Ἡμεῖς οἱ Κληρικοί τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Κυθήρων καί Ἀντικυθήρων, συνελθόντες σήμερον τήν 29ην Μαΐου 2020 καί ὥραν 11ην π.μ., εἰς τήν μηνιαίαν Ἱερατικήν μας Σύναξιν εἰς τό Ἐπισκοπεῖον Χώρας – Κυθήρων, κατόπιν προσκλήσεως τοῦ Σεβ. Ποιμενάρχου Μητροπολίτου Κυθήρων καί Ἀντικυθήρων κ.Σεραφείμ, μετά τήν Ἀπόδοσιν τοῦ Πάσχα καί τήν Δεσποτικήν ἑορτήν τῆς Ἀναλήψεως τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ, καί ἐν ἀναμονῇ τῆς μεγάλης ἑορτῆς τῆς Πεντηκοστῆς, ἀφοῦ ἐμελετήσαμε τά θεῖα καί σωτήρια μηνύματα τῶν τριῶν αὐτῶν κορυφαίων ἁγίων ἑορτῶν τοῦ Πεντηκοσταρίου, συνετάξαμεν καί συνεψηφίσαμεν τό ἀκόλουθον ψήφισμα:
1. Ἀναλογιζόμενοι τό διαρρεῦσαν τρίμηνον διάστημα τῆς μετά κορωνοϊόν περιόδου ἐκφράζομεν τήν συμπόνοιαν καί συμπάθειάν μας πρός τούς πληγέντας προσωπικῶς καί οἰκογενειακῶς συνανθρώπους μας ἀνά τόν κόσμον καί τήν οἰκουμένην, τούς ἀσθενήσαντας βαρέως καί τούς ὑποκύψαντας τελικῶς καί ἐκδημήσαντας πρός Κύριον, ἐνῷ χαίρομεν καί συγχαίρομεν ὅσους ἀνένηψαν ἐκ τῆς βαρείας αὐτῆς νόσου καί ἤδη μετά τῶν οἰκείων των χαίρονται καί ἀπολαμβάνουν τό πολύτιμον ἀγαθόν τῆς ζωῆς.
2. Εὐγνωμόνως εὐχαριστοῦμεν καί συγχαίρομεν τούς θεράποντας Ἰατρούς, Νοσηλευτάς -τρίας καί ὅλον τό νοσηλευτικό προσωπικό τῶν Νοσοκομείων καί Θεραπευτηρίων τῆς Πατρίδος μας διά τήν ἐπαγρύπνησιν καί τούς νυχθημέρους κόπους καί μόχθους των παρά τό πλευρόν τῶν νοσηλευομένων ἀδελφῶν μας, καθώς ἐπίσης ἐκφράζομεν τά συγχαρητήρια μας καί εἰς τήν συντονίζουσαν τόν «πόλεμον» καί τάς μεθοδεύσεις κατά τῆς ἐπιδημίας τοῦ κορωνοϊοῦ ἐπιστημονικήν Ἐπιτροπήν.
3. Ἐνθέρμους εὐχαριστίας ἐκ βαθέων ἀπευθύνομεν πρός τήν Μεγαλόχαρη τῶν Μυρτιδίων, τήν Παναγία μας τήν Μυρτιδιώτισσα καί τούς Τοπικούς Ἁγίους μας Ὅσιον Θεόδωρον, Ὁσιοπαρθενομάρτυρα Ἐλέσαν, Ὅσιον Ἄνθιμον τόν νέον τόν ἐν Κεφαλληνίᾳ καί Ἱερομάρτυρα Μύρωνα Ἀντικυθήρων, διότι ἐπεσκίασαν μέ τήν Χάριν καί τάς πρεσβείας των τό Παναγιοσκέπαστο καί Ἁγιοφρούρητο νησί τῶν Κυθήρων καί τό τῶν Ἀντικυθήρων καί ἀπέτρεψαν τήν ὕπαρξιν κρουσμάτων καί θυμάτων.
4. Πέρα τῶν ἐπιβληθέντων κυβερνητικῶν μέτρων προστασίας τῆς δημοσίας ὑγείας εἰς ὅλους τούς δημοσίους χώρους καί τά δημόσια καταστήματα, διεπιστώσαμεν μέ ὀδύνην ψυχῆς λίαν αὐστηρά – τά αὐστηρότερα- μέτρα ὄχι ἁπλῶς περιορισμοῦ, ἀλλά παρακωλύσεως τῆς Θείας Λατρείας καί ἀποκλεισμοῦ ἐξ αὐτῆς τοῦ Λαοῦ τοῦ Θεοῦ, -καί δή ἐν ἡμέραις Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς καί Μεγάλης Ἑβδομάδος- Πάσχα, ὅπερ φοβερόν καί πρωτάκουστον διά τήν Χώραν μας, ἀντιβαῖνον δέ (μέτρον) εἰς τάς ἐπιταγάς τοῦ Συντάγματος τῆς Ἑλληνορθοδόξου Πατρίδος μας (ἄρθρον 13, παρ.2), τό ὁποῖον καί ἐν καιρῷ πολέμου προστατεύει καί δέν καταργεῖ τήν Θείαν Λατρείαν.
5. Ἐμφανής καί ἐνορχηστρωμένος ἐν πολλοῖς ἦτο, δυστυχῶς, ὁ πόλεμος κατά τῆς Ὀρθοδόξου Θείας Λατρείας.
Οἱ ἀλλεπάλληλες Κοινές Ὑπουργικές Ἀποφάσεις (ΚΥΑ), ἀγνοοῦσες καί ἀνατρέπουσες τάς Ἀποφάσεις τῆς Διαρκοῦς Ἱερᾶς Συνόδου (ΔΙΣ), μή συγκαλουμένης τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος (ΙΣΙ), παρά τάς ἐκκλήσεις τινων Σεβ. Ἱεραρχῶν, κατέλυσαν τήν ἐκ τοῦ Συντάγματος ἀπορρέουσαν ἐλευθέραν ἄσκησιν τῆς Θείας Λατρείας μέ ἀποτέλεσμα νά παραβιασθῇ ἡ διέπουσα τάς σχέσεις Ἐκκλησίας καί Κράτους ἀρχή τῆς συναλληλίας. Παρόμοια γεγονότα, τά ὁποῖα ἐγράφησαν μέ μελανά γράμματα εἰς τήν ἐκκλησιαστικήν ἱστορίαν τοῦ τόπου μας, εἴθε νά μήν ἐπαναληφθοῦν ποτέ.
6. Ὅλως ἰδιαιτέρως, μανιωδῶς θά ἐλέγομεν, κατεπολεμήθη τό Ἱερόν Μυστήριον τῶν Μυστηρίων, ἡ Θεία Κοινωνία.
Ἀλλεπάλληλες τηλεοπτικές καί ραδιοφωνικές ἐκπομπές εἶχαν ὡς στόχον τους τήν παραπληροφόρησιν τῶν πιστῶν χριστιανῶν περί τοῦ ὅτι ὑπάρχει φόβος τό Σῶμα καί τό Αἷμα τοῦ Χριστοῦ νά μολύνῃ τό σῶμα καί τό αἷμα τοῦ ἀνθρώπου (!), λόγῳ κορωνοϊοῦ.
Καί ἐνῷ ὑγιεῖς ἐπιστημονικές φωνές χριστιανῶν ἰατρῶν ἐτόνιζαν ὅτι τό θέμα αὐτό δέν εἶναι ἐπιστημονικό, ἀλλά πνευματικό καί δέν ὑπάρχει ὑποψία μολύνσεως ἐκ τῆς Θείας Κοινωνίας, ἄλλοι ἐπιστήμονες ἀπό τόν ἴδιο χῶρο ὑπεστήριξαν καί ὑποστηρίζουν ἀκόμη τό ἀντίθετον.
Καί ἄκουσον, ἄκουσον! κατετέθη ἡ πρότασις νά διακοπῆ ἡ μετάδοσις τῆς Θείας Κοινωνίας μέχρις ὅτου εὑρεθῇ τό φάρμακον ἤ τό ἐμβόλιον κατά τοῦ ἰοῦ!
Ἀλλά, δυστυχῶς, καί ἀνώτεροι Κληρικοί ἀνήκοντες εἰς ὁμοδόξους τοπικάς Ἐκκλησίας, ἀπολυμαίνουν (!) τήν ἁγία λαβῖδα ἤ χρησιμοποιοῦν κοχλιάρια μιᾶς χρήσεως καί ἄλλοι ἐκ τοῦ ἑλλαδικοῦ μας χώρου περιτυλίσσουν τό ἀντίδωρο καί τό λαμβάνουν μόνοι των οἱ πιστοί ἀποτρέπουν τόν ἀσπασμόν τῶν ἱερῶν εἰκόνων καί τῶν ἁγίων Λειψάνων κ.λ.π, κ.λ.π., γεγονότα τά ὁποῖα προδίδουν ὀλιγοπιστίαν ἤ ἀπιστίαν περί τήν πίστιν εἰς τό θειότατον τοῦτο Μυστήριον τῆς Θείας Εὐχαριστίας καί εἰς τήν ἱερότητα τῶν ἱερῶν σκευῶν καί ἁγίων εἰκόνων. Καί τό χειρότερο: εἰς ὡρισμένα Εὐρωπαϊκά Κράτη κοινωνεῖ μόνον ὁ Ἱερεύς καί κανείς ἀπό τούς πιστούς (!). Καί
7. Ἡ μακραίωνη Παράδοσις τῶν 20 χριστιανικῶν αἰώνων ἀποτελεῖ τήν ἐγγύησιν τῆς μή μεταδόσεως λοιμωδῶν νόσων διά τῆς Θείας Κοινωνίας.
Ἡ Ὀρθόδοξος Καθολική Ἐκκλησία μας 2000 ἔτη τώρα μεταδίδει τήν Χάριν τοῦ Μυστηρίου αὐτοῦ, βιώνουσα καθημερινῶς τήν ἐπιβεβαίωσιν ἑνός μεγάλου θαύματος.
Ἀψευδεῖς μάρτυρες τοῦ παρελθόντος 20οῦ αἰῶνος εἶναι ὁ Ὅσιος Πορφύριος ὁ Καυσοκαλυβίτης, ὑπηρετήσας ὡς Ἐφημέριος εἰς τήν Πολυκλινικήν Ὁμονοίας, ὁ π.Χρύσανθος Κουτσουλογιαννάκης εἰς τήν Σπιναλόγκα καί ὁ π.Εὐμένιος Σαριδάκης εἰς τό Νοσοκομεῖον Λοιμωδῶν Ἁγίας Βαρβάρας, ἀλλά καί ὅλοι οἱ ἀνώνυμοι Ἱερεῖς, οἱ ὁποῖοι διηκόνησαν καί διακονοῦν τούς ἀρρώστους ἀδελφούς μας εἰς τά Νοσηλευτικά Ἱδρύματα τῆς Χώρας μας.
Κατακλείομεν τό παρόν ψήφισμα μέ τήν παράθεσιν ἱερῶν καταθέσεων περί τῆς Θείας Κοινωνίας ἀπό τούς Τρεῖς Ἁγίους Ἱεράρχες.
Μ. Βασίλειος
«Καί τό κοινωνεῖν δέ καθ΄ἑκάστην ἡμέραν καί μεταλαμβάνειν τοῦ ἁγίου Σώματος καί Αἵματος τοῦ Χριστοῦ καλόν καί ἐπωφελές˙ αὐτοῦ σαφῶς λέγοντος˙ «Ὁ τρώγων μου τήν σάρκα, καί πίνων μου τό αἷμα, ἔχει ζωήν αἰώνιον». Τίς γάρ ἀμφιβάλλει, ὅτι τό μετέχειν συνεχῶς τῆς ζωῆς οὐδέν ἄλλο ἐστίν ἤ ζῆν πολλαχῶς;». (Μ.Βασιλείου, PG 32, Ἐπιστολή 93, πρός Καισαρίαν Πατρικίαν, περί Κοινωνίας, σ.484-485).
Ἅγιος Γρηγόριος θεολόγος
«Ἐντεῦθεν ὁ Ἀμνός σφαγιάζεται, καὶ σφραγίζονται τῷ τιμίῳ αἵματι πρᾶξις καὶ λόγος. Καί οἱ μέν θρηνείτωσαν ˙ ἡμῖν δέ ὁ Ἀμνός βρωθήσεται τό πρός ἑοπέραν μέν , ὅτι ἐπί συντελείᾳ τῶν αἰώνων τό Χριστοῦ Πάθος˙ ἐπεί καί κοινωνεῖ τοῦ Μυστηρίου τοῖς μαθηταῖς ἐν ἑσπέρᾳ, λύων τόν σκότον τῆς ἁμαρτίας». (Ἁγίου Γρηγορίου Θεολόγου, PG 36, Λόγος ΜΕ’, Εἰς τό Ἅγιον Πάσχα, παρ. ΙΕ’- ΙΣΤ’, σ.644-645).
Ἅγιος Ἰωάννης Χρυσόστομος
«Μέγας θησαυρός ἡ Θεία Εὐχαριστία, μέγας πλοῦτος, ἀνάλωτον ἀγαθόν, ὅπλον ἰσχυρόν …Σπουδάζωμεν Εὐχαριστίαν ὑπέρ ἁπάντων ἀναφέρειν, καί γενναίως ἅπαντα φέρομεν τά συμπίπτοντα». (Ἁγίου Ἰωάννου Χρυσοστόμου, Ε.Π.Ε. 31, 620 καί 25, 364).
