Το τέλος του μητροπολίτη Καστορίας Σεραφείμ είναι από αυτά που σε περνούνε στο κόσμο του μεταφυσικού. Έβλεπε το τέλος του, έδινε οδηγίες στους στενούς του συνεργάτες για την ταφή , έφυγε με το όνομα του θεού στο στόμα.
Ο Πρωτοσύγκελος της μητρόπολης Καστορίας π.Νικόλαος Γιαννουσάς , ό άνθρωπος που έζησε όσο κανείς την περιπετειά του μακαριστού μητροπολίτη μίλησε για το τέλος του δεσπότη του και αποκάλυψε πως αν και προσεβλήθη από covid-19 , το μοιραίο επήλθε από ένα μικρόβιο το οποίο μέσα σε μισή ώρα δημιούργησε κατακλυσμιαία κατάρρευση του συστήματος».
Ο π.Νικόλαος μιλώντας στον ραδιοφωνικό σταθμό Antennes 93.6 και στον Χρήστο Νατσούλη αναφέρθηκε σε όλα εκείνα που έκαναν τον μακαριστό Σεραφείμ ξεχωριστό ως τις τελευταίες στιγμές της ζωής του: «Ήδη, από το απόγευμα της προηγούμενης ημέρας, ήταν σε καθολική υποστήριξη, μηχανική και φαρμακευτική, με ισχυρά θρομβολυτικά, με απόλυτη υποστήριξη και στο οξυγόνο του. Οι γιατροί μάς είχαν πει, ότι, αν δεν επέμβει ο Θεός να κάνει το θαύμα, θα πρέπει να ετοιμαζόμαστε σιγά σιγά».
Για το πως αντιμετώπιζε την κατάσταση τόνισε:Ο Πρωτοσύγκελλος π. Νικόλαος Γιαννουσάς μαρτυρεί: «Ο Δεσπότης ήταν χαρούμενος. Μίλησα κι εγώ μαζί του, μου έδωσε κάποιες οδηγίες και φυσικά τι να κάνουμε όταν θα έρθει η ώρα να φύγει από τη ζωή αυτή. Μάλιστα, οι τελευταίες λέξεις ήτανε: Να έχει ο κόσμος την ευλογία του Θεού! Αλλά, το είπε με χαρούμενο τρόπο. Εγώ είμαι βέβαιος, κ. Νατσούλη, ότι ο Δεσπότης μας έβλεπε την Αγία Σοφία και τον Άγιο Βασίλειο τον Νεομάρτυρα που του λέγανε, σε περιμένουμε, έλα! Δε νομίζω ο Δεσπότης να βοήθησε τους γιατρούς στην εντατική. Τον καθυστερούσαμε να πάει εκεί, όπου ήθελε να πάει.Εδώ στη Γη ο Δεσπότης μας δεν απόλαυσε τίποτα. Τουλάχιστον εκεί, θα απολαύσει».
Σε άλλο στέκεται ιδιαίτερα στην αγάπη του μακαριστού για την Καστοριά:
«Μετά τη λέξη Θεός, η Καστοριά ήταν στο στόμα του, σε συχνότητα.Ο Δεσπότης μας κι εκεί που είναι, πάλι για την Καστοριά θα μιλάει. Θα λέει, Θεέ μου, οι Καστοριανοί, να τους ενισχύεις, να τους θεραπεύεις, να τους βοηθάς.Η Καστοριά είναι η οικογένεια μου.Είχε γίνει σχεδόν κουραστικός, όταν μιλούσε με τους Μητροπολίτες, με τους Αρχιερείς, με όποιον συναντούσε όλα τα χρόνια της ζωής του. Είχε γίνει σχεδόν κουραστικός λέγοντάς τους και σχεδόν τον ειρωνεύονταν κιόλας. Αυτός, λέει, μυρίζει λιβάνι και Καστοριά!Ο Δεσπότης έζησε ταπεινός και αγαθός. Εύκολο θύμα σε όποιον ήθελε να του κάνει κακό. Έφυγε αγαθός λευίτης».
Στο ίδιο ραδιόφωνο μίλησε και ο Μητροπολίτης Σισανίου και Σιατίστης κ. Αθανάσιος που αποκάλυψε για τον τόπο της ταφής: «Ρωτήσαμε, που θέλεις να σε βάλουμε; Αν γίνει το μοιραίο. Να σε πάμε στην Καρδίτσα; Να σε πάμε στην Αθήνα; Ακόμη και στο Άγιο Όρος, του προτείνανε. Έχω, λέει, πατρίδα. Στην Καστοριά θα με βάλετε. Γιατί να ξεσπιτωθώ; Έχω σπίτι. Στο Επισκοπείο. Έχω, λέει, την Καστοριά. Έχω, λέει, τα παιδιά που θα με φροντίζουν. Έχω, λέει, οικογένεια. Έχω τους ανθρώπους μου. Έχω τόσες χιλιάδες κόσμο. Δικά μου παιδιά».
Επίσης αποκάλυψε οτι με πρωτοβουλία και μέριμνα του μακαριστού Σεραφείμ, έκαιγε και καίει, επί πάρα πολλά έτη, ακοίμητη λαμπάδα μέσα στο τοπικό Επισκοπείο. «Κάθε μέρα στο Επισκοπείο καίει ακοίμητη λαμπάδα, εικοσιτέσσερις ώρες το εικοσιτετράωρο για τους Καστοριανούς, για τους ασθενείς, για τους αποδήμους, για τους ανέργους, για τους φτωχούς, για τους πλουσίους, για όλον τον κόσμο, και αρκετά κεριά όταν κάποιος τον έπαιρνε τηλέφωνο και του ζητούσε την προσευχή του για κάποια συγκεκριμένη υπόθεση, άναβε πάλι κερί. Όλο κεριά».
Ο κ.Αθανάσιος αναφέρθηκε και στην παρακαταθήκη που άφησε στα δικά του παιδιά: «Μας έλεγε πάντοτε ότι πρέπει να προσερχόμαστε συχνά στη Θεία Κοινωνία και να μετανοούμε καθημερινά. Τρία πράγματα θέλω από εσάς, έλεγε. Αγάπη στην Παναγία και στους Αγίους και στον Χριστό, συχνή Θεία Κοινωνία με καθαρότητα και μετάνοια καθημερινή. Σαν παρακαταθήκη αυτό μάς άφησε: Μετάνοια, Θεία Κοινωνία και Παναγία».
Πηγή: Πρακτορείο Ορθοδοξία
