Του Ιωάννη Δεμέστιχα, θεολόγου
Η Εκκλησία τόσο κατά τη διάρκεια που μαινόταν η πύρινη λαίλαπα και όπου ακόμη μαίνεται, αλλά, κυρίως, μετά την καταστροφή, στέκεται δίπλα και στηρίζει τους πυρόπληκτους πολίτες, όλους εκείνους που μέσα σε λίγες ώρες έχασαν σπίτια, περισουσίες, κόπους μιας ολόκληρης ζωής.
Με μία συγκινητική και άμεση δραστηριοποίηση, η Εκκλησία καί επίσημα ως συλλογικό όργανο η Εκκλησία της Ελλάδος, αλλά και κάθε Μητρόπολη ξεχωριστά, έσπευσε να παραχωρήσει της κοινωνικές δομές της για την κάλυψη των πρώτων και όχι μόνο, αναγκών των πυροπλήκτων πολιτών.
Η δε ενεργοποίηση των φιλανθρωπικών και κοινωνικών δομών κάθε Μητρόπολης, όχι μόνο όσων επλήγησαν από την καταστροφικές πυρκαγιές, αλλά σχεδόν του συνόλου των μητροπόλεων της ελληνικής Επικράτειας υπήρξε θαυμαστή, ανθρώπινη, αξιέπαινη.
Είδη πρώτης ανάγκης, κλεινοσκεπάσματα, νερό, φάρμακα, τρόφιμα ήταν όσα συγκεντρώθηκαν για τις πρώτες ώρες, για τις πρώτες ανάγκες. Μια προσπάθεια, όμως, που συνεχίστηκε και συνεχίζεται, χωρίς να ζητάει προβολή και δημοσιοποίηση.
Στις περισσότερες μητροπόλεις, σχεδόν σε όλες, συγκεντρώθηκαν χρηματικά ποσά και είδη πρώτης ανάγκης που εστάλησαν στους πληγέντες, και συνεχίζουν ακόμη και σήμερα να συγκεντρώνονται.
Οι Έλληνες Ομογενείς, με παρότρυνση και δραστηριοποίηση της Αρχιεπισκοπής Αμερικής, Καναδά, των Μητροπόλεων Βελγίου, Γερμανίας και άλλων μητροπόλεων του Πατριαρχικού Θρόνου, έσπευσαν να συνδράμουν στο δύσκολο έργο της ανακούφισης των πληγέντων, συγκεντρώνοντας χρήματα γι᾿ αυτό το σκοπό.
Κυρίως οι μητροπόλεις που επλήγησαν από τις πυρκαγιές, στάθηκαν και παραμένοπυν και σήμερα κοντά στους πυρόπληκτους, προσφέροντας κάθε υλική και χρηματική βοήθεια και συμπαράσταση.
Η Εκκλησία, όπως σε κάθε δύσκολη στιγμή, βρίσκεται ποιμαντικά, προσευχητικά, φιλανθρωπικά, στην πρώτη γραμμή της σύμπραξης, της προσφοράς, της φιλανθρωπίας. Χωρίς διακρίσεις και διαχωρισμούς, ήταν και παραμένει εκεί, κοντά, δίπλα σε κάθε πληγέντα, σε κάθε εμπερίστατο πολίτη, σε κάθε άνθρωπο που χρειάζεται την αρωγή και προσφορά της.
