Ηταν ο άνθρωπος που πολέμησε τους αιρετικούς σε μια δύσκολη εποχή για τους Χριστιανούς .Ο Άγιος Αμβρόσιος ήταν διακεκριμένος Ρωμαίος πολίτης και γεννήθηκε το 340 μ.Χ. Σπούδασε ρητορική, φιλοσοφία και νομικά. Στα Μεδιόλανα ασχολήθηκε με το επάγγελμα του δικαστή.
Από τότε είχε αποκτήσει τη φήμη του δίκαιου άργησε πολύ να βαπτιστεί.
Γεννήθηκε στα Μεδιόλανα της Ιταλίας το 340 μ.Χ. Αν και μεγάλωσε με την αδελφή του απέκτησε πολλές γνώσεις και ιδιαίτερα στη ρητορική. Γιαυτό και τον ψήφισαν “αβοκάτο”, δηλαδή δικηγόρο των ανακτόρων. Ο Ρωμαίος αυτοκράτορας Ουαλεντινιανός που εξουσίαζε τότε τη Ρώμη και όλη την Ευρώπη βλέποντας τις ικανοτητές του τον διόρισε ηγεμόνα όχι μόνο των Μεδιολάνων αλλά ολόκληρης της Ιταλίας. Ο Ουαλεντινιανός αποδείχτηκε διώκτης της αίρεσης του Αρείου που είχε ακόλουθο τον τότε αρχιερέα των Μεδιολάνων, Αυξέντιο.
Όταν πέθανε ο Αυξέντιος, ο βασιλιάς προσκάλεσε όλους τους επισκόπους της Ιταλίας και τους είπε: «Ξέρετε καλά, πώς πρέπει να είναι ο αρχιερέας, για να οδηγεί το ποίμνιο του στη σωτηρία». Τότε όλη η Σύνοδος αποφάσισε να ψηφίσει, εκείνος τον αρχιερέα, γιατί ήταν ευσεβέστατος και σοφός. Κι εκείνος απάντησε: «Εσάς με τη χάρη του Αγίου Πνεύματος αξίωσε ο Πανάγαθος να ψηφίζετε αρχιερέα».
Οι επίσκοποι, σκέφτονταν ποιον να ψηφίσουν. Οι λαϊκοί που, κατοικούσαν στα Μεδιόλανα μάλωναν μεταξύ τους. οι Αρειανοί ήθελαν τον δικό τους και οι χριστιανοί δικό τους. Όταν ο ιερός Αμβρόσιος άκουσε τη φιλονικία του λαού πήγε στα Μεδιόλανα για να προλάβει τα σκάνδαλα. Τους συμβούλεψε να εκλέξουν τον πιο ενάρετο και εκείνοι διάλεξαν τον ίδιο ο οποίος ακόμη δεν είχε βαπτιστεί.Παρά τους ενδοιασμούς του
δέχτηκε να χειροτονηθεί. Έτσι, μέσα σε επτά μέρες βαπτίστηκε και χειροτονήθηκε επίσκοπος Μεδιολάνων στις 7 Δεκεμβρίου του 374.
Ο αιρεσιάρχης Άρειος είχε καταδικαστεί από την Εκκλησία μα η αίρεσή του εξακολουθούσε να διχάζει.Ο Αμβρόσιος είχε το “ελεύθερο” να ενεργεί όπως αυτός εκτιμούσε.
Ο ίδιος νήστευε όλη την εβδομάδα, μόνο Σάββατο και Κυριακή έτρωγε, έκανε πολλές ελεημοσύνες στους φτωχούς και φυλακισμένους. Μοίρασε όλη την περιουσία του πατέρα του στους άπορους και έδωσε ακίνητα, χωράφια, αμπέλια στην Εκκλησία.
Συγχρόνως φημίστηκε σαν ένας από τους περιφημότερους διαφωτιστές του λαού με τους λόγους του και τα συγγράμματά του. Δεν παρέλειπε καθημερινά να διδάσκει ώστε και από παντού συνέρρεαν οι πιστοί για να ωφεληθούν από τη διδασκαλία του.
Ο Άγιος προσευχόμενος παρέδωσε την αγία του ψυχή στα χέρια του Θεού στις 4 Απριλίου του 397, παραμονή του Πάσχα. Αλλά επειδή τα περισσότερα χρόνια συμπίπτει με την Ανάσταση ή τη Μεγάλη Εβδομάδα, η Εκκλησία μας γιορτάζει την μνήμη του στις 7 Δεκεμβρίου που χειροτονήθηκε Επίσκοπος.
