Πρωτοπρεσβυτέρου Αθανασίου Πολ. Τύμπα, Θεολόγου-Μουσικού
Το πρώτο λάθος, για το οποίο μιλήσαμε σε παλαιότερο άρθρο μας είναι το ότι γονείς καλλιεργούν τον εγωισμό των παιδιών τους με τους πολλούς επαίνους και έτσι τα παιδιά τους λειτουργούν στην ζωή σαν πρίγκιπες που δεν υπολογίζουν κανέναν, αλλά θέλουν όλοι να τους υπηρετούν. Αυτά τα παιδιά στις πρώτες δυσκολίες της ζωής απελπίζονται και εγκαταλείπουν τον στόχο τους.
Το δεύτερο μεγάλο λάθος που κάνουν αρκετοί σύγχρονοι γονείς είναι να μην μαθαίνουν στα παιδιά τους από μικρά να εργάζονται, αλλά μόνον να διαβάζουν. Παλαιότερα όλα τα σπίτια είχαν λίγα ζώα, είχαν μεγάλες αυλές, οι γονείς έπαιρναν στην εργασία τους ειδικά το καλοκαίρι τα παιδιά τους και έτσι όλα τα μέλη της οικογενείας συνέβαλαν στην οικιακή οικονομία.
Σήμερα αυτό, ειδικά στις πόλεις είναι δύσκολα να εφαρμοστεί, η ζωή των παιδιών είναι σχολείο σπίτι, σπίτι φροντιστήριο και άντε πάλι την άλλη μέρα το ίδιο. Είναι και το εκπαιδευτικό σύστημα τέτοιο που το 80% των νέων σήμερα κάτι θα σπουδάσει και αυτό βέβαια δεν είναι κακό, όμως όλοι δεν μπορούν πια να εργαστούν αξιοποιώντας αυτό που σπούδασαν.
Και εδώ αρχίζει το πρόβλημα. Είναι δυνατό το παιδί μου που σπούδασε μαθηματικός να δουλέψει σε ένα βενζινάδικο; είναι δυνατόν το παιδί μου που είναι δικηγόρος να δουλέψει σερβιτόρος; είναι δυνατόν το παιδί μου που σπούδασε φιλόλογος να δουλέψει στα χωράφια ή σε ένα συνεργείο αυτοκινήτων; Έτσι τα περισσότερα παιδιά μας γεμίζουν τις καφετέριες χειμώνα καλοκαίρι με το χαρτζιλίκι του πατέρα ή του παππού.
Συνάντησα πριν λίγο καιρό έναν συνταξιούχο δάσκαλο ο οποίος έκανε διάφορες χειρωνακτικές εργασίες και τον ρώτησα, πώς εβδομήντα χρονών κάθεται και τακτοποιεί ξύλα στα σπίτια ή κόβει χορτάρια για να βγάλει ένα μεροκάματο αφού έχει την σύνταξή του; και εκείνος μου απάντησε πως η γυναίκα του δεν θεωρεί πρέπον ο γιος τους που σπούδασε φυσικός να δουλεύει μεροκάματο και να μην έχει τον καθημερινό του καφέ όντας τριάντα πέντε χρονών μέχρι να διοριστεί!!!
Δεν πρέπει να αγνοούμε πως και νεότερα ζευγάρια συχνά μαλώνουν μεταξύ τους γιατί ο ένας γονιός καλομαθαίνει τα παιδιά ενώ ο άλλος θέλει να σκληραγωγούνται με διάφορους τρόπους περισσότερο. Αυτό το λάθος το κάνουν περισσότερο οι μητέρες και λιγότερες φορές οι πατεράδες. Δεν είναι σπάνια και η περίπτωση, όταν η μητέρα πέφτει με τα μούτρα όπως λέμε στην υπερπροστασία των παιδιών, ο πατέρας να βρίσκει άλλη γυναίκα και στην συνέχεια να χωρίζουν.
Ποια είναι η λύση του προβλήματος; Ας μάθουμε στα παιδιά μας πως ο καφές στοιχίζει και δεν είναι πάντοτε δεδομένος. Από τα δεκαοχτώ τους χρόνια τα καλοκαίρια ή και παράλληλα με τις σπουδές τους ας βρουν μια δουλειά με ημιαπασχόληση, διότι η αργία είναι η μητέρα όλων των κακών, όπως έλεγαν οι αρχαίοι πρόγονοί μας.
Ας μάθουμε στα παιδιά μας να θαυμάζουν τους νέους, που δόξα τω Θεώ υπάρχουν γύρω μας, και σπουδάζουν με τον ιδρώτα τους. Πολύ περισσότερο θαυμάζω νέους που μόλις τελειώσουν τις σπουδές τους και τον στρατό βρίσκουν οποιαδήποτε δουλειά με εξακόσια ευρώ και δημιουργούν και την οικογένειά τους. Αυτοί είναι σίγουρα το μέλλον της πατρίδας μας που βουλιάζει από το δημογραφικό πρόβλημα. Τους αξίζει ένα μεγάλο μπράβο αλλά και κάθε στήριξή μας ηθική και υλική.
