Από τον Άγιο Αντώνιο ,πολιούλχο της Βέροιας ο Μητροπολίτης κ. Παντελεήμων μιλώντας στους πιστούς αναφέρθηκε στη ζωή και το έργο του Αγίου Διονυσίου.
Ἡ Ἐκκλησία μας τιμᾶ τή μνήμη ἑνός μεγάλου ἱεράρχου καί θεολόγου της, ἑνός ἁγίου μαθητοῦ τοῦ πρωτοκορυφαίου ἀποστόλου Παύλου, τοῦ ἁγίου Διονυσίου τοῦ Ἀρεοπαγίτου.
Ἑνός ἀνωτάτου δικαστοῦ πού ἄκουσε τό κήρυγμα τοῦ ἀποστόλου στήν Ἀθήνα καί πίστευσε ἀμέσως, ὅπως μαθαίνουμε ἀπό τίς Πράξεις τῶν Ἀποστόλων, ὅταν κάποιοι ἄλλοι συμπολίτες του, εἶπαν τόν ἀπόστολο Παῦλο ὅτι θά τόν ξανακούσουν.
Καί ὄχι μόνο πίστευσε ὁ ἅγιος Διονύσιος, ἀλλά ἔγινε καί ἐπίσκοπος Ἀθηνῶν καί, σύμφωνα μέ τήν παράδοση τῆς Ἐκκλησίας μας, κήρυξε τό εὐαγγέλιο τοῦ Χριστοῦ στή Γαλλία καί ἦταν μάλιστα ἕνας ἀπό τούς ἱεράρχες, οἱ ὁποῖοι ἔφθασαν μαζί μέ τούς μαθητές τοῦ Χριστοῦ ἐναέριοι στή Γεθσημανῆ καί παρίσταντο στήν Κοίμηση τῆς Θεοτόκου.
Ἀξιώθηκε ἀκόμη οὐρανίων ἀποκαλύψεων καί ἐν τέλει μαρτύρησε γιά τόν Χριστό, ὅπως ἀκούσαμε προηγουμένως καί στούς ὡραίους ὕμνους τοῦ Ἑσπερινοῦ.
Ἀποτελεῖ, λοιπόν, ἀγαθή συγκυρία τό γεγονός ὅτι ἡ φετινή πρώτη σύναξη τῶν κατηχητῶν καί κατηχητριῶν, τῶν κυκλαρχῶν καί τῶν κυκλαρχισσῶν τῆς Ἱερᾶς μας Μητροπόλεως πραγματοποιεῖται μέ τή χάρη τοῦ Θεοῦ τήν παραμονή τῆς ἑορτῆς τοῦ ἁγίου Διονυσίου τοῦ Ἀρεοπαγίτου, μέ τήν προσωπικότητα καί τή ζωή τοῦ ὁποίου μᾶς συνδέει ὁ κοινός μας διδάσκαλος, ὁ κοινός μας ἀπόστολος, ὁ οὐρανοβάμων ἀπόστολος Παῦλος.
Εὐχαριστοῦμε καί δοξάζουμε τόν Θεό γιατί μᾶς δίδει ἀπόψε τή δυνατότητα νά πραγματοποιήσουμε, τηρώντας πάντοτε τίς ὁδηγίες τῶν ὑπευθύνων γιά τήν προστασία μας, αὐτή τή σύναξη διά ζώσης, καί νά ἐπικοινωνήσουμε μεταξύ μας, ἀνταλλάσσοντας σκέψεις γιά τό κατηχητικό ἔργο τῆς Ἱερᾶς μας Μητροπόλεως κατά τό νέο ἐκκλησιαστικό ἔτος.
Ὅλοι γνωρίζουμε τίς δυσκολίες πού ἐπέτρεψε ὁ Θεός νά ἀντιμετωπίσουμε τήν περασμένη χρονιά ἐξαιτίας τῆς πανδημίας τοῦ κορωνοϊοῦ, ἡ ὁποία μᾶς ἀνάγκασε νά διακόψουμε κάπως ἀπότομα τό κατηχητικό ἔργο μέ τή μορφή πού τό γνωρίζαμε καί τό ἀσκούσαμε, ἀλλά καί νά δοκιμάσουμε νέους τρόπους ἐπικοινωνίας τόσο μέ τά παιδιά τῶν Κατηχητικῶν μας σχολείων ὅσο καί μέ τούς μεγαλυτέρους ἀδελφούς μας μέσω τοῦ διαδικτύου.
Γι᾽ αὐτό καί θέλω νά εὐχαριστήσω ἰδιαιτέρως ὅσους ἀπό τούς κατηχητές καί τίς κατηχήτριές μας ἀνέλαβαν τήν πρωτοβουλία νά συνεχίσουν τό ἔργο τῆς κατηχήσεως καί νά διατηρήσουν τήν ἐπαφή μέ τούς μαθητές καί τίς μαθήτριες τῶν Κατηχητικῶν χρησιμοποιώντας τά ἠλεκτρονικά μέσα, ἀλλά καί ὅσους καί ὅσες συνεργάσθηκαν καί συμμετεῖχαν στό πρόγραμμα «ΣυνΚατeχηση», στίς ἐκπομπές διαδικτυακῆς κατηχήσεως παιδιῶν καί ἐνηλίκων πού ὀργάνωσε ἡ Ἱερά Μητρόπολή μας τόν περασμένο Μάιο γιά νά καλύψει τό κενό πού προέκυψε ἐξαιτίας τῶν μέτρων προστασίας ἀπό τόν κορωνοϊό, καί βεβαίως καί ὅλους τούς πατέρες πού συνέπραξαν στήν προσπάθεια αὐτή καί συμμετεῖχαν στά διαδικτυακά κατηχητικά μαθήματα.
Οἱ δυσκολίες πού ἀντιμετωπίσαμε τήν περασμένη χρονιά ἦταν πρωτόγνωρες καί ἀποτελοῦσαν μία πρόκληση γιά νά δοκιμασθοῦμε ὅλοι μας καί νά βροῦμε νέους τρόπους καί νέα μέσα τά ὁποῖα μποροῦμε νά χρησιμοποιήσουμε στό κατηχητικό ἔργο τῆς Ἐκκλησίας μας, καθώς πιστεύουμε ἀκράδαντα ὅτι «ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ οὐ δέδεται», ἀλλά μπορεῖ νά συνεχίσει νά τρέχει καί νά φθάνει στούς ἀνθρώπους κάθε ἡλικίας, κάτω ἀπό ὁποιεσδήποτε συνθῆκες.
Συγχρόνως ὅμως ἔχουμε ἱερό καθῆκον καί ὑποχρέωση, ἰδιαίτερα ὑπό τίς πρωτόγνωρες αὐτές συνθῆκες τῆς πανδημίας πού ζοῦμε, νά προσφέρουμε στούς ἀδελφούς μας ἐνίσχυση καί παρηγορία, τήν ἐνίσχυση καί τήν παρηγορία τήν ὁποία μᾶς δίδει ὁ Χριστός καί ὁ σύνδεσμος μαζί του καί μέ τήν Ἐκκλησία του.
Ἔχοντας, λοιπόν, ὅλοι μας ἀποκομίσει πολύτιμες ἐμπειρίες ἀπό τόν περασμένο χρόνο, βρισκόμαστε καί πάλι σέ μία νέα ἀφετηρία. Ὁ Χριστός καί ἡ Ἐκκλησία μας διά τοῦ Ἐπισκόπου σᾶς καλεῖ ὅλους καί ὅλες νά ἐργασθεῖτε καί νά συνεργασθεῖτε στό κατηχητικό ἔργο τῆς Ἱερᾶς μας Μητροπόλεως, εἴτε αὐτό ἀπευθύνεται σέ μικρότερα ἤ μεγαλύτερα παιδιά, εἴτε σέ ἐνήλικες, γιατί ὅλοι ἔχουμε ἀνάγκη ἀπό τόν λόγο τοῦ Θεοῦ, ὅλοι ἔχουμε ἀνάγκη νά γνωρίσουμε περισσότερο τόν Χριστό καί τήν Ἐκκλησία του, νά γνωρίσουμε τούς ἁγίους μας καί τή ζωή τῆς Ἐκκλησίας μας, νά γνωρίσουμε τήν ἐν Χριστῷ ζωή.
Κανείς δέν μπορεῖ νά πεῖ ὅτι γνωρίζει ἀρκετά γιά τόν Θεό καί γιά τήν πίστη, γιατί ἡ γνώση αὐτή δέν ἐξαντλεῖται ποτέ.
Εἶναι μία διαρκής ἀναζήτηση καί μία διαρκής ἐμπειρία τήν ὁποία ἀποκτᾶ ὁ ἄνθρωπος, ὁ κάθε ἄνθρωπος, μέσα στήν Ἐκκλησία, μέ τή χάρη τοῦ Θεοῦ ἀλλά καί μέ τόν προσωπικό του ἀγώνα.
Καί στό σημεῖο αὐτό συνίσταται καί ἡ δική σας συμβολή καί συμμετοχή στό κατηχητικό ἔργο τῆς Ἱερᾶς μας Μητροπόλεως: νά βοηθήσετε τούς ἀδελφούς μας κάθε ἡλικίας νά προσεγγίσουν καί νά γνωρίσουν τόν Θεό μέσα ἀπό τήν Ἁγία Γραφή, μέσα ἀπό τούς λόγους τῶν Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας μας καί τή ζωή τῶν ἁγίων μας, ἀλλά καί μέσα ἀπό τήν προσωπική τους συμμετοχή στή ζωή τῆς Ἐκκλησίας, τή λειτουργική καί τή μυστηριακή πρωτίστως, καθώς καί μέσα ἀπό τή συμμετοχή τους στίς δράσεις τῆς κάθε ἐνορίας.
Μπορεῖ οἱ περιορισμοί πού συνεχίζουν νά ὑφίστανται λόγω τῆς πανδημίας νά δυσκολεύουν σέ κάποιες περιπτώσεις τό κατηχητικό μας ἔργο, ἀπό τήν ἄλλη ὅμως πλευρά μᾶς δίδουν ἔναυσμα γιά νά δραστηριοποιηθοῦμε περισσότερο, ὥστε νά βοηθήσουμε τούς ἀδελφούς μας πού ζοῦν, ὅπως καί ὅλοι μας, μία κατάσταση πού ἄλλαξε τή ζωή μας, πού δημιούργησε σέ πολλούς φόβο, ἀνασφάλεια ἀκόμη καί κατάθλιψη, καθώς ὅλοι στερηθήκαμε καί στερούμεθα προσφιλῆ μας πρόσωπα, συνήθειες πού εἴχαμε ἐπί χρόνια, προσωπικές ἀλλά καί συλλογικές, ὅπως οἱ κατασκηνώσεις μας, καί ἀκόμη χειρότερα χάσαμε ἀνθρώπους μας ἐξαιτίας τοῦ κορωνοϊοῦ.
Ὅλα αὐτά εἶναι ἀλλαγές στή ζωή μας, τίς ὁποῖες ἐφόσον ἐπέτρεψε καί ἐπιτρέπει ὁ Θεός, θά πρέπει νά τίς ἀποδεχθοῦμε μέ πίστη καί ὑπομονή, χωρίς νά ἀντιδροῦμε, χωρίς νά ἐπαναστατοῦμε, μέ τή βεβαιότητα ὅτι Ἐκεῖνος θά δώσει «σύν τῷ πειρασμῷ καί τήν ἔκβασιν αὐτοῦ», ἀλλά κυρίως ὅτι μᾶς ἔδωσε τόν πειρασμό αὐτό γιά νά ὠφεληθοῦμε πνευματικά.
Αὐτό εἶναι ἀνάγκη νά τό κατανοήσουμε ὅλοι, καί νά ἐξετάσει ὁ καθένας μας πῶς μπορεῖ νά ὠφεληθεῖ ὁ ἴδιος, ἀλλά καί νά ὠφελήσει τούς ἀνθρώπους γύρω του· πῶς μποροῦμε νά ὠφελήσουμε τά παιδιά καί τούς νέους τῶν Κατηχητικῶν μας Σχολείων καί τούς ἀδελφούς μας πού παρακολουθοῦν τούς κύκλους μελέτης Ἁγίας Γραφῆς.
Καί αὐτό θά πρέπει νά τό ἐξετάσουμε χωρίς νά παραβλέπουμε τό γεγονός ὅτι ἡ πανδημία δέν ἔχει περάσει.
Βλέπουμε, ἄλλωστε, ὅλοι μας τί συμβαίνει σέ πολλές περιοχές τῆς χώρας μας, ἀκόμη καί γύρω μας, καθημερινά, τό τελευταῖο διάστημα, μέ τήν αὔξηση τῶν κρουσμάτων καί δυστυχῶς καί τῶν θανάτων. Εἶναι μία πραγματικότητα τήν ὁποία θά πρέπει νά τήν λάβουμε ὑπόψη μας καί γιά τόν τρόπο μέ τόν ὁποῖο θά λειτουργήσουν φέτος τά Κατηχητικά μας σχολεῖα καί οἱ Κύκλοι. Θά πρέπει καί οἱ ἴδιοι νά τηρεῖτε τίς ὁδηγίες προστασίας καί νά φροντίζετε ὥστε νά τηροῦνται καί ἀπό ὅσους συμμετέχουν, προκειμένου νά μήν ἀντιμετωπίσουμε δυσάρεστες καταστάσεις μεταξύ τῶν ἀδελφῶν μας πού παρακολουθοῦν τά Κατηχητικά καί τούς κύκλους, ἀλλά καί προκειμένου νά μήν δημιουργοῦνται προβλήματα καί ἀντιδράσεις στίς οἰκογένειες τῶν παιδιῶν.
Ἡ πανδημία αὐτή ὑπάρχει στή ζωή μας καί δέν ὠφελεῖ κανέναν καί τίποτε οὔτε νά ἀρνούμεθα τήν ὕπαρξή της οὔτε νά ἀρνούμεθα τούς τρόπους καί τά μέσα πού μᾶς ὑποδεικνύονται ἀπό τούς εἰδικούς γιά τήν προστασία μας ἀπό αὐτήν.
Δυστυχῶς, καί τό ἔχω πεῖ ἐπανειλημμένα, ὥστε νά γίνεται ἴσως καί κουραστικό, παρατηρῶ ὅτι ὑπάρχουν κάποιοι πού ἐμμένουν στίς ἀπόψεις τους καί παρασύρουν καί ἄλλους. Ὁ κορωνοϊός εἶναι ἕνας πειρασμός, εἶναι μία δοκιμασία τήν ὁποία ἐπέτρεψε ὁ Θεός, γιά λόγους πού Ἐκεῖνος γνωρίζει. Ἀντί, λοιπόν, νά ἀρνούμεθα ὅτι ὑπάρχει ἤ νά ἐπικαλούμεθα διάφορες συνωμοσίες γιά τήν «εἰσαγωγή» της, καλό θά εἶναι νά ἀξιοποιήσουμε τήν εὐκαιρία αὐτή γιά νά ἐξασκηθοῦμε στήν ὑπομονή, στήν ὑπακοή καί στήν προσευχή. Δέν μᾶς ἀπαγορεύει κανείς νά πηγαίνουμε στήν Ἐκκλησία ἤ νά μεταλαμβάνουμε τῶν ἀχράντων μυστηρίων. Ἄς κάνουμε ὅμως ὑπακοή στούς εἰδικούς καί ἄς ἀκολουθοῦμε τίς ὁδηγίες πού δίδουν οἱ ὑπεύθυνοι ἰατροί γιά νά προφυλαχθοῦμε καί νά προφυλάξουμε καί τούς ἀδελφούς μας.
Δέν εἶναι ἀπόδειξη εὐσεβείας ἤ πίστεως νά μήν παίρνουμε τά ἀπαραίτητα μέτρα ὑποστηρίζοντας ὅτι ὁ Θεός θά μᾶς σώσει. Ναί, πιστεύουμε ὅτι ὁ Θεός μπορεῖ νά μᾶς σώσει, ὅπως μπορεῖ νά μᾶς σώσει καί ἀπό κάθε ἄλλη ἀσθένεια. Ἀλλά ὁ Θεός δέν μᾶς σώζει, ἐάν ἐμεῖς ἐγωιστικά ἐμμένουμε στό δικό μας θέλημα καί δέν ἀκολουθοῦμε τίς ὑποδείξεις τῶν ἰατρῶν, πού Ἐκεῖνος μᾶς συστήνει νά σεβόμεθα, ὅπως τό κάνουμε ὅλοι ἄλλωστε γιά ὅλες τίς ὑπόλοιπες ἀσθένειες.
Ὁ Θεός ἀκόμη δέν μᾶς σώζει, ὅταν ἐμεῖς προβάλλουμε ἐγωιστικά τή δική μας δῆθεν πίστη, νομίζοντας μάλιστα ὅτι τήν ὁμολογοῦμε ὡς μάρτυρες, κατακρίνοντας καί καταδικάζοντας ὅλους τούς ὑπολοίπους, ἀκόμη καί κληρικούς καί ἱεράρχες καί τήν ἴδια τήν Ἱερά Σύνοδο, γιατί τάχα ἔχουν ἔλλειψη πίστεως.
Καί συμβαίνει μερικές φορές καί τό ἀκόμη χειρότερο, νά διαφημίζουμε τήν πίστη μας, ὅταν δέν μᾶς κοστίζει, ἀλλά ὅταν πληροφορούμεθα ὅτι ἔρχεται ἔλεγχος τῶν ἀρχῶν, πού δέν τόν κάνουν, γιατί ἀμφισβητοῦν τήν πίστη μας, ἀλλά γιατί ἔχουν χρέος νά προστατεύσουν τήν ὑγεία, ἰδίως τῶν εὐπαθῶν ἀδελφῶν μας, οἱ ὁποῖοι πλήρωσαν ὅλους αὐτούς τούς μῆνες βαρύ τίμημα τῆς ἐπιπολαιότητος ἤ τῆς ἀνευθυνότητος κάποιων, τότε φοροῦμε τή μάσκα πού τόσο κατακρίνουμε καί βγαίνουμε στό προαύλιο, γιά νά μήν πληρώσουμε τό πρόστιμο.
Δέν εἶναι αὐτό ὑποκρισία, δέν εἶναι ἀπάτη καί ἐμπαιγμός τοῦ Θεοῦ; Πιστεύουμε ποτέ ὅτι ὁ Θεός μπορεῖ νά εὐαρεστεῖται ἀπό μία τέτοια συμπεριφορά; Οἱ μάρτυρες καί οἱ ὁμολογητές τῆς πίστεως ἐπέμεναν στήν ὁμολογία τους μέχρι τέλος, χωρίς νά ὑπολογίζουν οὔτε τόν θάνατο, ἐνῶ ὅσοι λένε ὅτι τούς ἀκολουθοῦν, φοβοῦμαι ὅτι φοροῦν τελικά τή μάσκα τῆς ὑποκρισίας καί τοῦ ἐμπαιγμοῦ τοῦ Θεοῦ.
Ὅλα αὐτά τά φαινόμενα, τά ὁποῖα ἀπό ὑπερβάλλοντα ζῆλο καί παρασυρόμενοι κάποιοι ἀδελφοί μας ζοῦν καί δημιουργοῦν, δέν εἶναι τίποτε ἄλλο παρά ἐγωιστικά φαινόμενα ἀνυπακοῆς στό θέλημα τοῦ Θεοῦ μέ τό πρόσχημα μάλιστα τῆς εὐσεβείας, πού ἀντί νά ἀξιοποιοῦν τή δοκιμασία αὐτή πρός πνευματική ὠφέλεια, σκανδαλίζουν τούς ἀνθρώπους, δημιουργοῦν σχίσματα στήν Ἐκκλησία καί στίς ἐνορίες, ἀπομακρύνουν τούς ἀδελφούς τους ἀπό τόν Θεό καί δίδουν ἀφορμή στούς ἐχθρούς τῆς Ἐκκλησίας νά τήν συκοφαντοῦν, καί νά συκοφαντοῦν ἀκόμη καί αὐτό τό ἱερώτατο μυστήριο τῆς θείας Κοινωνίας.
Εἶμαι βέβαιος ὅτι ὅλα αὐτά δέν ἔχουν καμία σχέση μέ ἐσᾶς, τούς στενούς συνεργάτες τῆς Ἱερᾶς μας Μητροπόλεως, πολλοί ἀπό τούς ὁποίους προσφέρετε τή διακονία σας στό Κατηχητικό ἔργο γιά πολλά χρόνια, γιατί δέν μπορῶ νά διανοηθῶ ὅτι εἶναι ποτέ δυνατόν νά καταστρέφετε ἕνα ἔργο γιά τό ὁποῖο καί σεῖς κοπιάσατε, μαζί μέ τούς ἱερεῖς καί τόν Ἐπίσκοπό σας.
Καί δέν ἀναφέρομαι μόνο στό κατηχητικό ἔργο ὡς ἔργο γενικά, ἀλλά στό ἔργο πού γίνεται μέσω τῶν Κατηχητικῶν σχολείων καί τῶν Κύκλων μελέτης Ἁγίας Γραφῆς στήν ψυχή κάθε ἀδελφοῦ μας ξεχωριστά.
Προσωπικά σέβομαι τήν ἐλευθερία τοῦ κάθε ἀνθρώπου καί τή συναίσθηση εὐθύνης πού ἔχει ὄχι μόνο ἀπέναντι στόν ἑαυτό του ἀλλά καί στούς ἀνθρώπους γύρω του. Γιατί, δυστυχῶς, ὅπως ὅλοι ἀκοῦμε τά κρούσματα τῆς πανδημίας εἶναι πλέον δίπλα μας, εἶναι ἀνάμεσά μας, καί τά θύματά της μεταξύ τῶν οἰκείων καί τῶν φίλων μας. Πρίν ἀπό λίγες ἡμέρες ἔφυγε ἕνας ἱερέας, ὁ π. Δημήτριος, ἀπό τή Θεσσαλονίκη, τόν ὁποῖο εἶχα διάκονο στόν Ἅγιο Δημήτριο γιά πολλά χρόνια, ὅταν διακονοῦσα κι ἐγώ ἐκεῖ ὡς ἱερεύς. Κόλλησε τόν κορωνοϊό δυστυχῶς στό Ἅγιο Ὄρος καί μέσα σέ λίγες ἡμέρες, σέ δύο ἑβδομάδες, ἔφυγε νέος στήν ἡλικία, ἀφήνοντας ἕξι παιδιά, βυθίζοντας στή θλίψη καί τήν οἰκογένειά του καί τήν ἐνορία του. Αὐτό τό ἀναφέρω ὡς ἕνα πρόσφατο θλιβερό περιστατικό καί γιά νά μήν νομίζουμε ὅτι ὁ ἰός δέν κυκλοφορεῖ καί δέν μολύνει ὅλους μας!
Δέν εἶναι βεβαίως ὁ μόνος. Πρόσφατα πληροφορήθηκα ὅτι ἀπό τήν ἴδια ἀσθένεια ἔφυγε καί ἡ σύζυγος ἑνός παλαιοῦ συνεργάτου τῆς Ἱερᾶς μας Μητροπόλεως, τοῦ θεολόγου καί λυκειάρχου κ. Θωμᾶ Νίτσιου.
Εἶναι, λοιπόν, ἀνάγκη νά μήν ἀδιαφοροῦμε, νά εἴμαστε προσεκτικοί, γιά νά μήν ἐκθέτουμε οὔτε τούς ἑαυτούς μας οὔτε τούς συνανθρώπους μας στόν κίνδυνο τῆς ἀσθενείας, ἀλλά νά προστατευόμεθα μέ τά μέσα πού διαθέτουμε καί παράλληλα νά προφυλάσσουμε καί τούς ἀδελφούς μας.
Εἶναι ἀλήθεια ὅτι οἱ συνθῆκες τίς ὁποῖες διαμορφώνει ἡ πανδημία εἶναι περιοριστικές γιά πολλές δράσεις καί πτυχές τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ μας ἔργου. Ἀκριβῶς γι᾽ αὐτό ὅμως ἔχουμε χρέος νά ἀναπληρώσουμε τά ἐλλείποντα μέ τόν ζῆλο καί τήν προσπάθειά μας, μέ τόν ἀγώνα καί τήν προσευχή μας.
Ἔχουμε πεῖ σέ πολλές εὐκαιρίες ὅτι δέν ἀρκοῦν μόνο τά λόγια μας, δέν ἀρκοῦν μόνο ὅσα λέμε στό Κατηχητικό ἤ στόν κύκλο μελέτης Ἁγίας Γραφῆς. Αὐτό πού διδάσκουμε πρέπει καί νά τό ζοῦμε, πρέπει νά τό δείχνουμε μέ τή ζωή μας, μέ τό παράδειγμά μας. Γιατί τό παράδειγμά μας εἶναι ἡ πιό εὔγλωττη διδασκαλία.
Ἄν δέν ἐφαρμόζουμε αὐτό πού διδάσκουμε, ἄς μήν περιμένουμε νά τό ἐφαρμόσουν ὅσοι μᾶς ἀκοῦν ἤ μᾶλλον, ἄς περιμένουμε πολλές φορές νά κάνουν καί τό ἀκριβῶς ἀντίθετο.
Ἡ ἐπιτυχία, λοιπόν, τοῦ ἔργου μας ἐξαρτᾶται ἑπομένως ἀπό τό παράδειγμά μας. Ἐξαρτᾶται ὅμως καί ἀπό τήν ἀγάπη καί τό ζῆλο μας γιά τό ἔργο πού ἐπιτελοῦμε. Πρέπει νά δείχνουμε ὅτι συμμετέχουμε μέ ὅλη μας τήν καρδιά, ὅτι δέν διακονοῦμε ἀπό ὑποχρέωση ἤ ἀπό ἀνάγκη, ἀλλά ἀπό ἀγάπη γιά τούς ἀδελφούς μας, γιά τήν Ἐκκλησία, γιά τόν Χριστό.
Τό κάνουμε γιατί ἀγαποῦμε τήν Ἐκκλησία, γιατί μᾶς γεμίζει ἡ πίστη καί ἡ ἀγάπη στόν Χριστό καί θέλουμε νά βοηθήσουμε καί τούς ἄλλους γύρω μας νά ζήσουν αὐτή τή χαρά πού ζοῦμε καί αἰσθανόμεθα ἐμεῖς κοντά στόν Χριστό.
Ὅταν πληροῦμε αὐτές τίς προϋποθέσεις καί ὅταν ἀπευθυνόμεθα στόν Θεό διά τῆς προσευχῆς καί τόν παρακαλοῦμε νά μᾶς ἐνισχύσει στήν προσπάθειά μας καί νά εὐλογήσει τό ἔργο μας, τότε ἄς μήν ἀμφιβάλλουμε ὅτι θά ἔχουμε τή χάρη καί τήν εὐλογία τοῦ Θεοῦ.
Καί ἄς μήν ξεχνοῦμε ὅτι τό ἔργο πού ἐπιτελοῦμε, δέν εἶναι δικό μας ἔργο. Εἶναι ἔργο τοῦ Θεοῦ. Στόν δικό του ἀμπελώνα ἐργαζόμεθα καί χωρίς τή δική του βοήθεια δέν μποροῦμε νά ἐπιτύχουμε τίποτε. Αὐτό σημαίνει ὅμως ἀκόμη ὅτι ὅλη ἡ προσπάθειά μας πρέπει νά κατατείνει στό νά ὁδηγοῦμε τούς ἀδελφούς μας στόν Χριστό, νά τούς συνδέουμε μαζί του καί μέ τήν Ἐκκλησία διά τῆς ἐν Χριστῷ ζωῆς.
Ὁ σκοπός μας δέν εἶναι νά ἐξαρτῶνται ἀπό ἐμᾶς, εἴτε εἴμεθα κληρικοί εἴτε εἴμεθα κατηχητές ἤ κυκλάρχες, ἀλλά μέ τόν Χριστό, γιατί αὐτός εἶναι ἡ ἐλπίδα καί ὁ σωτήρας ὅλων μας. Αὐτόν χρειαζόμεθα, Αὐτόν ἔχουμε ἀνάγκη καί Αὐτός δίδει νόημα καί στή ζωή καί στήν πίστη μας. Αὐτός δίδει νόημα καί στό κατηχητικό μας ἔργο.
Γι᾽ αὐτό καί θά πρέπει νά εἶστε ἰδιαίτερα προσεκτικοί στόν τρόπο τῆς κατηχήσεως, ἀνάλογα μέ τίς ἰδιαιτερότητες καί τήν ἡλικία. Εἶναι ἕνα ἔργο ἐξαιρετικά σοβαρό καί ἔτσι θά πρέπει νά τό ἀντιμετωπίζετε σέ συνεργασία καί μέ τή συμπαράσταση πάντοτε τῶν προϊσταμένων τῆς κάθε ἐνορίας ἀλλά καί τοῦ Γραφείου Ποιμαντικῆς τῆς Ἱερᾶς μας Μητροπόλεως, ἡ ὁποία θέτει φέτος στή διάθεσή σας τρία βοηθήματα, ἕνα γιά τά Κατηχητικά σχολεῖα, τό ὁποῖο ἐπιμελήθηκε ὁ π. Παῦλος Σταματᾶς, καί δύο γιά τούς κύκλους, τά ὁποῖα ἐπιμελήθηκε ὁ π. Ἱερεμίας Γεωργαλῆς, οἱ ὁποῖοι καί θά σᾶς ἐνημερώσουν στή συνέχεια σχετικά.
Εὑρισκόμεθα σήμερα στήν ἀρχή ἑνός νέου κατηχητικοῦ ἔτους, ἑνός ἔτους πού, παρά τίς δυσκολίες του, δέν παύει νά εἶναι μία δωρεά τοῦ Θεοῦ καί μία εὐκαιρία σωτηρίας γιά ὅλους μας. Ἄς τήν ἀξιοποιήσουμε καί γιά τόν ἑαυτό μας καί γιά τούς ἀνθρώπους πού μέ τήν εὐλογία τοῦ Θεοῦ καί τῆς Ἐκκλησίας μας καλούμεθα νά διακονήσουμε.
Σᾶς εὐχαριστῶ ὅλους ἀπό καρδίας γιά τόν κόπο καί τήν ἀγάπη σας, γιά τή συνεργασία καί τή συμβολή σας στό ἔργο τῆς τοπικῆς μας Ἐκκλησίας καί εὔχομαι ταπεινά καί πατρικά καί ἀπό καρδίας ὁ Χριστός νά εὐλογεῖ τούς κόπους καί τίς προσπάθειές σας καί νά σᾶς κατευθύνει μέ τόν φωτισμό καί τή χάρη του.
ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ ΓΙΑ ΤΙΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
