Για τον μακαριστό μητροπολίτη Καστορίας ήταν “έργο ζωής”. Ήταν η δική του μικρή μάχη, το δικό του μικρό τάμα, να αποκτήσει η Καστοριά την προστασία των 7 νεομαρτύρων της. Και στο τέλος τα κατάφερε.Και εννέα μήνες πριν την κοιμησή του στις 14 Φεβρουαρίου του 2020 το Οικουμενικό Πατριαρχείο υπέγραψε την πράξη αγιοκατάταξης των επτά.
Η απόφαση της αγιοκατάταξης
“Η Α.Θ.Π., ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος και η περί αυτού Αγία και Ιερά Σύνοδος υπέγραψαν την πράξη αγιοκατάταξης των 7 Νεομαρτύρων που επικυρώνει την από 3ης Οκτωβρίου 2019 απόφαση της Αγίας και Ιεράς Συνόδου περί «αναγραφής εις το Αγιολόγιον της Ορθοδόξου Εκκλησίας των μαρτυρικώς τελειωθέντων υπέρ της αμωμήτου ημών πίστεως: α) Μάρκου Πέτρου Μαρκούλη εκ Κλεισούρας, β) Ιωάννη – Νούλτζου εκ Καστορίας, και των συν αυτώ αθλησάντων, γ) Γεωργίου του εκ Καστορίας, δ) ιερέως Βασιλείου Καλαπαλίκη, εφημερίου Χιλιοδέντρου Καστορίας και ε) Αρχιμανδρίτου Πλάτωνος Αϊβαζίδη». Η ανακοίνωση της αγιοκατάταξης έφερε χαρά, αγαλίαση, συγκίνηση.
Ενα μήνα ακριβώς πριν την απόφαση είχε επισκεφτεί το Φανάρι και είχε την ευκαιρία να μιλήσει και για την αγιοκατάταξη με τον Πατριάρχη κ.Βαρθολομαίο.
Αμέσως μετά την αγιοκατάταξη ενημέρωσε τους πιστούς για το χαρμόσυνη εδηση:
Με ιδιαίτερη συγκίνηση επιθυμώ να πληροφορήσω το χριστεπώνυμο πλήρωμα που κατοικεί στην ιστορική και βυζαντινή Καστοριά, την απόφαση της Αγίας και Ιεράς Συνόδου του Οικουμενικού μας Πατριαρχείου υπό την προεδρεία του Παναγιωτάτου Οικουμενικού Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου, για την επίσημη αναγραφή στο Αγιολόγιο της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας, επτά Νεομαρτύρων που γεννήθηκαν και μαρτύρησαν στην Καστοριά ή υπηρέτησαν σ’ αυτήν.
Έτσι, η βυζαντινή αυτή επαρχία, που την στολίζουν βυζαντινοί και μεταβυζαντινοί Ναοί, Μοναστήρια και Αρχοντικά, γίνεται συγχρόνως και μαρτυρική επαρχία και μαρτυρικός τόπος.
Χαίρεται η Καστοριά, γιατί σ’ αυτήν γεννήθηκαν και μαρτύρησαν ο Νεομάρτυς Ιωάννης (Νούλτζος) μαζί με τον αδελφό του και τον γαμπρό του το έτος 1696, κατά την μαρτυρία του ευπαιδεύτου Μητροπολίτου Καστορίας, κυρού Διονυσίου Μάντουκα.
Χαίρεται και αγάλλεται ο Ιερός Ναός Μητροπολιτικός Ναός στον οποίον διηκόνησε ο Ιερομάρτυς Πλάτων Αϊβαζίδης, Πρωτοσύγκελλος του Γερμανού Καραβαγγέλη και μαζί με την Καστοριά, χαίρεται και αγάλλεται η ιερά νήσος Πάτμος, ιδιαίτερη πατρίδα του Αγίου Ιερομάρτυρος Πλάτωνος, στην οποία μάλιστα υπάρχει, εδώ και αρκετό καιρό, Ναός αφιερωμένος στη μνήμη του.
Αγάλλεται ακόμη η πόλη αυτή για τον Νεομάρτυρα Γεώργιο τον εξ Αγαρηνών, που μαρτύρησε στα μέρη της Ακαρνανίας.
Αγάλλεται η ιστορική Κλεισούρα στην οποία γεννήθηκε ο Νεομάρτυρος Μάρκος (Μαρκούλης), αλλά και σκιρτά από αγαλλίαση το Άργος Ορεστικό και μάλιστα ο Καθεδρικός Ναός της Αγίας Παρασκευής, στον οποίο απαγχονίστηκε ο Νεομάρτυρας Μάρκος.
Λαμπροφορεί ακόμη από πνευματική χαρά και αγαλλίαση και η ένδοξη κώμη του Χιλιοδένδρου για τον Ιερομάρτυρα Βασίλειο Καλαπαλίκη, για την ομολογία του, για το ένδοξο και φρικτό μαρτύριό του, αλλά και για την παρουσία των μυροβόλων λειψάνων του.
Μαζί δε με την Καστοριά, χαίρεται και αγάλλεται η ένδοξη Πατρίδα μας, η πολύπαθη και μαρτυρική Μακεδονία μας, αλλά και ολόκληρη η Εκκλησία του Χριστού, αφού οι Άγιοι δεν ανήκουν σε έναν τόπο αλλά είναι παγκόσμιοι και πανορθόδοξοι.
Γι’ αυτό, με δοξολογία στον Άγιο Τριαδικό Θεό για το μεγάλο δώρο το οποίο μας χάρισε, ευχαριστούμε και ευγνωμονούμε και εκ μέρους των τιμίων αρχόντων της περιοχής μας την Α.Θ.Π. τον Οικουμενικό μας Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίο και την περί αυτόν Αγία και Ιερά Σύνοδο της Αγίας του Χριστού Μεγάλης Εκκλησίας.
ΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΝΕΟΙ ΑΓΙΟΙ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΜΑΣ
Νεομάρτυς Μάρκος ο Κλεισουριεύς -1598.
Ο ένδοξος Νεομάρτυς Μάρκος ην τέκνον του προύχοντος της καλλίπαιδος Κλεισούρας Πέτρου. Μη πιθόμενος την ευσέβειαν αρνήσασθαι εν τοις δυσχειμέροις της δουλείας χρόνοις και την απάτην των υιών της Άγαρ ασπάσασθαι συνελήφθη και πολλάς υπομείνας κακώσεις και βασάνους κατώδυνους ωδηγήθη εις Άργος Ορεστικόν, ένθα μαρτυρικούς εδέξατο στεφάνους.
Το ιερόν αυτού σκήνωμα ριφέν εις το πυρ κατεκάη και η σποδός αυτού εσκορπίσθη εις τον Αλιάκμονα ποταμόν, ίνα μα συλλεγή και τιμηθή υπό των ευσεβών Χριστωνύμων. Ναός φερώνυμοςαυτού ηγέρθη αμέσως εν τη πατρίδι αυτού, ην οι άπιστοι εις πυρ και αυτόν παρέδοσαν. Οι ευσεβείς όμως Κλεισουριείς επανεδόμησαν αυτόν προς τιμήν του Ευαγγελιστού Μάρκου, ίνα αποφύγωσι την μήνιν των καταδυναστευομένων αυτούς τυράννων.
Νεομάρτυς Ιωάννης εκ Καστορίας καί οἱ σύν αὐτῶ. 27-4-1696.
Ο ένδοξος Νεομάρτυς Ιωάννης η Νούλτσος, ο Καστοριεύς παρρησία ομολογών το υπέρ παν όνομα του Σωτήρος Χριστού ενώπιον των απίστων εκγόνων της Άγαρ δεινώς απηωρήθη τη ΚΖ΄ Απριλίου του σωτηρίου έτους 1696 εν τη μεγάλη λεύκη της αγοράς της πόλεως ομού μετά του αδελφού και γαμβρού αυτού. Το τίμιον αυτού λείψανον εχαριτώθη θεόθεν διά θαυμαστών σημείων, α και ενέπλησαν χαράς τον δήμον των Καστοριέων Χριστωνύμων και κατέστησαν αυτόν πρότυπον πολλών προς μίμησιν της αυτού πίστεως και του ανδρείου φρονήματος.
Νεομάρτυς Γεώργιος ο Καστοριεύς 18-8-(1809⋲1815)
Ο ένδοξος Νεομάρτυς Γεώργιος, ο εξ Αγαρηνών Χασάν, εγενήθη εν Καστορία. Ελθών εις Ιωάννινα δι’ εξεύρεσιν εργασίας εγένετο θεάμων της ευκλεούς αθλήσεως του εκ Σαμαρίνης καλλιμάρτυρος Δημητρίου. Την καλήν εκ ταύτης υποστάς αλλοίωσιν ηρνήσατο την πατρώαν ασέβειαν και ασπασάμενος την του Χριστού αγίαν πίστιν εδέξατο το άγιον βάπτισμα, δι’ ου έλαβε την κλήσιν Γεώργιος. Καταλιπών τα Ιωάννινα ήλθεν εις Ακαρνανίαν, ένθα ησύχως και θεαρέστως ως Χριστιανός τον βίον διήγε. Αναγνωρισθείς υπό των πρώην αυτού ομοθρήσκων και αρνούμενος επιστρέψαι εις την ασέβειαν φρικτά υπέμεινε κολαστήρια και έμπηξιν πεπυρωμένου σιδήρου εις τα αυτού σπλάγχνα.
Παρέδωκε το πνεύμα εν μέσω των πόνων του μαρτυρίου εις χείρας του αγωνοθέτου Κυρίου, παρ’ Ου και τον στέφανον της αφθαρσίας απείληφε. Η μνήμη αυτού τελείται τη 18η Αυγούστου μετ’ αυτής του Δημητρίου, του εκ Σαμαρίνης, ου ομόζηλος και επόμενοις τοις άθλοις ώφθη ο αοίδιμος.
Ἱερομάρτυς Βασίλειος Καραπαλίκης 21-6-1902.
Ο ένδοξος του Χριστού Νέος Ιερομάρτυς Βασίλειος, τουπίκλην Καραπαλίκης, ην έγγαμος Ιερεύς, πατήρ τριών τέκνων, δύο υιών και μιάς θυγατρός, εφημέριος της ενορίας ΧιλιοδένδρουΚαστορίας.
Εγεννήθη εν έτει 1858 και ηνάλωσεν εαυτόν τη διακονία του πλησίον, τη απλανεί ποδηγεσία αυτού και τη Θεία Λατρεία. Φιλακόλουθος ων ετέλει τας Ιεράς Ακολουθίας εν τω τότε ενοριακώ Ναώ του Αγίου Δημητρίου και έχαιρε της τιμής και της ευλαβείας της λογικής αυτού ποίμνης. Διά τας πολλάς αυτού προς άπαντας ευεργεσίας εφθονήθη υπό των απίστων εκγόνων της Άγαρ και δη των οικούντων εν τη γείτονι Μεσοποταμία.
Εξ αυτής ανόσιοι άνδρες την εσπέραν της 21ης Ιουνίου του έτος 1902 επέδραμον εις τον Ναόν, ένθα αυτός ετέλει την εσπερινήν ακολουθίαν και δι’ όπλου πυροβόλου αυτόν ιστάμενον έμπροσεν της Αγίας Τραπέζης ετραυμάτισαν.
Εξελθών ο πανόσιος Βασίλειος του Ναού ερευνήσαι την αιτίαν του αυτού τραυματισμού κατεκρεουργήθη υπό των απίστων, ανηλεώς κτυπώντων αυτόν διά ξύλων και πελέκεων, εθραύσθη την κεφαλήν, εστρεβλώθη την γνάθον και εκακώθη το σαρκίον άχρι θανάτου. Το αιμόφυρτον αυτού σκήνος μετά δυσκολίας αργότετον ανεγνωρίσθη εκ της γενειάδος και των ιερών αυτού αμφίων και ενεταφιάσθη όπισθεν του Ιερού Βήματος.
Κατόπιν συνεχών εμφανίσεων του Ιερομάρτυρος εγένετο ανακομιδή των πανσέπτων αυτού μαρτυρικών λειψάνων τη 2α Μαΐου του 1987. Κατ’ αυτήν το τίμιον του Μάρτυρος σκήνος ευρέθη μετά του δέρματος, της γενειάδος, της κώμης και της δεξιάς χειρός εχούσης τα δάκτυλα εις σχήμα ευλογίας.
Μετά τον, οίμοι, καθαρισμόν εξ αγνοίας των οστέων εκ του δέρματος ετοποθετήθησαν αύθις ταύτα εν ξυλίνω κιβωτίω εντός του ιδίου τάφου. Εκ δευτέρου ανακομιδή αυτών εγένετο τη 28η Νοεμβρίου του 2014 παρουσία Αρχιερέων και πλήθους πιστών και ευρέθησαν άρρητον εκπέμποντα ευωδίαν, ήτις άχρι τούδε παραμένει έντονος.
Ἱερομάρτυς Πλάτων Ἀϊβαζίδης 21-9-1921.
Ο ένδοξος, νέος Ιερομάρτυς της πίστεως Πλάτων, ο κατά κάσμον Γεώργιος τουπίκλην Αιβαζίδης, εγεννήθη εν τη ιερά νήσω Πάτμω τη 17η Σεπτεμβρίου 1852 εκ γονέων ευσεβών, Νικολάου Αιβάζη και Σοφίας Φλωρίδου, οίτινες υπέδειξαν αυτώ τον της αρετής και μυστηριακής ζωής δρόμον.
Εν τη Πατμιάδι Σχολή σπουδάσας και ανδρωθείς εκάρη μοναχός εν τη του Θεολόγου περιπύστω Μάνδρα λαβών την κλήσιν Πλάτων. Εν αυτή είτα προεχειρίσθη εις Διάκονον. Ευλογία και εγκρίσει της ιεράς Μονής της αυτού μετανοίας μετέβη εις Κωνσταντινούπολιν προς διεύρυνσιν των αυτού σπουδών και προσφοράν των αυτού υπηρεσιών ως δευτερεύοντος Διακόνου τω Οικουμενικώ θρόνω. Υπηρέτησεν ως Πρωτοσύγκελλος εν ταίς ιεραίς Μητροπόλεσι Λήμνου, Καστορίας και Αμασείας.
Εις την τελευταίαν ήλθεν ακολουθών τω γενναίω Ιεράρχη Καστορίας και είτα Αμασείας Γερμανώ, τουπίκλην Καραβαγγέλη, τω του Μακεδονικού αγώνος πρωτεργάτη. Ο ακάματος εργάτης του Ευαγγελίου Πλάτων νουθετών, διδάσκων και επιστηρίζων το χριστεπώνυμον των Ποντίων πλήθος προσεπάθησε πάσιν αρέσκειν τοις πλησίον εις το αγαθόν προς οικοδομήν. Ευγενής ων και ενάρετος εκόσμησε την του Χριστού Εκκλησίαν και ανεπτέρωσε το φρόνημα του υποδούλου και θεοφίλου λαού του Πόντου. Τις δύναται αμφισβητήσαι το κοινωνικόν, φιλανθρωπικόν, πνευματικόν και ποιμαντικόν έργον αυτού;
Προκαλέσας ένεκα τούτου την οργήν και μανίαν των της Άγαρ εκγόνων, οίτινες σημείον εζήτουν διά την αφάνισιν του αυτόχθονος Ορθοδόξου λαού των Ποντίων, συνελήφθη ομού μετά του Επισκόπου Ζήλων Ευθυμίου, του Ιερομάρτυρος, και ετέρων εξήκοντα και οκτώ προκρίτων της Σαμψούντος, μεθ’ ων ειρκτή ενεκλείσθη. Εν αυτή αόκνως ενεψύχου τους αυτού συνδεσμίους και εσφυρηλάτει την αυτών υπομονήν, όπως τον καλόν αγώνα νομίμως τελέσωσιν. Απηωρήθη δεινώς τη 21η Σεπτεμβρίου του 1921 γενόμενος ιερείον άμωμον και λογική θυσία διά Χριστού την πίστιν την αγίαν και του ευσεβούς ημών γένους την ελευθερίαν.
