Του Γιώργου Θεοχάρη
12 Ιουλίου 1994 και ώρα 11 το πρωί. Ο ταπεινός γέροντας Παΐσιος παραδίδει το πνεύμα του εις χείρας Θεού ζώντος. 23 ολόκληρα χρόνια μετά, χωρίς τη θεία μορφή του, τους απλούς και θεόπνευστους λόγους του, τις παρηγορητικές συμβουλές του.
Ένας γέροντας που μίλησε στις καρδιές των ανθρώπων που τον συνάντησαν και συνεχίζει να εμπνέει όλους όσοι διαβάζουν μέχρι σήμερα τους λόγους του από τα δεκάδες συγγράμματα που έχουν γραφτεί για την οσιακή μορφή του.
Ένα πνευματικό ανάστημα που σημάδεψε τον 20ό αιώνα
Στο λιτό κελί του, μέσα στο δάσος της Παναγούδας, στο Άγιον Όρος, έχουν καταφύγει χιλιάδες κόσμου από την Ελλάδα και το εξωτερικό. Επιστήμονες έσπευσαν να τον δουν για να εξηγήσουν το ανεξήγητο! Διότι ο Θεός είναι αδύνατο να εξηγηθεί με τη λογική και τα μαθηματικά της επιστημονικής γνώσης. Η βαθύτητα των διδαχών του δεν ερμηνεύεται ούτε και από γνωστούς κορυφαίους πανεπιστημιακούς, που έφευγαν αναπαυμένοι και έκπληκτοι από τον φωτισμένο γέροντα.
Απλοί άνθρωποι, φοιτητές, αλλά και επιστήμονες, όπως προαναφέραμε, ζητούσαν απαντήσεις στα προβλήματά τους, στις θλίψεις και στα αδιέξοδά τους. Να ξεμπερδέψουν το κουβάρι της σκέψης τους και να βρουν λύση ήθελαν. Και την έβρισκαν στον γέροντα.
«Όλοι εδώ έρχονται λυπημένοι», δηλώνει στην «ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΗ ΚΙΒΩΤΟ» ο πατήρ Αρσένιος, που σήμερα ζει στο κελί του γέροντα Παΐσιου και για κάποιο διάστημα τον διακονούσε.
«Και έφευγαν χαρούμενοι», τονίζει. «Αυτό νομίζω ότι τα λέει όλα».
Όταν τον ρώτησα για τον λάκκο που βρίσκεται δεξιά του κελιού, μου είπε ότι αυτόν τον λάκκο τον έσκαψε ο ίδιος ο γέροντας Παΐσιος, διότι ήθελε να ταφεί εκεί, αλλά στη συνέχεια άλλαξαν πολλά πράγματα… τα οποία δεν μπορούμε να τα πούμε.
«Είδα τον γέροντα Παΐσιο να ίπταται»
Ο καθηγητής Δογματικής της Θεολογικής Σχολής του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, κ. Δημήτριος Τσελεγγίδης, το 2009 μου μίλησε στο αφιέρωμα που έκανα τότε για τον τηλεοπτικό σταθμό MEGA και πραγματικά με συγκλόνισε. Δεν τα παίξαμε όλα όσα είπε τότε για τον γέροντα Παΐσιο, για να μη θεωρηθεί ως προτροπή από το μεγαλύτερο κανάλι της χώρας προς την κατάταξή του ως αγίου. Σήμερα, λοιπόν, στη μνήμη του γέροντα Παΐσιου, αποκαλύπτω τη συγκλονιστική μαρτυρία που μου έδωσε ο καθηγητής κ. Τσελεγγίδης.
Βαθιά συγκινημένος και με δάκρυα στα μάτια, μου είπε ότι, μετά την κοίμησή του μέσα στο Άγιον Όρος, καθώς πήγαινε στο κελί του, είδε τον γέροντα Παΐσιο να ίπταται.
Διευκρινιστική ερώτηση: «Εννοείτε πριν κοιμηθεί;». «Όχι, μετά την κοίμησή του σας λέω».
Εξεπλάγην. Και μου είπε, επίσης, ότι δεν ήταν η πρώτη φορά.
Ο γέροντας Παΐσιος είχε πνευματικό τέκνο του τον κ. Τσελεγγίδη για πολλά χρόνια. Επίσης, άλλος επιχειρηματίας, που μίλησε στο αφιέρωμα, αποκάλυψε ότι ο γέροντας Παΐσιος τού έλεγε τη ζωή με λεπτομέρειες του κάθε μήνα που πήγαινε να τον δει.
«Μίλαγε στις καρδιές των ανθρώπων, όχι σαν ένας μάγος…», μου εξήγησε ο Μητροπολίτης Μεσογαίας, κ. Νικόλαος, που, όπως μου ανέφερε στο αφιέρωμα, έζησε μαζί του στο κελί του στην Παναγούδα για έξι μήνες.
Εν τω μεταξύ, εξίσου σημαντική είναι και η μαρτυρία ενός μοναχού που πήγαινε στο κελί του γέροντα Παΐσιου. Μια μέρα είχε πάνω από 100 ανθρώπους για να δει. Πήρε τον δίσκο και άρχισε να κερνάει ο γέροντας. Φτάνει, λοιπόν, σε έναν νεαρό άνδρα, ηλικίας γύρω στα 30-35 ετών, παίρνει το λουκούμι από τον δίσκο και το βουτάει στο χώμα και του το προσφέρει! «Έμεινε έκπληκτος ο νεαρός. Γιατί αυτό γέροντα; του είπε. “Γιατί εσύ δίνεις στα παιδιά ναρκωτικά”, απάντησε ο γέροντας Παΐσιος. Ο συγκεκριμένος άνθρωπος ήταν έμπορος ναρκωτικών ουσιών. Τελικά, τον πήρε μέσα. Και έτσι άλλαξε τη ζωή του και ήρθε κοντά στον Χριστό».
Αυτό το έζησε ο ίδιος ο μοναχός και ρώτησε τον γέροντα για τον συγκεκριμένο άνθρωπο και του είπε: «Πάτερ Ιωσήφ, πόσο λυπήθηκα για αυτή την ψυχή που καταστρέφει χιλιάδες παιδιά. Αλλά, αν ήξερες τι όμορφη ψυχή έχει αυτός ο άνθρωπος και τώρα που μετανόησε και, αν την καλλιεργήσει, μπορεί να γίνει και άγιος!».
Τι μας διδάσκει η ζωή του χαρισματούχου αγίου γέροντα
Ένας απλός άνθρωπος, που ξεκίνησε από την Κόνιτσα, ο Αρσένιος κατά κόσμον. Απόφοιτος μόλις της Γ’ Δημοτικού! Κι όμως, η βαθύτητα των διδαχών του παραπέμπει σε έναν επιστήμονα του Θεού! Ξυλουργός στο επάγγελμα. Αυτό έκανε μέχρι να κληθεί να υπηρετήσει στον Στρατό. Όταν του παραγγελλόταν να κατασκευάσει κάποιο φέρετρο, ο ίδιος, συμμεριζόμενος τη θλίψη της οικογένειας, αλλά και τη φτώχεια της εποχής, δεν ζητούσε χρήματα. Από τότε είχε την ελεημοσύνη ως ευλογία ο μακαριστός.
Μοναχός και «Ασυρματιστής του Θεού»
Ασυρματιστής ήταν η ειδικότητά του στον Στρατό.Ο γέροντας, φέροντας ως παράδειγμα την κατά τη στρατιωτική του θητεία αυτή ιδιότητα, απάντησε σε κάποιον που αμφισβητούσε τη χρησιμότητα της μοναχικής ζωής ότι οι μοναχοί είναι «ασυρματιστές του Θεού», εννοώντας τη θερμή τους προσευχή και την έγνοια τους για την υπόλοιπη ανθρωπότητα.
Τι μας διδάσκει η ζωή του γέροντα; Ότι ο αυριανός γέροντας Παΐσιος μπορεί να είναι και ένας από εμάς, αρκεί με την ασκητική ζωή του να συγκινήσει τον Θεό.
Ο γέροντας Παΐσιος ενταφιάστηκε στο Ιερό Ησυχαστήριο του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου στη Σουρωτή Θεσσαλονίκης. Δεν ήθελε τιμές και δόξες, μου είχε πει το πνευματικό του τέκνο, ο γέροντας Χριστόδουλος Αγγελόγλου, που με βοήθησε σημαντικά να κάνω το τηλεοπτικό αφιέρωμα στο MEGA. Έκτοτε, κάθε χρόνο στις 11 προς 12 Ιουλίου, στην επέτειο της κοίμησής του, τελείται αγρυπνία στο Ιερό Ησυχαστήριο, με συμμετοχή χιλιάδων πιστών, όπως και έγινε και τη φετινή χρονιά.
Μετά από όλη αυτή την ασκητική ζωή του και τα θαύματα, σύμφωνα με πιστούς, που μεσολάβησαν, ακολούθησε η αγιοκατάταξή του από το Οικουμενιικό Πατριαρχείο.
