Του Αλέξανδρου Μαρκουϊζου
Τα 15 χρόνια που πέρασαν δικαίωσαν τον ενθουσιασμό μας και απέδειξαν των προσδοκιών μας το αληθές!
Η Πρόνοια του Θεού μας έδωσε ένα ευλογημένο Επίσκοπο, έναν Επίσκοπο της αγάπης, της ενότητας, της συνδιαλλαγής, της έμπρακτης φιλανθρωπίας, της μακροθυμίας, της ανεξικακίας, της διαρκούς και ανύστακτης φροντίδας για το ποίμνιό του, ένα ακαταπόνητο σπορέα του Λόγου του Θεού, που διασχίζει με κάθε πρόσφορο μέσο στεριά, θάλασσα και ουρανό, αψηφώντας τρικυμίες και κακοκαιρίες, για να βρεθεί κοντά στο λαό και του μικρότερου νησιού και της πλέον ολιγάνθρωπης Ενορίας, κοντά στους Εκπαιδευτικούς και τους μαθητές όλων των Σχολείων, όλων των εκπαιδευτικών βαθμίδων, κοντά στου στρατευμένους νέους, επισκεπτόμενος τακτικά Στρατιωτικές εγκαταστάσεις και ελλιμενισμένα πολεμικά πλοία, ενώ προστρέχει σε κάθε κοινωνικό πρόβλημα, που εμφανίζεται και στηρίζει τα δικαια αιτήματα εργαζομένων…
Ένα αληθινό Επίσκοπο του Χριστού, ο Οποίος, εν τω προσώπω του «επεσκέψατο τον λαόν αυτού».
Γι` αυτόν, λοιπόν, τον Επίσκοπο της καρδιάς μας αξίζει να είμαστε περήφανοι, να καυχώμαστε και να υπερηφανευόμαστε και να ευχαριστούμε το Θεό, που μας τον χάρισε, να Τον παρακαλοῦμε να του δίνει υγεία και δύναμη να συνεχίσει και να διευρύνει το πανταχόθεν αναγνωριζόμενο και επαινούμενο έργο του, προς αυτόν τον Επίσκοπο αξίζει να λέμε όλοι το “καν με δέη συν σοι αποθανείν, ου μη σε απαρνήσομαι!” .
