Αλεξάνδου Π. Κωστάρα
Ομότιμου Καθηγητή Νομικής Σχολής Πανεπιστημίου Θράκης
Μετά την απόρριψη των λαθρομεταναστών ως λύσης του δημογραφικού μας προβλήματος, όπως εξηγήσαμε στο Α΄ μέρος του άρθρου, επανερχόμαστε σήμερα στο θέμα, για να δούμε, ποιά άλλη μπορεί να είναι η λύση αυτού. Και, για να μη μακρηγορούμε, αλλά και να μη βαυκαλιζόμαστε, θα το πούμε απερίφραστα από την αρχή. Μια είναι η λύση του προβλήματος: Η επιστροφή στην οικογένεια και μάλιστα στην παραδοσιακή πολύτεκνη μορφή της, όπως ήταν παλιότερα. Διότι δεν είναι λογικό να διαλύεις την οικογένεια με την πολιτική που ακολουθείς υπέρ των ΛΟΑΤΚΙ και να περιμένεις ύστερα να σου λύσουν το πρόβλημα οι σοδομίτες. Θα χαθεί μαζί τους η Ελλάδα, όπως χάθηκαν τότε τα Σόδομα και τα Γόμμορα. Στην πορεία προς την επιζητούμενη λύση πρέπει απαραιτήτως να αφαιρέσουμε προηγουμένως τα «τριβέλια» και τις «αγριάδες» που υπάρχουν σε ορισμένα σημεία του «δρόμου» και «αγκυλώνουν» τα «βήματά» μας σε αυτόν. Εννοώ εδώ προφανώς ότι δεν μπορούμε να έχουμε στόχο να επαναλειτουργήσουμε τις «γεννήτριες» του Ελληνισμού, χωρίς να απομακρύνουμε πρώτα τα εμπόδια που τις περιβάλλουν και κωλύουν την απρόσκοπτη λειτουργία τους. Πρέπει λοιπόν πριν απ’ όλα να ξεκαθαρίσουμε την στάση μας απέναντι σε δύο θεμελιακά ζητήματα που καθορίζουν την περαιτέρω πορεία μας. Πρόκειται αφ’ ενός μεν για το ζήτημα της προστασίας της αγέννητης ζωής και αφ’ ετέρου για το άλλο συναφές ζήτημα της γονιμότητας. Συνιστά κραυγαλέα αντίφαση από την μια μεριά να επιδιώκεις να επαναδραστηριοποιήσεις τις αδρανείς ελληνικές μήτρες και από την άλλη να φιμώνεις τα στόματα όλων εκείνων, οι οποίοι υπερασπίζονται και τα δύο προαναφερθέντα δικαιώματα.
Θυμίζει περίπου εδώ το πράγμα την πορεία του Θησέα από την Τροιζήνα προς την Αθήνα. Όπως είναι γνωστό, ο μυθικός ήρωας, για να φτάσει στο κλεινόν άστυ, έπρεπε να διέλθει απαραιτήτως από ορισμένα σημεία του δρόμου, στα οποίαείχαν στήσει τα λημέρια τους οι ληστές της εποχής που ήλεγχαν τα αντίστοιχα περάσματα. Έπρεπε λοιπόν να περάσει ο Θησέας διαδοχικά πρώτα από τον Σίνη, τον πιτυοκάμπτη, στον Ισθμό της Κορίνθου, ύστερα από τον Σκίρωνα πιο κάτω στην «κακιά σκάλα», που πήρε την ονομασία «σκιρωνίδες πέτρες» από το όνομα του διάσημου ληστή, και τέλος από τον Προκρούστη με την περίφημη κλίνη του στο Χαϊδάρι. Εάν ο Θησέας δεν ξέφευγε από τους τρεις αυτούς ληστές, που έφραζαν τον δρόμο του, δεν θα έφτανε ποτέ στην Αθήνα και από εκεί στην Κρήτη, για να σκοτώσει τον Μινώταυρο και να απαλλάξει έτσι την πόλη από τον «φόρο» του αίματος που πλήρωνε σε αυτόν.
Τα γράφω όλα αυτά, διότι σήμερα έχει γεμίσει, δυστυχώς, η χώρα από αναρίθμητους μεταστοιχειωμένους «Σκίρωνες» και «Προκρούστηδες», που έχουν εγκατασταθεί σε κρίσιμα «περάσματα» του «δρόμου» που οδηγεί στην λύση του δημογραφικού προβλήματος και εμποδίζουν την περαιτέρω «πορεία» στον «δρόμο» αυτό. «Σκίρωνες» ή «Προκρούστηδες» είναι σήμερα όλοι οι «σοδομίτες», οι ΛΟΑΤΚΙ και οι άλλοι μαζί με τους υποστηρικτές τους, οι οποίοι «συστεγάζονται» σε ένα αλλόκοτο μόρφωμα που το λένε «δικαιωματισμό», το οποίο αντί να προστατεύει τα ανθρώπινα διακιώματα τελικά τα «στραγγαλίζει». Τα γεγονότα μιλούν από μόνα τους και βεβαιώνουν του λόγου το ασφαλές. Δεν έχει περάσει πολύς καιρός από τότε που οι αφίσσες με την απελπισμένη κραυγή του αγέννητου παιδίου «αφήστε με να ζήσω», κατέβηκαν αμέσως από τους συρμούς του Μετρό και του Ηλεκτρικού πριν ακόμη προλάβει το επιβατικό κοινό να αντιληφθεί περί τίνος πρόκειται. Στην ίδια κατεύθυνση κινείται και η αποδοκιμασία από την Κυβέρνηση Ευρωβουλευτή της παράταξης για την υπογραφή του σε Ψήφισμα του Ευρωκοινοβουλίου που τάσσεται ανεπιφύλακτα υπέρ της προστασίας της ζωής του παιδιού από την σύλληψή του μέχρι την γέννησή του. Πρόσφατα εξ άλλου ματαιώθηκε ένα προγραμματισμένο «Συνέδριο Γονιμότητας» στα Ιωάννινα, επειδή κάποιοι ενοχλήθηκαν από το τηλεοπτικό σποτ που παρουσιάζει μια νεαρή γυναίκα, η οποία διαμαρτύρεται για την «αιχμαλωσία» της από όλες τις συμβατικές της δεσμεύσεις, εργασιακές ή επαγγελματικές, και διερωτάται, πότε θα προλάβει να γίνει μητέρα. Και εδώ τα γνωστά άγνωστα χέρια, που παρεμβαίνουν σε αυτές τις περιπτώσεις, έκαναν το θαύμα τους. Έπαψε να μεταδίδεται το σχετικό σποτ από την τηλεόραση (!), ενώ η καλή μας κ. Πρόεδρος της Δημοκρατίας ζήτησε να αφαιρεθεί αμέσως από τις σχετικές διαφημίσεις η φράση ότι το εν λόγω Συνέδριο τελεί υπό την «αιγίδα» της. Δεν μας εκπλήσσει η κίνηση της γνωστής για τον δικαιωματισμό της κ. Σακελλαροπούλου. Θα μάς εξέπληττε, εάν παρ’ όλα αυτά εξακολουθούσε να έχει υπό την αιγίδα της το Συνέδριο αυτό.
Όλα αυτά μάς δημιουργούν ένα συναίσθημα προσμονής κάποιου «Θησέα», που θα μας απαλλάξει από τους σύγχρονους «Σκίρωνες» και τους «Προκρούστηδες» και θα «σκοτώσει» τον σημερινό «Μινώταυρο» που «τρώει» κάθε χρόνο στην χώρα μας 350.000 αγέννητα παιδιά! Χρειαζόμαστε αυτόν τον «Θησέα», όχι για να εξοντώσει φυσικά τους σημερινούς «Σκίρωνες» ή «Προκρούστηδες», αλλά για να βάλει τα πράγματα στη θέση τους. Να πάρει δηλ. τα «ηνία» από τους «σοδομίτες» και τους υποστηρικτές τους, που δεν χάνουν την ευκαιρία να προβάλλουν προκλητικά, με την ανοχή της εκάστοτε Κυβέρνησης, το statusaktivus που έχουν διαμορφώσει (=εμείς κάνουμε κουμάντο εδώ) και να το αντιστρέψει σε statusnegativus (=μη μου πειράζεις την ετερότητα που έχω), το οποίο πρέπει να διέπει τους ΛΟΑΤΚΙ.
Μετά την διασφάλιση των σχετικών προαπαιτούμενων μπορούμε να εξειδικεύσουμε τα κατ’ ιδίαν μέτρα που πρέπει να συγκλίνουν στην προαναφερείσα βάση της πολύτεκνης οικογένειας, στην οποία στηριζόταν ανέκαθεν η Ελλάδα και ήταν το «σήμα κατατεθέν» της χώρας μέχρι περίπου την λήξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Από τότε άλλαξαν βαθμιαία πολλά που επηρέασαν αποφασιστικά τον οικογενειακό προγραμματισμό της ελληνικής κοινωνίας. Δεν μπορούμε ασφαλώς να επαναφέρουμε τις παλιές συνθήκες. Μπορούμε όμως να παρέμβουμε στις σημερινές, για να μας δώσουν αυτό που χρειαζόμαστε. Η παρέμβαση αυτή προϋποθέτει στράτευση της Πολιτείας στην επίτευξη του στόχου της επιστροφής της πολυτεκνίας στις ελληνικές οικογένειες, Έχει χρέος η Πολιτεία να υπηρετήσει με ζήλο και με συνέπεια την πολυτεκνία, εάν θέλει να αναστρέψει την φορά των πραγμάτων, για να σωθεί η Ελλάδα. Προς τον σκοπό αυτό χρειάζεται σοβαρός σχεδιασμός για την ενίσχυση της πολυτεκνίας με γενναίες παροχές προς τους πολυτέκνους, που θα ξεκινούν από την μηνιαία καταβολή ενός πολυτεκνικού επιδόματος στο ύψος ενός μισθού από τους πόρους ενός Ειδικού Ταμείου Ενισχύσεως Πολυτέκνων. Στο Ταμείο αυτό θα εισρέουν οι υπέρ αυτού μικρές κρατήσεις της τάξεως π.χ. των 50 λεπτών στα διόδια (χωρίς βέβαια αύξηση της τιμής τους), στα δημόσια θεάματα, στις συναυλίες κλπ., ενώ θα είναι δεκτές σε αυτό και οι προσφορές ιδιωτών (ομογενών, επιχειρηματιών κλπ.). Οι επιχορηγήσεις του εν λόγω Ειδικού Ταμείου πρέπει να συμπληρώνονται από ένα πλέγμα άλλων παροχών που θα μπορούσαν να λειτουργήσουν ως ουσιαστικά κίνητρα για την πολυτεκνία. Τέτοια κίνητρα θα μπορούσαν π.χ. να ήσαν η αφορολόγητη προμήθεια πετρελαίου θέρμανσης, η δωρεάν παροχή ηλεκτρικού ρεύματος, νερού και τηλεφωνίας, η πλήρης απαλλαγή από την υποχρέωση καταβολής τελών για την απόκτηση ή την κυκλοφορία Ι.Χ. αυτοκινήτων, η ελεύθερη διέλευση από τα διόδια, καθώς και η μετακίνηση στα μέσα μαζικής μεταφοράς κλπ. Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε όλοι ότι οι πολύτεκνοι είναι οι ακρίτες του Έθνους. Όποιος δεν μπορεί ή δεν θέλει να γίνει «ακρίτας», οφείλει να συμβάλει οικονομικά στην συντήρησή τους. Θυμίζω: Η πτώση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας τυπικά έγινε στις 29 Μαΐου 1453. Στην ουσία είχε συντελεσθεί πολλά χρόνια ενωρίτερα, όταν έπαυσε να χρηματοδοτεί τούς ακρίτες των συνόρων της. Σε εκείνους δε που αμφισβητούν την αποτελεσματικότητα της προτεινόμενη λύσης πειστική απάντηση δίνει το παράδειγμα του μακαριστού Χριστοδούλου. Σύμφωνα με αυτό, μέσα σε δύο χρόνια από την καθιέρωση το 1999 του πολυτεκνικού επιδόματος, το οποίο χορηγούσε η Εκκλησία στις πολύτεκνες οικογένειες της Θράκης, δεκαπλασιάστηκε ο αριθμός τους! «Ο έχων ώτα ακούειν ακουέτω», μας λέει ο Θεάνθρωπος Ιησούς δια της σχετικής Ευαγγελικής Περικοπής.
Διαβάστε εδώ το Α’ μέρος του άρθρου:
Μεταναστευτικό, Αλέξανδρος Κωστάρας – Κιβωτός της Ορθοδοξίας (ikivotos.gr)
