Πολυάριθμο και ήταν το ακροατήριο στην εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στις 13 Αυγούστου, στην Αίθουσα πολλαπλών χρήσεων του 9-Χρόνου Σχολείου Πνοή Αγάπης, δίπλα απ’ τον Καθεδρικό Ναό της Αναστάσεως του Χριστού, στη Μητρόπολη Αργυροκάστρου, και με θέμα την παρουσίαση του Δεύτερου Τόμου σε δύο μέρη των εκδόσεων της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Αλβανίας: «Οικοδομικό Έργο στη Μητρόπολη Αργυροκάστρου 1992-2015». Η δραστηριότητα που διοργανώθηκε υπό την αιγίδα του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη Αργυροκάστρου κ. Δημητρίου και ήταν αφιερωμένη στον Μακαριώτατο Αρχιεπίσκοπο Τιράνων, Δυρραχίου και πάσης Αλβανίας κ. κ. Αναστάσιο παρόλο που επικεντρώνονταν στην έκδοση και το περιεχόμενο της, μετατράπηκε σε μια πολύ καλή ευκαιρία αναμνήσεων της 25ετούς πορείας απ’ την έλευση στην Αλβανία του Αρχιεπισκόπου Αναστασίου.
Η 25η αυτή Επέτειος (ο Αρχιεπίσκοπος ήρθε ως Πατριαρχικός Έξαρχος του Οικουμενικού Πατριαρχείου, στις 16 Ιουλίου 1991 στα Τίρανα) υπενθυμίζεται και τιμάται με ένα πολύ πρωτότυπο τρόπο απ’ την Εκκλησία της Αλβανίας: Με τα εγκαίνια του υδροηλεκτρικού έργου στο Λιμπράζντ, τον Καθαγιασμός του Καθεδρικού Ναού στο Αργυρόκαστρο, τον Καθαγιασμός του Ναού στο Μεσοπόταμο ενώ τη Δευτέρα της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, ο Αρχιεπίσκοπος θα λειτουργήσει στο Δέλβηνο, ακριβώς εκεί που 25 χρόνια πριν τέλεσε τη Θεία Λειτουργία υπαίθρια κάτω από ένα πλάτανο που είχε αναπτυχθεί στο σημείο που ήταν ο ναός που είχε καταστραφεί κατά τον αθεϊστικό διωγμό.
Στη εκδήλωση παρουσίασης του βιβλίου εκτός του Αρχιεπισκόπου και του Μητροπολίτη Αργυροκάστρου συμμετείχαν και ο Μητροπολίτης Αμαντίας κ. Ναθαναήλ, η Διευθυντής Παιδείας κα. Λ. Ρόβα, ο Γενικός Πρόξενος της Ελλάδας στο Αργυρόκαστρο κ. Β. Τόλιος, ο Πρύτανης του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων κ. Γ. Καψάλης κ.α. Ο κ. Καψάλης στο συγκινητικό του χαιρετισμό διηγήθηκε την ατμόσφαιρα που εκείνος είχε συναντήσει όταν επισκέφθηκε τη χώρα στα τέλη της δεκαετίας του 80 και την εικόνα όπως έχει αλλάξει σήμερα αποτέλεσμα τούτο και του ανυπέρβλητου κόπου του Αρχιεπισκόπου Αναστασίου. Δείγμα της ευρύς ακτινοβολίας που διαθέτει η πολυδιάστατη προσωπικότητα ως πνευματικός, ποιμένας, επιστήμονας – ερευνητής και ακαδημαϊκός δάσκαλος, του Αρχιεπισκόπου Αναστασίου ήταν και η κατ επανάληψη επισήμανση του επικεφαλής ενός σπουδαίο επιστημονικού ιδρύματος όπως το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων του γεγονότος ότι αποτελεί παράδειγμα και εμπνέει την ακαδημαϊκή και πανεπιστημιακή κοινότητα.
Δεκάδες επιστήμονες, εκπαιδευτικοί, καθηγητές, συγγραφείς και ποιητές της περιοχής είχαν γεμίσει την αίθουσα και με βαθύ σεβασμό τίμησαν όχι απλά την παρουσίαση των βιβλίων αλλά κυρίως χάρηκαν την παρουσία του Αρχιεπισκόπου Αναατασίου. Έτσι η δραστηριότητα μετατράπηκε σε μια ζεστή πνευματική εκδήλωση σε οικογενειακή ατμόσφαιρα.
Λαμβάνοντας το λόγο οι Α. Ρεμπέτσι και Ο. Μπέτση, που είχαν ασχοληθεί με την συγγραφή και τη σύνταξη των τόμων μίλησαν ακριβώς για τις διαστάσεις, την ποικιλότητα των έργων, τα έργα υποδομής εις όφελος των κοινοτήτων, τις πολλές αναστηλώσεις μοναστηριών και ναών, τα σχολικά κτίρια ή τα πνευματικά κέντρα σε διάφορες ενορίες, τα οποία αυτά αποτελούν το αντικείμενο που πραγματεύεται η έκδοση. Παίρνοντας αφορμή από τα βιβλία που παρουσιάζονταν έγινε εκτενή αναφορά στην κατάσταση που βρήκε την Ορθόδοξη Εκκλησία ο Αρχιεπίσκοπος και το επίπεδο στο οποίο έχει σήμερα φτάσει μετά από 25 χρόνια. Επισημάνθηκε το γεγονός ότι όλο αυτό το οικοδομικό έργο δεν αναπτύχθηκε ως αυτοσκοπός αλλά προς κάλυψη άμεσων αναγκών για λατρευτικούς χώρους αλλά και για κτίρια για την ανάπτυξη του κοινωνικού και μορφωτικού έργου του Αρχιεπισκόπου Αναστασίου.
Ειδικά αναφέρθηκε η ξεχωριστή προσφορά του Αρχιεπισκόπου Αναστασίου στο πεδίου των αναστηλώσεων και πλήρους αποκατάστασης, με σεβασμό στα προηγμένα επιστημονικά κριτήρια, σε ναούς και μοναστήρια, τέτοια που έχουν χαρακτηριστεί και ως μνημεία της πνευματικής και πολιτιστικής εκκλησιαστικής κληρονομιάς. Στις περιοχές της Μητροπόλεως Αργυροκάστρου που είναι ιδιαίτερα πλούσια σε τέτοια μνημεία της βυζαντινής αρχιτεκτονικής, έχουν γίνει πλέον των 70 τέτοιων ολοκληρωμένων ή μερικών επεμβάσεων για την ριζική ή επί μέρους αντιμετώπιση των προβλημάτων που αντιμετώπιζαν, κυρίως λόγω της χρόνιας εγκατάλειψης.
Το σύνολο αυτού του έργου προωθείται χάρη στην φροντίδα και κυρίως της ανυστερόβουλης θυσιαστικής εργασίας του Αρχιεπισκόπου Αναστασίου. Όντας έργο αγάπης και ιεραποστολής η δραστηριότητα αυτή έγινε αντικείμενο προσευχής πολλών πιστών και τα έργα μετά την ολοκλήρωση τους διατέθηκαν αμέσως σ’ αυτούς για λατρεία, εκπαίδευση, πνευματική αναζήτηση, φιλανθρωπία κ.α.
Ο Αρχιεπίσκοπος που έλαβε στο τέλος το λόγο περιέγραψε με συγκινητικά λόγια, αλλά και με πολύ συγκεκριμένα παραδείγματα και στιγμές απ’ την 25ετή πορεία επικεφαλής της Ορθοδόξου Αυτοκεφάλου Εκκλησίας της Αλβανίας. αναφέρθηκε στις πρώτες μέρες, στην εμπειρία των Λειτουργιών στο ύπαιθρο όπως στο Δέλβηνο, το Φίερι, το Μπεράτι κ.α.
Οι δυσκολίες και οι προκλήσεις του ξεκινήματος που έκαναν το χώρο, που ήταν γεμάτος απ’ τα πολυβολεία σύμβολα του μίσους, του φόβου, της ανησυχίας και των κοινωνικών αναστατώσεων, να μοιάζει με τους σκουπιδότοπους και μάλιστα ναρκοθετημένους με νάρκες ορατές αλλά και καλυμμένες. Ειδικά έκανε λόγο για τους τρόπους πως ο Θεός των θαυμάτων επεμβαίνει και οδηγεί απ’ το σκοτάδι στο ξέφωτο. Ο Αρχιεπίσκοπος μίλησε και για τις στιγμές των δικών δυσκολιών με την υγεία και τούτο όχι ως ένα διήγημα για τον εαυτό του αλλά ως δίδαγμα και παρηγοριά για πολλούς ανθρώπους και εκ των παρευρισκομένων που είναι αντιμέτωποι με δύσκολα ζητήματα υγείας στους ίδιους ή τους συγγενείς. Ο Αρχιεπίσκοπος έκλεισε με την ευχή ώστε να συνεχίσει ο Θεός των θαυμάτων και των εκπλήξεων να χαρίζει σ’ αυτή την αναγεννημένη Ορθόδοξη Εκκλησία μεγαλύτερη προοπτική και δημιουργικότητα ώστε όλος η χώρα να μεταμορφώνεται (απόδοση της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος σήμερα) από τόπο των συμβόλων του μίσους και του φόβου και των παρεξηγήσεων σε τόπο με περισσότερους ναούς όπως αυτοί που περιγράφονται στους τόμους, σύμβολα της ειρήνης, της προσευχής, της πίστεως, της αγάπης και της κατανόησης.
Τέλος ο Αρχιεπίσκοπος συνομίλησε με τους παρευρισκομένους και ευλόγησε προσωπικά τον καθένα και την αξιόλογη εργασία που ο καθένας κάνει για την πρόοδο όχι μόνο της Εκκλησίας αλλά της κοινωνίας όλης.
