Στην παραβολή του ‘Αμπελώνος και των κακών γεωργών” αναφέρθηκε ο Μητροπολίτης Πέτρας και Χερρονήσου κ. Γεράσιμος που ιερούργησε στον Ιερό Ναό Αγίας Παρασκευής Αδριανού.
«Στο Ευαγγέλιο της ημέρας ο Ιησούς Χριστός μας μιλάει για την φροντίδα ενός αμπελώνος από κάποιον οικοδεσπότη, ο οποίος το φύτεψε, το καλλιέργησε, το περιέφραξε και σε μία γωνιά του έχτισε ένα πατητήρι και έναν ψηλό πύργο για να μένουν οι εργάτες. Και αφού μερίμνησε για την προστασία του με αυτό τον εξαιρετικό τρόπο, το έδωσε σε γεωργούς για να το καλλιεργούν.
Όταν όμως ήρθε ο καιρός της συγκομιδής και έστειλε τους δούλους του για να λάβουν το ανάλογο μέρος της παραγωγής, οι γεωργοί τους έδιωξαν κακήν, κακώς. Ο οικοδεσπότης δεν απογοητεύτηκε· έστειλε και άλλους δούλους πολλές φορές χωρίς όμως αποτέλεσμα. Ο κύριος του αμπελώνος αποφάσισε τότε να στείλει το γιο του, σκεπτόμενος ότι εκείνον θα τον ντρέπονταν και θα του έδιδαν τελικά οι γεωργοί το μερίδιο της παραγωγής του. Όμως εκείνοι ήταν ανένδοτοι και συλλογίστηκαν πως μόνο αν τον σκότωναν θα σταματούσε ο οικοδεσπότης να ζητάει την παραγωγή που του αναλογούσε.
Πόσο άδικος μπορεί να γίνει, αγαπητοί μου αδελφοί, μερικές φορές ο άνθρωπος όταν ζητάει το δικό του συμφέρον! Διότι το αμπέλι δεν ανήκε στους γεωργούς· ο οικοδεσπότης τους ανέθεσε να το καλλιεργήσουν, να πληρωθούν τον κόπο τους και να αποδώσουν τα έσοδα και την παραγωγή σε εκείνον.
Έρχονται λοιπόν οι Πατέρες της Εκκλησίας και μας ερμηνεύουν την περικοπή αυτή, εξηγώντας ότι ο υιός της παραβολής είναι ο ίδιος ο Χριστός και ο αμπελώνας είναι το έθνος του Ισραήλ, το έθνος δηλαδή που διάλεξε ο Χριστός για να διαδοθεί το Θέλημά Του στον κόσμο. Η περίφραξη του αμπελιού είναι ο Νόμος του Θεού που μας προφυλάσσει και μας διδάσκει το Θέλημά Του. Το πατητήρι συμβολίζει το θυσιαστήριο και ο ψηλός πύργος, το ναό του Σολομώντος. Οι γεωργοί είναι οι Ιερείς και οι Γραμματείς που δίδασκαν το Νόμο του Θεού. Τέλος, οι δούλοι που στέλνει ο κύριος στους χωριανούς για να πάρουν την παραγωγή είναι οι πολλοί Προφήτες, τους οποίους το Ισραήλ αντιμετώπισε διώκοντας και θανατώνοντάς τους».
Ο Σεβασμιώτατος κατέκλεισε την ομιλία του, υπογραμμίζοντας το μήνυμα της Εκκλησίας προς τον λαό του Θεού: «Βλέπουμε ότι όσα λέγει ο Χριστός στους Γραμματείς και τους Φαρισαίους ισχύουν και στη δική μας εποχή, γιατί το αμπέλι αυτό είναι η Εκκλησία και ο φραγμός –η περίφραξη του αμπελώνος– είναι το Ευαγγέλιο, το Θέλημα του Θεού το οποίο είναι καταγεγραμμένο. Δυστυχώς όμως, στην σημερινή εποχή της γρήγορης πληροφόρησης το μεγαλύτερο νέο που έχει έρθει στον κόσμο, το μήνυμα του Ευαγγελίου του Θεού, το μήνυμα της σωτηρίας μας, δεν το ανοίγουμε· το αγνοούμε. Πολλές φορές δε, παρά την καλή μας διάθεση, η συμπεριφορά μας είναι αντίθετη με αυτά τα οποία μας διδάσκει και μας λέγει το Ευαγγέλιο.
Ο Χριστός λοιπόν μας έχει δώσει το εγχειρίδιο της σωτηρίας μας και θα πρέπει να το αξιοποιούμε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο για να κερδίσουμε την Βασιλεία των Ουρανών. Γι’ αυτό θα πρέπει να μελετούμε την Αγία Γραφή για να γνωρίσουμε πρωτίστως και έπειτα σιγά-σιγά να εφαρμόζουμε στην καθημερινή μας ζωή το Θέλημα του Θεού».
