Του πρωτοπρεσβύτερου Γεωργίου Βαμβακίδη, γενικού αρχιερατικού επιτρόπου Ι. Μ. Ζιχνών και Νευροκοπίου
Δύο αρνητικές, δυστυχώς, εξελίξεις προέκυψαν για τους εφημερίους από τη λεγομένη τελευταία, μέχρι σήμερα, «μνημονιακή πολιτική».
Μετά τις μεγάλες μειώσεις που έχουν υποστεί στις μισθολογικές μηνιαίες παροχές τους οι κληρικοί, όπως, άλλωστε, όλοι οι πολίτες, που αντιμετωπίζουν παρόμοια προβλήματα, και όλοι οι συνάνθρωποί μας, ήλθε και ο νόμος 4387/12.05.2016, που έκανε τα πράγματα ακόμα χειρότερα. Συγκεκριμένα: αυτό που με πολύ κόπο και αγώνες κατάφεραν και πέτυχαν οι κληρικοί μέσα από το «συνδικαλιστικό» τους όργανο, τον ΙΣΚΕ, δηλαδή ο νόμος 3232/2004, δυστυχώς καταργείται.
Ο συγκεκριμένος νόμος έδινε τη δυνατότητα στους κληρικούς οι οποίοι είχαν συμπληρωμένο το εξηκοστό πέμπτο έτος της ηλικίας τους και εφόσον είχαν δεκαπενταετή συμπληρωμένη ενεργή υπηρεσία στον δημόσιο τομέα να λάβουν το εφάπαξ βοήθημα που τους αντιστοιχούσε βάσει των μισθολογικών κατηγοριών και του χρόνου υπηρεσίας. Η ως άνω εξέλιξη βοήθησε και θα εξακολουθούσε να βοηθά τους εφημερίους, με δεδομένο ότι οι περισσότεροι έγγαμοι είναι πολύτεκνοι, να προσφέρουν μια σημαντική οικονομική ενίσχυση στα μέλη των οικογενειών τους, είτε για να σπουδάσουν, είτε για επαγγελματική τους στήριξη, είτε για να δημιουργήσουν οικογένειες, αφού η δυνατότητα συνταξιοδότησής τους απέχει κατά πολύ από όλους τους δημοσίους υπαλλήλους και λειτουργούς του κράτους.
Οι κληρικοί, ως γνωστόν, συνταξιοδοτούνται κανονικά, αφού έχουν συμπληρώσει το εβδομηκοστό έτος της ηλικίας τους και έχουν τριακονταπενταετή πραγματική υπηρεσία. Διαφορετικά, εάν η υπηρεσία κάποιου κληρικού είναι λιγότερη από 35 χρόνια, συνταξιοδοτείται κανονικά, αφού συμπληρώσει το εβδομηκοστό πέμπτο έτος της ηλικίας του ανεξάρτητου χρόνου υπηρεσίας.
Είναι αρκετοί κληρικοί όσοι είχαν τις προϋποθέσεις, που από τη χρονιά που ψηφίστηκε ο ως άνω νόμος 3232, δηλαδή το 2004, έως και τον Αύγουστο του 2013 (από τότε εκκρεμούν οι αναλογιστικές μελέτες) έλαβαν τα εφάπαξ και βοήθησαν σημαντικά τις οικογένειές τους.
Θα ήταν, νομίζω, χρήσιμο να αναφέρουμε για την Ιστορία ότι ο νόμος του 3232/2004 ψηφίστηκε με ενέργειες του τότε προέδρου του ΙΣΚΕ, π. Βασιλείου Βουϊδάσκη, του επί σειρά ετών προέδρου και μέλους του ΙΣΚΕ π. Ευσταθίου Κολλά και των τότε μελών του Δ.Σ. του ΙΣΚΕ π. Σπυρίδωνα Τσάκαλου, π. Ιωάννου Μελισσάρη, του τέως προέδρου του ΙΣΚΕ π. Γεωργίου Σελλή, του π. Χρήστου Χριστοδούλου, του αειμνήστου π. Ευθυμίου Γκίκα, του π. Χρήστου Ζησιμόπουλου και του γράφοντος, οι οποίοι μπορεί μεν να βοήθησαν τους συναδέλφους τους (πόσοι το αναγνώρισαν;), υπέστησαν, όμως, μεγάλες πιέσεις και κριτικές που κάποιους από τους αναφερομένους τους ανάγκασαν σε παραίτηση.
Το δεύτερο αρνητικό είναι ότι οι εφημέριοι δεν εκπροσωπούνται πλέον στο ΤΠΔΥ με εκπρόσωπό του. Ο νόμος προέβλεπε τη συμμετοχή ενός από τα μέλη του Δ.Σ. του ΙΣΚΕ στο Ταμείο Πρόνοιας Δημοσίων Υπαλλήλων για τον τομέα του ΤΠΟΕΚΕ. Δυστυχώς, με την ψήφιση του νέου μνημονίου καταργείται η παρουσία του ως άνω εκπροσώπου. Επ’ αυτού θα δημοσιεύσουμε περισσότερα στο επόμενο σημείωμα.
