Υποκριτικό χαρακτηρίζουν οι συγγενείς του μακαρισού Αρχιεπισκόπου Αυστραλίας Στυλιανού το ντοκιμαντές που αναφέρεται στη ζωή και το έργο του.
Οπως αναφέρεται σε ανοικτή επιστολή των συγγενών του μακαριστού “το 70λεπτο κινηματογραφικό ντοκιμαντέρ, παραγωγής και ευθύνης της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αυστραλίας, για τη ζωή και το έργο του επί 44 χρόνια προκαθημένου της Αρχιεπισκόπου Στυλιανού, υπήρξε τελικώς τουλάχιστον ατυχές. Έχει παρεκκλίνει ευκρινώς των στόχων του αρχικού «τιμητικού αφιερώματος» στη μνήμη Του”.
Ανοιχτή Επιστολή των στενών κατά σάρκα συγγενών του Μακαριστού Αρχιεπισκόπου Αυστραλίας Στυλιανού
Ως οι κατά σάρκα στενοί συγγενείς του Μακαριστού Αρχιεπισκόπου Αυστραλίας Στυλιανού, με θλίψη και αγανάκτηση δίνουμε στη δημοσιότητα αυτή την Ανοιχτή Επιστολή, που απευθύνεται πρωτίστως στην Ιερά Αρχιεπισκοπή Αυστραλίας, στον Αρχιεπίσκοπο Αυστραλίας κ. Μακάριο και στον (υπ’ αυτόν προεδρευόμενο) Φιλανθρωπικό Οργανισμό της «Βασιλειάδας», που είχε την πρωτοβουλία και το βάρος της χρηματοδότησης ενός κινηματογραφικού ντοκιμαντέρ-αφιερώματος στον προσφιλέστατο αδελφό και θείο μας, αείμνηστο Ιεράρχη Αρχιεπίσκοπο Αυστραλίας Στυλιανό Χαρκιανάκη.
Παρακολουθήσαμε τις τελευταίες μέρες με απέραντη απογοήτευση το εν λόγω ντοκιμαντέρ, μέσω των διαδικτυακών Μέσων της Αρχιεπισκοπής Αυστραλίας, διαπιστώνοντας με πόση έλλειψη σεβασμού και με πόση προχειρότητα αντιμετωπίζεται στο εν λόγω «τιμητικό αφιέρωμα» ο αείμνηστος αδελφός και θείος μας.
Γνωρίζοντας βήμα βήμα την κοπιώδη και αγωνιώδη πορεία Του στη ζωή, από το ένδοξο και ιστορικό χωριό καταγωγής μας (το Άδελε Ρεθύμνης) μέχρι το Σύδνεϋ Αυστραλίας, έχοντας ζήσει από κοντά τους αδιάκοπους και σκληρούς αγώνες Του (με χρονολογική σειρά: στην Ελλάδα, στην Κωνσταντινούπολη, στη Γερμανία, πάλι στην Ελλάδα και στην Αυστραλία), βιώνοντας τη μέχρι αυτοθυσίας αφοσίωσή Του στην Εκκλησία, καθώς και τη βαθιά και συγκλονιστική αγάπη Του για τον Ελληνισμό – ιδιαιτέρως για τον Ελληνισμό της Αυστραλίας στον οποίο αφιέρωσε τα πιο μεστά και παραγωγικά Του χρόνια, την ίδια Του την ψυχή, αντιμετωπίζοντας επί δεκαετίες άδικο κι ανηλεή πόλεμο από συγκεκριμένα εντόπια μικροσυμφέροντα που όμως δεν Τον έκαμψαν – δεν μπορούμε παρά να θλιβόμαστε για τη μεταχείριση που Του επιφυλάχθηκε στο δήθεν «τιμητικό» για τη μνήμη Του αφιέρωμα.
Στο ντοκιμαντέρ αυτό, που υποτίθεται ότι θα τιμούσε τη μνήμη Του και θα κατέγραφε τους μεγάλους σταθμούς της ζωής Του μέσω ζωντανών μαρτυριών ανθρώπων που συμπορεύτηκαν μαζί Του στον μακρύ βίο Του, το πολύπτυχο και μοναδικό έργο του Μακαριστού Αρχιεπισκόπου Στυλιανού (επί περίπου έξι δεκαετίες) έχει κατά γενική ομολογία υποτιμηθεί, υποβαθμιστεί και αποσιωπηθεί. Οι μακρόχρονες και απαράμιλλες υπηρεσίες Του προς την πρωτόθρονη Εκκλησία της Κωνσταντινουπόλεως και την Ορθοδοξία έχουν θαφτεί κάτω από τόνους αδιάφορων και άνευ ουσίας φράσεων και αποσπασματικών εντυπώσεων, προκειμένου να μην αφεθεί χρόνος για να προβληθούν στο εν λόγω ντοκιμαντέρ τα πραγματικά σπουδαία που με ταπεινοφροσύνη και με νυχθημερόν μόχθο πέτυχε Εκείνος για το Πατριαρχείο, την Ορθοδοξία, το Γένος μας. (Λογοκρίθηκε ακόμα και η συνέντευξη του Οικουμενικού Πατριάρχη σε σκανδαλώδη βαθμό –όπως δημόσια και με αποδείξεις καταγγέλθηκε! Αυτοπροβάλλεται, όμως, στο εν λόγω ντοκιμαντέρ -επίσης σε σκανδαλώδη βαθμό και διάρκεια- ο διάδοχος του Μακαριστού Ιεράρχη, νυν Αρχιεπίσκοπος Αυστραλίας κ. Μακάριος, παρ’ ότι ουδεμία γνωριμία και σχέση είχε εν ζωή με τον αδελφό και θείο μας.)
Την πικρία και την απογοήτευσή μας πολλαπλασιάζει η βάσιμη υποψία μας ότι το φτωχό και υποτονικό -για την πραγματική αξία, το διεθνές κύρος και το εύρος της πολυσήμαντης συνεισφοράς του αειμνήστου στενού κατά σάρκα συγγενούς μας- αποτέλεσμα της παραγωγής του προαναφερθέντος ντοκιμαντέρ δεν προέκυψε τυχαίως. Αλλά, κατά τα φαινόμενα, «κάποιοι» σκόπευαν και φρόντισαν να μην προβληθούν στον πρέποντα βαθμό και με τον αρμόζοντα τρόπο η υστεροφημία Του και το μέγεθος της προσφοράς Του προς την Εκκλησία, την Ομογένεια της Αυστραλίας και το Έθνος μας. Στοχεύοντας πιθανότατα να καλλιεργηθεί στους θεατές του ντοκιμαντέρ η εσφαλμένη εντύπωση ότι ο Μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Στυλιανός υπήρξε ένας «συνηθισμένος» Κληρικός, καθώς μέσα στο σχεδόν 70λεπτο «αφιέρωμα» στην ουσία πουθενά δεν θεμελιώνεται και δεν αναδεικνύεται (από τα χρησιμοποιηθέντα αποσπάσματα των δεκάδων συνεντεύξεων, από τις αναφορές της αφήγησης κι από τις παραθέσεις των διαφόρων στιγμιότυπων) όχι το σύνολο του έργου Του, αλλά έστω τα κυριότερα σημεία της πολυκύμαντης δράσης Του και των επιτευγμάτων της αυστραλιανής Ομογένειας υπό την στιβαρή πνευματική ηγεσία Του επί σχεδόν μισό αιώνα.
Σεβόμαστε και εκτιμούμε ότι ένας Φιλανθρωπικός Οργανισμός της Αρχιεπισκοπής Αυστραλίας (που αναπτύχθηκε αξιοθαύμαστα επί ημερών του Μακαριστού αδελφού και θείου μας) είχε την ευγενή πρόθεση να Τον τιμήσει και να χρηματοδοτήσει την παραγωγή ενός κινηματογραφικού αφιερώματος στη μνήμη Του, ελάχιστες ημέρες μετά την εκδημία Του. Γνωρίζουμε από κοντά οι περισσότεροι από εμάς τη δημοσιογραφική παραγωγό του ντοκιμαντέρ, έμπειρη Ελληνο-Αυστραλή δημοσιογράφο κ. Βάσω Μώραλη, που διατηρούσε πολύχρονη γνωριμία και σχέση εμπιστοσύνης με τον προσφιλέστατο συγγενή μας Μακαριστό Αρχιεπίσκοπο. Και πιστέψαμε αρχικάότι η προσπάθεια αυτή της καταγραφής της ζωής και του έργου Του (που είχε αναλάβει η κ. Μώραλη) θα ήταν έντιμη και επαρκής, προκειμένου να αποτυπωθούν με αντικειμενικότητα και με βάση αληθινά γεγονότα το εύρος των εφ’ όρου ζωής προσπαθειών Του και το σπάνιο πνευματικό Του μέγεθος. Όμως, η -από μηνών τώρα- απομάκρυνση της κ. Μώραλη από τα καθήκοντά της υπό τις «ευλογίες» του κ. Μακαρίου, και όσα ακολούθησαν μας έπεισαν ότι σκοπίμως αφέθηκε «ανυπεράσπιστη» η τελική επεξεργασία του ντοκιμαντέρ στα χέρια ανθρώπων που δεν διέθεταν ούτε τις γνώσεις ούτε τα εχέγγυα για να διαχειριστούν τον πνευματικό κόπο της κ. Μώραλη. Αντίθετα, «πέτυχαν»να αλλοιώσουν τις εντυπώσεις από τη ζωή και το ξεχωριστό έργο του Μακαριστού Αρχιεπισκόπου Αυστραλίας Στυλιανού, παρουσιάζοντάς Τον στον κόσμο (ιδίως σ’ αυτούς που δεν Τον ήξεραν από κοντά ή από παλιά) ως έναν ανήμπορο και «της σειράς» ηλικιωμένο Ιεράρχη, που το ενδιαφέρον Του μονοπωλούσε η Ποίηση (η οποία, όντως, ήταν η μόνιμη καταφυγή Του). Και, παράλληλα, αποκρύπτοντας όσα -πάμπολλα σπουδαία και ουσιαστικά για την Εκκλησία και τον Ελληνισμό- οραματίστηκε, καθοδήγησε και έπραξε σε Ελλάδα και Αυστραλία για πάνω από 50 χρόνια με σθένος, θεόσταλτη αντοχή και αγωνιστικότητα.
Με την Ανοιχτή αυτή Επιστολή μας αποδοκιμάζουμε ως υποκριτική την δήθεν «τιμητική» κινηματογραφική παραγωγή, που αποδεικνύεται στην ουσία υποτιμητική και υπονομευτική για την υστεροφημία τού κατά σάρκα αειμνήστου αδελφού και θείου μας. Το ντοκιμαντέρ που παρέδωσε πρόσφατα στη δημοσιότητα η Αρχιεπισκοπή Αυστραλίας, υπό τον -ελάχιστα θρησκευτικής χροιάς- τίτλο «Οπάλιο Πολύχρωμο» (ποιητικός χαρακτηρισμός του ίδιου του Μακαριστού Αρχιεπισκόπου για την Αυστραλία και όχι, βέβαια, για τον εαυτό Του!), όχι μόνο δεν τιμά και δεν αναδεικνύει το έργο και την ανεκτίμητη προσφορά του Μακαριστού Αρχιεπισκόπου Στυλιανού (όπως ήταν ο αρχικός σκοπός παραγωγής του), αλλά μειώνει και προσβάλλει τη μνήμη Του. Και είναι οφθαλμοφανές ότι εκ των υστέρων «επιστρατεύθηκε» και το αφιέρωμα αυτό για να εξυπηρετήσει τους ιδιοτελείς σκοπούς του κ. Μακαρίου και όχι για να τιμήσει τον Μακαριστό προκάτοχό του, αείμνηστο αδελφό και θείο μας.
Το 70λεπτο κινηματογραφικό ντοκιμαντέρ, παραγωγής και ευθύνης της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αυστραλίας, για τη ζωή και το έργο του επί 44 χρόνια προκαθημένου της Αρχιεπισκόπου Στυλιανού, υπήρξε τελικώς τουλάχιστον ατυχές. Έχει παρεκκλίνει ευκρινώς των στόχων του αρχικού «τιμητικού αφιερώματος» στη μνήμη Του.
Για όλα αυτά εκφράζουμε τη δικαιολογημένη απορία μας, την έντονη δυσφορία καιδημόσια διαμαρτυρία μας.
