Του Χρήστου Γ. Κτενά
Ξεκάθαρη ήταν η καταδίκη της Ευρωπαϊκής Ένωσης από τον επικεφαλής της Αγγλικανικής Εκκλησίας, Αρχιεπίσκοπο του Καντέρμπουρι Justin Welby, για τη φτωχοποίηση που έχει επιβάλει στα ασθενέστερα μέλη της, με χειρότερο παράδειγμα εκείνο της Ελλάδας.
Όπως κατέγραψε η εφημερίδα Daily Mail, ο Αρχιεπίσκοπος Welby, σε ομιλία του στο Παρίσι, ανέφερε πως οι πολιτικές της Ένωσης έχουν οδηγήσει ολόκληρες χώρες στην αθλιότητα και στη φτώχεια. Την ίδια στιγμή, ο Αρχιεπίσκοπος επισήμανε πως οι ανισότητες στο εσωτερικό της Ε.Ε. καταλήγουν στο κάποιοι Ευρωπαίοι να απολαμβάνουν ένα υψηλότατο επίπεδο διαβίωσης, ενώ άλλοι να βλέπουν τη ζωή τους να γίνεται χειρότερη εξαιτίας της «συγκεντρωτικότητας, της διαφθοράς και της γραφειοκρατίας» που επιβάλλουν οι ηγέτες της Ένωσης.
Ειδικά για την Ελλάδα, ο Welby την περιέγραψε ως το πιο «χαρακτηριστικό παράδειγμα» της νότιας Ευρώπης όπου οι συζητήσεις περί ανάκαμψης και οικονομικής επιτυχίας προκαλούν οργή. «Η Ελλάδα», είπε ο Αγγλικανός Αρχιεπίσκοπος, «παροτρύνθηκε να ενταχθεί στην ευρωζώνη με αναληθή στοιχεία, με το δηλωμένο δημόσιο χρέος της κάτω από το πραγματικό, οπότε ουσιαστικά ήταν εκτός κριτηρίων ένταξης. Υπήρχε όμως μια ευρεία συναίνεση από όλους τους αρμοδίους, που ήθελαν πολλές χώρες να ενταχθούν στην ευρωζώνη. Όμως, όταν μια χώρα υιοθετεί κάτι που στην ουσία είναι ένα ξένο νόμισμα, τότε χάνει την ικανότητα να εξυπηρετεί το δημόσιο χρέος της τυπώνοντας εθνικό νόμισμα. Το αποτέλεσμα είναι πως εξαρτάται από το εμπορικό της ισοζύγιο και την οικονομική της δραστηριότητα για να παράγει εισόδημα αρκετό για να καλύψει τις ανάγκες της και βέβαια να πληρώσει το χρέος της. Έτσι, όταν ξέσπασε η μεγάλη οικονομική κρίση του 2008, δεν αποτέλεσε έκπληξη το ότι η Ελλάδα δεν μπορούσε πλέον να εξυπηρετήσει το χρέος της. Ακόμη, εξαιτίας της προηγούμενης κακοδιαχείρισης και της διαφθοράς από μια ελίτ της χώρας, οι οικονομικά ασθενέστεροι όλης της Ελλάδας βρέθηκαν σε μια κατάσταση ακούσιας πτώχευσης. Τα βάρη έπεσαν κυρίως στους πιο αδύναμους και όταν τα βάσανά τους επιβαρύνθηκαν από τον ερχομό εκατοντάδων χιλιάδων απελπισμένων προσφύγων, ελάχιστη βοήθεια τους προσφέρθηκε.
Τελικά, αυτό που είδαμε ήταν το σύστημα των διεθνών αγορών και ειδικά η Ευρωπαϊκή Ένωση να δανείζουν χρήμα σε πολίτες για να καταναλώνουν. Και στη συνέχεια να στραγγαλίζουν τις ελπίδες και το μέλλον τους, όταν αυτοί δεν μπορούσαν να το επιστρέψουν. Αυτό που αντιμετωπίζουμε τώρα είναι η μεγαλύτερη “φυλακή οφειλετών” στην ευρωπαϊκή Ιστορία».
Ακόμη, εξαιτίας της προηγούμενης κακοδιαχείρισης και της διαφθοράς από μια ελίτ της χώρας, οι οικονομικά ασθενέστεροι όλης της Ελλάδας βρέθηκαν σε μια κατάσταση ακούσιας πτώχευσης. Τα βάρη έπεσαν κυρίως στους πιο αδύναμους και όταν τα βάσανά τους επιβαρύνθηκαν από τον ερχομό εκατοντάδων χιλιάδων απελπισμένων προσφύγων, ελάχιστη βοήθεια τους προσφέρθηκε
Η ομιλία αυτή του Welby δόθηκε στα μέσα Νοεμβρίου στο Καθολικό Ινστιτούτο του Παρισιού, όπου ο Αρχιεπίσκοπος τιμήθηκε με την ανακήρυξή του σε επίτιμο διδάκτορα. Και όπως είναι φανερό, πρόκειται για μια ανάλυση που εντοπίζει μια σειρά από γνωστά προβλήματα της Ε.Ε. και της κατάστασης που έχει βρεθεί η Ελλάδα, αλλά αποτελεί και για τον ίδιο τον Welby μια σημαντική στροφή στις απόψεις του, καθώς ο ίδιος στο βρετανικό δημοψήφισμα για το Brexit είχε ταχθεί υπέρ της παραμονής στην Ένωση. Η κριτική του πάντως αθροίζεται μαζί με εκείνη άλλων θρησκευτικών ηγετών στην Ευρώπη, οι οποίοι πλέον μιλούν ανοιχτά για την αποτυχία της ευρωπαϊκής προοπτικής (όπως τουλάχιστον αυτή εκφράζεται σήμερα από τη γραφειοκρατία των Βρυξελλών και τις ιδεοληψίες συγκεκριμένων ηγετών), τονίζοντας την ανάγκη για αλληλεγγύη, κοινωνική συσπείρωση και επιστροφή σε παραδοσιακές χριστιανικές αξίες.
