, το ψητό και τα κουλούρια το Πάσχα ή η βασιλόπιτα. Μαζί τους και κάποια με τοπικό και πιο περιορισμένο χαρακτήρα.
Η κουζίνα των γιορτών που θα περιγράψουμε σε αυτήν εδώ την έκδοση είναι η κουζίνα της απλότητας, της πίστης που έμπαινε και μπαίνει σε όλες αυτές τις παρασκευές ως το υλικό που μεταμορφώνει το ταπεινό σε μεγαλειώδες. Οι συνταγές αυτές δημιουργήθηκαν και καταγράφηκαν στα κιτάπια των παλαιών νοικοκυρών αλλά και των μοναχών μαγείρων την παλιά εποχή, τότε που τα αγαθά ήταν λιγοστά. Παρ’ όλα αυτά, οι πιστοί με κίνητρο την ευσέβεια, την προσευχή και την ανάγκη ευχαρίστησης παρασκεύαζαν το κάτι ιδιαίτερο καταφέρνοντας να ξεχωρίζουν τη γιορτή από την καθημερινότητα. Η εποχικότητα των υλικών είναι ο βασικός παράγοντας σύνδεσης των συγκεκριμένων συνταγών με τις γιορτές, γι’ αυτό και δεν διαφέρουν ιδιαίτερα από εκείνες που συνηθίζουμε στα σπίτια μας εκτός εορτολογίου. Και πώς θα μπορούσαν, άλλωστε, αφού η κουζίνα κάθε χώρας χαρακτηρίζεται από κοινά προϊόντα και τεχνικές. Στο αποτέλεσμα, όπως είναι φυσικό, συντελούν και κάποιες δοξασίες.
Σε κάθε περίπτωση, τα δημητριακά, τα λαχανικά, τα όσπρια, το κρέας, τα γαλακτοκομικά, τα
θαλασσινά και τα ψάρια μεταμορφώνονται σε φαγητά και γλυκίσματα θρεπτικά και πρωτότυπα, με βαθιά νοστιμιά. Όσο για την πορεία αυτού του ταξιδιού, δεν είναι αυστηρά ημερολογιακή αφού αποτελεί μια επιλογή από το αμέτρητο σχετικό υλικό που υπάρχει, είναι όμως ένα γευστικό ταξίδι που περνάει μέσα από την ακολουθία των εποχών.
ή
Ο ΒΙΟΣ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ & ΕΛΕΝΗΣ
Ο Μέγας Κωνσταντίνος, ο ενδοξότατος πρώτος χριστιανός αυτοκράτορας, ο ιδρυτής της βασιλεύουσας Κωνσταντινούπολης, γεννήθηκε στην πόλη Ναϊσσό, τη σημερινή Νίσσα της κεντρικής Σερβίας, γύρω στο έτος 275. Πατέρας του ήταν ο ελληνοϊλλυρικής καταγωγής Κωνστάντιος ο Χλωρός, αξιωματούχος τότε του ρωμαϊκού κράτους, ο οποίος κατόπιν, όπως θα δούμε, ανακηρύχθηκε Καίσαρας και Αύγουστος των δυτικών επαρχιών.
Μητέρα του υπήρξε η πολύ ευσεβής και ενάρετη Ελένη, που γεννήθηκε στην πόλη Δρέπανο της Βιθυνίας (Μικράς Ασίας) περί το έτος 247, από πατέρα ξενοδόχο. Την πόλη αυτή ο Μ. Κωνσταντίνος μετονόμασε αργότερα Ελενόπολη, προς τιμή της μητέρας του.
Ο Κωνστάντιος νυμφεύθηκε την Ελένη γύρω στο 273. Ο Μέγας Κωνσταντίνος υπήρξε ο πρωτότοκος από τα παιδιά που απέκτησαν.
Η γιορτή των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης είναι μια από τις σημαντικότερες της Ορθοδοξίας και κάθε χρόνο στις 21 Μαΐου η Ορθόδοξη Εκκλησία τιμά τη μνήμη του Ρωμαίου αυτοκράτορα Κωνσταντίνου Α’ του Μεγάλου και της μητέρας του Ελένης. Τους ονομάζει Ισαποστόλους για τις μεγάλες υπηρεσίες που πρόσφεραν στον Χριστιανισμό.
Διαβάστε για τον βίο των μεγάλων αυτών αγίων που βοήθησαν την ακώλυτη άσκηση της λατρείας και την εξάπλωση του Χριστιανισμού στα πέρατα του κόσμου
& μαζί, ΕΙΔΙΚΗ ΕΚΔΟΣΗ – ΑΦΙΕΡΩΜΑ
ΚΡΗΤΗ: Οι ζωντανοί θρύλοι της Ορθοδοξίας!
H Εκκλησία της Κρήτης από την πρώτη στιγμή της ίδρυσής της έως τις μέρες μας είχε τη δική της πορεία που δεν έχει καμία σχέση με αυτή της υπόλοιπης Ελλάδας. Άλλωστε επισήμως είναι «Ημιαυτόνομος έχουσα την κανονικήν εξάρτησιν αυτής εκ του Οικουμενικού Πατριαρχείου». Αυτή η σχέση την έχει καταστήσει σημαντική για το Φανάρι αλλά και για την Ελλάδα. Ανεξάρτητα όμως από το καθεστώς που διέπει τις σχέσεις της με το Πατριαρχείο, εντός των ορίων της Αρχιεπισκοπής Κρήτης υπάρχουν δεκάδες μοναστήρια τα οποία έχουν ταυτιστεί με την τοπική κοινωνία διατηρώντας στο έπακρο τα χαρακτηριστικά των κατοίκων του νησιού που έχουν να κάνουν με την παλικαριά, τους αγώνες του έθνους αλλά και το σύγχρονο πνεύμα συμμετοχής στην ανάπτυξη.Από το Αρκάδι ώς τη Μονή Τοπλού τα μοναστήρια της Κρήτης παραμένουν ζωντανοί θρύλοι της Ορθοδοξίας στη Μεσόγειο.
