Του Μητροπολίτου Σουηδίας κ. Κλεόπα
Την Κυριακή, 8 Νοεμβρίου 2020, λίγο πριν την έναρξη της Θείας Λειτουργίας στον Καθεδρικό Ναό του Αγίου Γεωργίου Στοκχόλμης, μετέφερα στο ναό για προσκύνηση απότμημα ιερού λειψάνου του εν Αγίου Πατρός ημών Νεκταρίου Μητροπολίτου Πενταπόλεως του εν Αιγίνη, προς αγιασμό των πιστών.
Ο εφημέριος του ναού π. Βαρθολομαίος Ιατρίδης θύμιαζε το ιερό λείψανο κατά τη διάρκεια της μικρής λιτανείας εντός του ναού, μέχρι να το εναποθέσω επί της Αγίας Τραπέζης.
Παρέμεινα στο Ιερό Βήμα, εκζητών τις μεσιτείες του θαυματουργού αγίου για τον κλήρο και το λαό της ταπεινής μου επαρχίας.
Στο τέλος της λατρευτικής συνάξεως, μίλησα στο κήρυγμά μου για τις αρετές του νεοφανούς οσίου και το εκκλησίασμα ακολούθως προσκύνησε το ιερό λείψανο.
Την επομένη, δέχθηκα τηλεφώνημα από την παλαιά ενορίτισσα του Καθεδρικού Ναού κ. Κ. Μ., η οποία εξέφρασε την ακόλουθη απορία. Με ρώτησε, γιατί συνόδευσα εγώ τον π. Βαρθολομαίο στη Μεγάλη Είσοδο, θυμιάζοντας τα Άγια, αφού στο Ιερό Βήμα ήταν δύο κληρικοί.
Της εξήγησα ότι, εξαιτίας της πανδημίας, δεν επιτρέπεται η είσοδος στο Ιερό Βήμα σε κανένα άλλο πρόσωπο πλην των κληρικών, για δε την Θεία Λειτουργία τέλεσε μόνος του ο π. Βαρθολομαίος κι εγώ ήμουν παρών, συμπροσευχόμενος.
Η κ. Κ.Μ. επέμενε ότι ήταν και κάποιος άλλος αρχιερεύς εντός του Ιερού Βήματος, ενδεδυμένος χρυσή στολή, ο οποίος έψαλε στον Όρθρο, πιο ψηλός στο ανάστημα από τον π. Βαρθολομαίο και μεγαλύτερος στην ηλικία.
Της είπα ότι προσωπικά δεν είδα κάποιον άλλον πέραν του εφημερίου. Η χριστιανή μας συγκινήθηκε πολύ όταν της είπα ότι προφανώς μας επισκέφθηκε ο Άγιος Νεκτάριος, που τιμήσαμε προσευχητικώς την 100ετία από της οσιακής Κοιμήσεώς του.
Της υποσχέθηκα ότι θα επισκεφθώ τον βαρέως ασθενούντα σύζυγό της και θα φέρω μαζί μου το λείψανο του Αγίου Νεκταρίου, για να το προσκυνήσουν οικογενειακώς.
Για να την εμψυχώσω και να την στηρίξω πνευματικά της ανέφερα το θαύμα που ζήσαμε προ δύο και πλέον ετών στη Στοκχόλμη, όταν εις εκ των αδελφών κληρικών, μου τηλεφώνησε ένα βράδυ, με την παράκληση να επισκεφθώ τη μητέρα του στο νοσοκομείο, για να την ευλογήσω, διότι σύμφωνα με τους γιατρούς η κατάσταση της υγείας της ήταν σοβαρή και της έδιναν λίγες μόνον ώρες ζωής.
Μετέβην πάραυτα στο νοσοκομείο, μεταφέροντας το ιερό λείψανο του Αγίου Νεκταρίου. Διάβασα τις ευχές για την αποκατάσταση της υγείας της μητέρας του ιερέως, ψάλλαμε μαζί το απολυτίκιο του Αγίου Νεκταρίου, τη σταύρωσα με το ιερό λείψανο κι εκείνη με ευλάβεια το προσκύνησε. Της είπα με βεβαιότητα ότι θα επιστρέψει στο σπίτι της και θα ανακάμψει άμεσα, παρά τις γνωματεύσεις των γιατρών, αφού το ρόλο του θεράποντος ιατρού θα αναλάμβανε ο θαυματουργός άγιος.
Το θαύμα έγινε! Η κ. Σ. έφυγε την ίδια βδομάδα από το νοσοκομείο και επέστρεψε υγιής στο σπίτι της. Αν και πέρασαν πάνω από δύο χρόνια από τότε, η κ. Σ. χαίρει άκρας υγείας και απολαμβάνει την αγάπη των οικείων της.
Ο άγιος του εικοστού αιώνα μας αξίωσε να βιώσουμε την παρουσία του δύο φορές στη Στοκχόλμη και να γίνουμε μάρτυρες της θαυματουργικής του επέμβασης. Να έχουμε την ευχή του!
