Την Κυριακή 11 Ιουνίου το απόγευμα πραγματοποιήθηκε στην Ιερά Μονή Παναγίας Δοβρά Βεροίας υποδοχή αντιγράφου της θαυματουργού Εικόνος Παναγίας Τριχερούσης που φυλάσσεται στην Ιερά Μονή Χιλανδαρίου Αγίου Όρους.
Το αντίγραφο της εικόνος, που είναι δωρεά του φίλου της Μονής κ. Κωνσταντίνου Σάβε από την Λευκορωσία, έφερε ο Καθηγούμενος της Μονής Χιλανδαρίου αρχιμ. κ. Μεθόδιος, συνοδευόμενος από αδελφούς της Μονής.
Την υποδέχθηκε στην πύλη της Μονής ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων, ο Καθηγούμενος της Μονής Δοβρά αρχιμ. Παντελεήμων, η μοναστική αδελφότητα της Δοβρά, ο τοπικός κλήρος, οι τοπικές αρχές και μεγάλος αριθμός πιστών.
Ακολούθησε λιτανετυική προς τον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό Αγόυ Λουκά Συμφερουπόλεως, όπου και θα παραμείνει για πάντα η Εικόνα.
Αμεσως μετά την υποδοχή τελέστηκε εόρτιος εσπερινός και παράκλησις, χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου ο οποίος κήρυξε το θείο λόγο και τίμησε τον Καθηγούμενο της Μονής Χιλανδαρίου αρχιμ. κ. Μεθόδιο καθώς και τον δωρητή της Εικόνος.
Η ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΥΠΟΔΟΧΗ ΤΗΣ ΕΙΚΟΝΟΣ
Μέ πολλή συγκίνηση καί κατάνυξη ὑποδεχθήκαμε πρίν ἀπό λίγο τήν εἰκόνα τῆς Παναγίας τῆς Τριχερούσης, πιστό ἀντίγραφο τῆς ὁμωνύμου ἱστορικῆς καί θαυματουργοῦ εἰκόνος πού φυλάσσεται στήν Ἱερά Μονή Χιλανδαρίου τοῦ Ἁγίου Ὄρους.
Ὑποδεχθήκαμε αὐτήν τή σεβάσμια εἰκόνα τῆς Παναγίας τῆς Τριχερούσης, τήν ὁποία προσφέρει στήν Ἱερά Μονή τῆς Παναγίας Δοβρᾶ ἕνας εὐσεβής φίλος τῆς Μονῆς μας, ὁ κ. Κωνσταντῖνος Σάβε, ὁ ὁποῖος μέ πολλή ἀγάπη ἀνέλαβε τήν κατασκευή τοῦ πιστοῦ ἀντιγράφου τῆς ἱερᾶς εἰκόνος, μέ τήν ἄδεια καί τήν εὐλογία τοῦ πανοσιολογιωτάτου Καθηγουμένου τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Χιλανδαρίου π. Μεθοδίου καί τῆς Ἱερᾶς Ἀδελφότητος τῆς Μονῆς, κατά τήν ἡμέρα κατά τήν ὁποία ἡ Ἱερά Μονή μας πανηγυρίζει τήν ἱερά μνήμη τοῦ ἁγίου Λουκᾶ, ἀρχιεπισκόπου Συμφερουπόλεως, τοῦ ἰατροῦ καί θαυματουργοῦ, ἑνός πιστοῦ καί ἀφοσιωμένου τέκνου τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, ὁ ὁποῖος πάντοτε εἶχε μαζί του μία εἰκόνα τῆς Παναγίας μας, τήν ὁποία ἀκόμη καί ὅταν τό ἄθεο καθεστώς τῆς ἐποχῆς τοῦ τήν ἀφαίρεσε ἀπό τήν αἴθουσα τοῦ Χειρουργείου, ὁ ἅγιος ἐπέμενε νά ἐπιστρέψει ἡ εἰκόνα προκειμένου νά συνεχίσει νά χειρουργεῖ τούς ἀσθενεῖς του.
Τήν ἴδια μεγάλη εὐλάβεια καί ἀγάπη πρός τό ἱερό πρόσωπο τῆς Παναγίας Μητέρας τοῦ Κυρίου καί μητέρας ὅλων τῶν πιστῶν πού εἶχε ὁ ἅγιος Λουκᾶς, εἶχε καί ὁ μέγας πατήρ τῆς Ἐκκλησίας μας καί θεολογικώτατος ὑμνογράφος της, ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός, στόν ὁποῖο ἀνῆκε ἡ θαυματουργή εἰκόνα τῆς Παναγίας τῆς Τριχερούσης, ἡ ὁποία καί ὀνομάσθηκε Τριχεροῦσα λόγῳ τοῦ θαύματος πού ἐπιτέλεσε, θεραπεύοντας καί ἀποκαθιστώντας τό χέρι τοῦ ἁγίου Δαμασκηνοῦ.
Στή δύσκολη ἐκείνη ἐποχή τῆς Εἰκονομαχίας ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός ἦταν ὁ κορυφαῖος ὑπέρμαχος τῶν ἁγίων εἰκόνων, καί αὐτή του ἡ σθεναρή στάση ἔναντι τῶν εἰκονομάχων τούς ἔκανε νά ζητήσουν μέ διάφορες δολοπλοκίες ἀπό τόν χαλίφη τῆς Δαμασκοῦ νά τοῦ κόψει τό χέρι γιά νά παύσει νά γράφει ἐναντίον ἐκείνων πού πολεμοῦσαν τίς εἰκόμες. Ἔτσι καί ἔγινε.
Ὁ χαλίφης παρότι ἐκτιμοῦσε παιδιόθεν τόν ἅγιο Ἰωάννη, διέταξε νά τοῦ κόψουν τό χέρι καί νά τό κρεμάσουν στήν ἀγορά πρός παραδειγματισμό.
Περίλυπος ὁ ἅγιος Ἰωάννης, γιατί δέν θά μποροῦσε πλέον νά ὑπερασπίζεται τίς ἱερές εἰκόνες, ἔστειλε κάποιους ἀνθρώπους πού γνώριζαν τόν χαλίφη νά τόν παρακαλέσουν καί νά τοῦ ζητήσουν τή χάρη νά ἐπιστρέψει τό κομμένο του χέρι γιά νά τό ἐνταφιάσει. Ἐκεῖνος ὑποχώρησε στήν παράκληση τοῦ Ἰωάννη καί τούς ἐπέτρεψε νά τό πάρουν.
Ὁλόκληρη τή νύκτα προσευχόταν ὁ ἅγιος Ἰωάννης, γονατιστός ἐνώπιον τῆς εἰκόνος τῆς Παναγίας τήν ὁποία εἶχαν στό σπίτι τους, παρακαλώντας την νά τοῦ θεραπεύσει τό χέρι γιά νά συνεχίσει νά γράφει. Κουρασμένος ἀποκοιμήθηκε γιά λίγο καί στόν ὕπνο του εἶδε τήν Παναγία νά τοῦ λέει ὅτι τό χέρι του θεραπεύθηκε, Ἰωάννη. Ξύπνησε ὁ ἅγιος καί διαπίστωσε πράγματι ὅτι τό κομμένο του χέρι βρισκόταν καί πάλι στή θέση του καί εἶχε μία μόνο ἁπλή κόκκινη γραμμή στό σημεῖο ἐκεῖνο μαρτυροῦσε τή θαυμαστή ἀποκατάσταση τοῦ χεριοῦ μέ τήν ἐπέμβαση τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου.
Ἀπό εὐγνωμοσύνη πρός τήν Θεοτόκο, παρήγγειλε ἕνα ἀσημένιο ὁμοίωμα τοῦ χεριοῦ του καί τό τοποθέτησε στό κάτω μέρος τῆς εἰκόνος τῆς Παναγίας γιά νά θυμίζει πάντοτε τό θαῦμα.
Ἔτσι ἡ εἰκόνα αὐτή ὀνομάσθηκε Παναγία Τριχεροῦσα, καί εἶναι ἡ εἰκόνα τήν ὁποία πῆρε μαζί του ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός, ὅταν μετά ἀπό τό θαῦμα ἀποφάσισε νά γίνει μοναχός στή Λαύρα τοῦ Ἁγίου Σάββα στήν Παλαιστίνη, καί μετά τήν κοίμησή του παρέμεινε ἡ εἰκόνα ἐκεῖ.
Ὅταν πέντε περίπου αἰῶνες ἀργότερα πέρασε ἀπό τή Λαύρα τοῦ ἁγίου Σάββα, ὁ μετέπειτα ἅγιος Σάββας, ὁ υἱός τοῦ βασιλέως τῆς Σερβίας Στεφάνου Νεμάνια, πῆρε μαζί του τήν ἱστορική εἰκόνα καί τή μετέφερε στήν Ἱερά Μονή τοῦ Χιλανδαρίου, ὅπου παρέμεινε μέχρι τό ἔτος 1347, ὁπότε ὁ βασιλέας τῆς Σερβίας Στέφανος Δουσάν τήν μετέφερε στήν Ἱερά Μονή Στουντένιτσα, γιά νά ἐπιστρέψει καί πάλι μόνη της, λίγο πρίν ἀπό τήν κατάληψη τῆς περιοχῆς ἀπό τούς Τούρκους, προκειμένου νά σωθεῖ ἀπό τόν κίνδυνο τῆς καταστροφῆς.
Ἀπό τότε παραμένει ἡ Παναγία ἡ Τριχεροῦσα κραταιά προστασία καί ἄγρυπνη ἔφορος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Χιλανδαρίου, ἐπιτελώντας ἀναρίθμητα θαύματα.
Πιστό ἀντίγραφο αὐτῆς τῆς ἱστορικῆς καί θαυματουργοῦ εἰκόνος τῆς Παναγίας τῆς Τριχερούσης, τῆς Παναγίας τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Δαμασκηνοῦ, θά ἔχουμε καί ἐμεῖς, ἀδελφοί μου, ἀπό σήμερα ἐδῶ στήν Ἱερά μας Μονή, ὡς σκέπη καί προστασία μας, ὡς καταφυγή καί βοήθεια μας, μαζί μέ τήν ἐφέστιο εἰκόνα τῆς Παναγίας Δοβρᾶ, ἀλλά καί εἰς εὐλογία ὅλων τῶν εὐλαβῶν προσκυνητῶν τῆς Ἱερᾶς Μονῆς μας.
Γι᾽ αὐτό καί θά ἤθελα νά ἐκφράσω τήν εὐγνωμοσύνη μου πρός τόν πανοσιολογιώτατο Καθηγούμενο τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Χιλανδαρίου καί τήν περί αὐτόν Ἱερά Ἀδελφότητα, γιατί εἶχε τήν καλωσύνη ὄχι μόνο νά δώσει τήν ἄδεια καί τήν εὐλογία του γιά τήν κατασκευή τοῦ πιστοῦ αὐτοῦ ἀντιγράφου ἀλλά καί νά τή συνοδεύσει μέχρις ἐδῶ μαζί μέ τόν εὐγενῆ δωρητή της, τόν κ. Κωνσταντίνο Σάβε, ὁ ὁποῖος ἀνταποκρινόμενος μέ πολλή ἀγάπη σέ ἕνα μύχιο πόθο μας, μᾶς προσέφερε τή μεγάλη αὐτή δωρεά.
Τόν εὐχαριστοῦμε ἀπό καρδίας καί τόν εὐγνωμονοῦμε καί εὐχόμεθα ταπεινῶς ἡ χάρη τῆς θαυματουργοῦ εἰκόνος τῆς Παναγίας τῆς Τριχερούσης καί οἱ πρεσβεῖες τοῦ ἁγίου Λουκᾶ νά τόν συνοδεύουν στή ζωή του καί νά συνοδεύουν καί ὅλους μας, ἀδελφοί μου. Γιατί ἡ Παναγία μας καί οἱ ἅγιοι μας εἶναι πάντοτε πρόθυμοι νά ἀνταποκριθοῦν στά αἰτήματά μας, ὅταν προστρέχουμε σ᾽ αὐτούς μέ πίστη καί ἐμπιστοσύνη καί ὅταν στή ζωή μας ἀκολουθοῦμε πιστά τίς ἐντολές τοῦ Κυρίου μας πού ἀκολούθησαν καί οἱ ἅγιοί μας, ἀλλά πολύ περισσότερο ἡ Κυρία Θεοτόκος, ἡ Παναγία μας.
