Ενα σημαντικό εύρημα και μια σημαντική στιγμη. Τo Άγνωστο, σχεδόν ξεχασμένο και δυσεύρετο Βασιλικό Διάταγμα που ελάχιστοι γνώριζαν ως σήμερα του Βασιλέως Γεώργιου Α’ που ορίζει τον Άγιο Νικόλαο Προστάτη του Πολεμικού και Εμπορικού Ναυτικού το 1901. Φωτογραφίες του εγγράφου καθώς και το επίσης πολύ σημαντικό ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΡΙΟ εγγραφο – επιστολή της Σύρου, Τήνου, Άνδρου, Κέας και Μήλου υπογεγραμένο απο τον ίδιο τον Μητροπολίτη Δωρόθεος Β`
Ο Δημοσιογράφος Ιστορικός Ερευνητής και Ιστοριογράφος κ. Παν. Κουλουμπής προσφέρει στον Σεβασμιότατο κ. Δωρόθεο Β’, ένα πιστό αντίγραφο Βασιλικού Διατάγματος της 8ης Δεκεμβρίου 1901, με το οποίο ο Βασιλεύς Γεώργιος Α’ όριζε τον Άγιο Νικόλαο Προστάτη του Πολεμικού και Εμπορικού Ναυτικού. Αφιερώνοντας την προσφορά αυτή στον Πολιούχο της Σύρου, στους Ναυτικούς όλου του κόσμου και στην μνήμη των Ναυτικών της οικογένειας του.
Η Ευγενική και με κάθε σεβασμό αυτή προσφορά πραγματοποιήθηκε ανάμεσα στις περίλαμπρες εκδηλώσεις που έγιναν κατά την διάρκεια της Εορτής του Άγιου Νικόλαου Πολιούχου της Σύρου το 2017 σε δυο φάσεις σε δυο ημέρες. Η πρώτη έγινε , στον Ιερό Ναό του Αγίου Νικολάου «Του Φτωχού», στην Άνω Σύρο, ενός εκ των παλαιοτέρων Ορθοδόξων Ναών της Σύρου, νωρίς το απόγευμα, κατά τον τελεσθέντα εκεί Πανηγυρικό Εσπερινό, με τη συμμετοχή Εφημερίων της νήσου και του Αρχιμ. Χερουβείμ Μουστάκα, Γραμματέως παρά τη Ιερά Συνόδω. Ο Σεβασμιώτατος κ. Δωρόθεος Β’ μίλησε για τη ζωή του Αγίου και ευχαρίστησε τον Εφημέριο του Ναού, Αρχιμ. Δωρόθεο Γάγγο για τη μέριμνά του προς αυτόν. Προ του πέρατος του Εσπερινού, ο φιλογενής Ερμουπολίτης Δημοσιογράφος, Ιστορικός ερευνητής και Ιστοριογράφος κ. Παν. Κουλουμπής με μεγάλη συγκίνηση που δεν κατάφερε να κρύψει ενθυμούμενος τα χρόνια που ανέβαινε στον Ναό μαζί με τον πατέρα του μόλις εκείνος «ξεμπάρκαρε» από την θάλασσα για να ανάψουν «Το πρώτο κεράκι στην ξηρά μαζί πατέρας και γιος για πρώτη φορά ύστερα από καιρό μαζί και πάλι » παρέδωσε ένα αντίγραφο του Σπουδαίου αυτού διατάγματος.
Η Δεύτερη παράδοση πραγματοποιήθηκε από τον Ίδιο κ. Π. Κουλουμπή το απόγευμα ανήμερα της Εορτής του Άγιου και Πολιούχου της Σύρου στον μεγαλοπρεπή Ιερό Ναό του Αγίου Νικολάου, στην Ερμούπολη, κατά την διάρκεια της καθιερωμένης μεθεορτίου Μουσικής και Πνευματικής Εκδήλωσης, παρουσία των Σεβασμιότατων Μητροπολιτών Νέας Σμύρνης κ. Συμεών και Σύρου κ. Δωροθέου Β’ , του Χωρικού Αντιπεριφερειάρχη Κυκλάδων κ. Γ. Λεονταρίτη, Αντιδημάρχων και Συμβούλων του Δήμου Σύρου Ερμούπολης, του Προϊστάμενου της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, εκπαιδευτικών και πλήθους φιλόμουσων Συριανών.
Επιτρέψτε μου πολύ συνοπτικά να σας εξηγήσω τι είναι αυτό το έγγραφο πως και γιατί σκέφτηκα να το προσφέρω στον πολιούχο μας Άγιο Νικόλαο και στην κοινωνία μας.
Διαβάστε την ιστορία αυτή σας παρακαλώ. (Αποσπάσματα απο τον λόγο του)
“Προέρχομαι από μια τυπική Και κλασική οικογένεια ναυτικών από εκείνες τις παραδοσιακές ναυτικές οικογενείας όπου ΟΛΑ τα μέλη της ηταν ναυτικοί.
Τα παιδιά των ναυτικών εκείνης της εποχής είναι συνδεδεμένα με μερικές χαρακτηριστικές εικόνες που σημάδεψαν ανεξίτηλα τον χαρακτήρα , την φιλοσοφία της ζωής μας, επηρεάζοντας τον τρόπο σκέψης αλλά πιο πολύ από όλα οι εικόνες εκείνες επηρέασαν … ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ.
Ο πατέρας μου ηταν πλοίαρχος του Εμπορικού Ναυτικού και εγώ ως καπετανόπαιδο εκείνων των χρονών έχω την εικόνα εκείνη του πατέρα ναυτικού να φεύγει με ένα κλίμα λύπης και μετά να κάνει πολύ καιρό να γυρίσει..
Ενα καιρό που κάποιες φορές έμοιαζε ατελείωτος , μεταφρασμένος σε χρόνια πολλές φορές.
Όλο αυτόν τον καιρό που οι άντρες ναυτικοί της οικογένειας έφευγαν στο μυαλό της οικογένειας υπήρχαν δυο μεγάλα ερωτήματα..
Το ένα ηταν , Πότε θα ξαναγυρίσει… Πότε θα τον ξαναδούν…
Το άλλο ηταν το πιο ανατριχιαστικό από όλα..
ΑΝ …. θα ξαναγυρίσει.. Και ΑΝ τελικά γυρίσει ΑΝ θα είναι καλά.
Υπήρχαν περιπτώσεις που οι ναυτικοί έφευγαν για την θάλασσα και άφηναν μια σύζυγο να περιμένει παιδί και όταν έβρισκαν αυτά τα παιδιά ολόκληρα παλικάρια.
Εκείνη την εποχή η επικοινωνία με τους ναυτικούς δεν ηταν εύκολη.
Υπήρχε το VHF μέσα από το πλοίο όταν ηταν κοντά σε ακτές και αυτή με τεραστία δυσκολία αφού εκεί που τον άκουγες χανόταν γιατί το πλοίο έχανε την επαφή του με την ξηρό, υπήρχαν τα τηλεγραφήματα από τον ασύρματο του πλοίου και το τηλέφωνο όταν πλέον έπιανε λιμάνι. Μπορούσαν να περάσουν και 30 ημέρες χωρίς να ακούσουν την φωνή των Ναυτικών τους.
Όταν το διάστημα αυτό γινόταν ανυπόφορο το μόνο που μπορούσαν να κάνουν ηταν να πάνε στην εκκλησιά του Άγιου Νικόλαου να ανάψουν ένα κεράκι.
«Άγιε μου Νικόλαε κάνε να έχουμε νέα του» … ηταν η ευχή όταν άναβαν το κεράκι.
Τα παιδιά των ναυτικών της εποχής μου μεγαλώσαμε με τις μαμάδες μας. Τις γιαγιάδες μας KAI … Τ Ο Ν Ά ΓΙ Ο Ν ΙΚ Ο Λ Α Ο.
Σε ολη μου την παιδική ηλικία έχω στην μνήμη μου μια εικόνα.
Την μητέρα μου γονατισμένη μπροστά σε ένα εικονοστάσι στο σπίτι μας με δυο εικόνες να ξεχωρίζουν σε περίοπτη θέση ανάμεσα στις άλλες. Την Εικόνα του Αγίου Νικόλαου και την εικόνα της Παναγίας. Και με ένα καντηλάκι που δεν έσβηνε πότε…
Κάποιες νύκτες που ο καιρός ηταν άσχημος με τον αέρα να λυσσομανά και να σφυρίζει στα καλώδια της ΔΕΗ και την θάλασσα κάτασπρη να αφρίζει και να κτυπιέται στα βράχια έτσι όπως την βλέπαμε από το μπαλκόνι στο σπίτι μας στο Βρονταδο θυμάμαι την μητέρα μου , μια γυναίκα. σύζυγο και μητέρα αμίλητη ανήσυχη ολη την ημέρα να περνάει από τις εικόνες έτσι βιαστικά ανάμεσα στα τρεξίματα στο σπίτι να σταματά λίγο να κάνει τον σταυρό της και να λέει μια φράση που έχει μείνει χαραγμένη στην θύμηση μου …
ΑΓΙΕ ΜΟΥ ΝΙΚΛΑΕ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΕ ΤΟΝ
Έτσι μεγαλώσαμε . Έτσι μάθαμε την αξία της πίστης.
Με τον Άγιο Νικόλαο και την Παναγία στην πλώρη τους.
Με τον Άγιο Νικόλαο και την Παναγία στις θάλασσες τους.
Πολλές φορές φεύγοντας για το σχολειό η μητέρα μου έδινε ένα εικονάκι του Άγιου Νικόλαου να έχω μαζί μου στην σχολική τσάντα μου.
«Να θυμάσαι να προσεύχεσαι στον Άγιο Νικόλαο να μας έχει καλά όλους και πιο πολύ τον πατέρα σου εκεί μακριά στην θάλασσα που είναι.» ηταν τα λόγια της.
Χωρίς την εικόνα του Αγίου Νικόλαου να δεσπόζει σε περιωπές θέσεις μέσα στο σπίτι. Χωρίς το καντηλάκι να μην σβήνει πότε και χωρίς την βραδινή προσευχή και την φράση ανάμεσα στα λόγια παιδιών και συζύγων ….. «Άγιε μου Νικόλαε προστάτεσε μας» …. να είστε σίγουροι πως και εμείς σαν οικογένεια και άλλες από τις οικογένειες εκείνης της εποχής των ναυτικών δύσκολα θα τα έβγαζαν πέρα.
Ο Άγιος Νικόλαος δεν ηταν απλά ένας Άγιος. Ήταν η προσωποποίηση της υπέρτατης θεϊκής δύναμης. Της Μοναδικής Ελπίδας της οικογένειας .
Ο πατέρας μου ηταν ένας άνθρωπος μορφωμένος. Ξεκίνησε όχι ως πλοίαρχος αλλά ως Νομικός αλλά η αγάπη του για την θάλασσα τον κέρδισε από την νομική.
Μαζί με τον αδελφό του τον Ζαννη Κουλουμπή πρόσφεραν πολλά στην Ελληνική εμπορική Ναυτιλία και μαζί και μεμονωμένα. Έμειναν στην ιστορία σχεδόν σαν μυθικά πρόσωπα της Ελληνικής και της παγκόσμιας ναυτοσύνης.
Ο Άγιος Νικόλαος ηταν ο προστάτης τους. Η έμπνευση τους, η Δύναμη τους.
Σε αυτόν προσέτρεχαν για κάθε δυσκολία .
Είχαν θυμάμαι και οι δυο καρφιτσωμένο ένα στρογγυλό εικονάκι σαν αυτά που είχαμε σαν σήματα στα σχολεία στην εσωτερική φόδρα των σακακιών τους Σε όλα τα σακάκια τους και μπουφάν τους.
Από τον πατέρα μου κληρονόμησα την αγάπη για το διάβασμα και την ιστορία.
Όπως επίσης και μια τεράστια βιβλιοθήκη γεμάτη μοναδικά βιβλία σε διαφορές γλώσσες.
Από τα ταξίδια μου στην συνέχεια και εγώ ως ναυτικός και με την δημοσιογραφική ιδιότητα που απέκτησα παράλληλα έμαθα να την ψάχνω και να την ερευνώ.
Κατά την διάρκεια μιας από τις έρευνες μου ψάχνοντας ένα ξεχασμένο ναυτικό γεγονός ανακάλυψα εντελώς τυχαία αυτό το έγγραφο.
Το έγγραφο αυτό είναι Η ΕΦΗΜΕΡΙΣ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΣ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ Αριθ Φύλου 263 Τεύχος. Εν Αθήναις τη 8 Δεκεμβρίου 1901
Σε αυτό αναγράφεται η ΕΠΙΣΗΜΗ ΚΑΘΙΕΡΩΣΗ Της ΕΟΡΤΗΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΩΣ ΕΠΙΣΗΜΗ ΗΜΕΡΑ ΕΟΡΤΗΣ ΑΠΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΝΑΥΤΙΚΩΝ ΠΛΕΟΝΤΩΝ ΕΜΠΟΡΙΚΟΥ Και ΠΟΛΕΜΙΚΟΥ ΝΑΥΤΙΚΟΥ.
Αυτό όπως αναφέρει το σπουδαίο αυτό έγγραφο συνέβη ύστερα από την πρόταση του τότε Υπουργού Ναυτικών Γεώργιου Κόρπα στις 8 Δεκεμβρίου του 1901 του οποίου και η υπογραφή κατοχυρώνει τού ιστορικό αυτό έγγραφο.
Δεξιά του έγγραφου υπάρχει η τυπωμένη φράση « Εγκρίνεται» … Βασιλεύς Γεώργιος.
Το έγγραφο αυτό αποδεικνύει ότι είχε γίνει νόμος του κράτους.
Η Έκπληξη μου ηταν τεραστία δεδομένου ότι ως σήμερα πιστεύαμε πως η γιορτή του Άγιου Νικόλαου ηταν μια εορτή εθιμική και που είχε θεσμοθετηθεί προφορικά από στόμα σε στόμα.
Ελάχιστοι γνώριζαν πως ηταν νόμος του κράτους. Το γνώριζαν ίσως μόνο κάποιοι παλιοί και αυτοί θα το είχαν ξεχάσει.
Συνειδητοποιώντας την τεραστία σπουδαιότητα του έγγραφου συνέχισα την έρευνα μου. Ανακάλυψα ότι αυτό συνέβη ακριβώς δυο ημέρες μετά την εορτή του Αγίου Νικόλαου!
Ψάχνοντας έμαθα ότι ζητούσαν εντόνως με διάβημα τους άνθρωποι της θάλασσας , εργαζόμενοι, καραβοκύρηδες, ψαράδες ακόμα και εφοπλιστές της εποχής και γενικά θαλασσινοί να αναλάβει η πολιτεία επίσημα να καθιερωθεί ο Άγιος Νικόλαος προστάτης τους. Κάτι το όποιο ως εκείνη την εποχή απλά αυτή η «προστασία» κυκλοφορούσε ανεπίσημα από στόμα σε στόμα μεταξύ των.
Το έγγραφο συντάθηκε γρήγορα Φαίνεται ποσό γρήγορα από την λιτή γραφή της πρότασης του Υπουργού. Πέρασε από την Βουλή και γράφτηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.
Κάτι πολύ ενδιαφέρον που αξίζει να γνωρίζετε ηταν ότι περίπου 10 χρονιά αργότερα και βασισμένοι πλέον στον επίσημο αυτόν νόμο το ιδρύεται ένας μικρός ταπεινός πλην όμως γεμάτος Ιερή Πιστή μέσα μεγαλύτερο και σπουδαιότερο υπερόπλο πολεμικό πλοίο που βρισκόταν στην κατοχή των Ελλήνων και αναφέρομαι στο Θωρηκτό Αβέρωφ.
Με πρόταση του τότε Ελληνικού Βασιλικού Ναυτικού το Αρχηγείο του Πολεμικού Ναυτικού κάνει μια φαντασιακή κίνηση Ιδρύει μέσα στο πλοίο ένα παρεκκλήσι … το όποιο και αυτό έμεινε άγνωστο στην ιστορία – του Αγίου Νικόλαου.
Ηταν το μοναδικό πολεμικό πλοίο της εποχής που είχε μέσα στο πλήρωμα του Ιερέα και μάλιστα παράλληλα και δάσκαλο.
Με σα σε αυτό το μικρό παρεκκλήσι ο Στρατιωτικός Ιερέας λειτουργούσε τις καθημερινές ακολουθίες και τις παρακλήσεις πριν από κάθε μάχη όπου όλο το πλήρωμα συμμετείχε, έκανε παράλληλα και κάτι πολύ σπουδαίο.
Μέσα στο παρεκκλήσι αυτό του Προστάτη τους Άγιου Νικολάου σπούδαζε τα αγράμματα παλικάρια Ελληνοπούλα του πληρώματος γράμματα.
Ποσό όμορφη και συγκινητική ιστορία.
Έχοντας ανακαλύψει λοιπόν όλα αυτά και συνειδητοποιώντας πόσο σημαντικό είναι αυτό το άγνωστο έγγραφο αλλά και πόσο θα έχει ενδιαφέρον πλέον σκέφτηκα να το προσφέρω έτσι ώστε όλοι να μπορούν να το δουν και να το διαβάσουν,
Μια αγνή προσφορά στον Πολιούχο του Νησιού μας στην Μεγάλη ένδοξη Ναυτική ιστορία της Σύρου και στον Προστάτη των Ναυτικών μας.
Αλλά και παράλληλα ένα Φόρο Τιμή στους Ναυτικούς της ναυτικής οικογένειας μου.
Θέλω να με ευγνωμοσύνη να ευχαριστήσω τον Σεβασμιότατο που αμέσως με την γνωστή προοδευτικότητα και οξυδέρκεια του κατάλαβε την σπουδαιότητα του έγγραφου και δήχθηκε με χαρά τη πρότασή μου να δωρίσω αυτό το έγγραφο στον Άγιο και Πολιούχο του νησιού μας Νικόλαο.
Να ευχαριστήσω επίσης τον Γραμματέα της ιεράς Μητροπόλεως κύριο Αλέξανδρο Μαρκουϊζο που και εκείνος με την τρόπο του συνείσφερε στην υλοποίηση της ιδέας.
Είναι πολύ σημαντικό επίσης να ευχαριστήσω αν και δεν είναι μαζί μας σήμερα τον Γιώργο Μαστρογεωργιου από την Υπηρεσία Ιστορίας του Πολεμικού ναυτικού για την σημαντική βοήθεια του.
Για να να αναπαραστήσουμε σε ακριβές αντίγραφο της εποχής εκείνης το σπουδαίο αυτό έγγραφο χρειάστηκε η εξαιρετική δουλεία και βοήθεια των συνάδελφων και επί πολλά χρόνια φίλων και συνεργατών στην Εκτυπωτική , τον Λογότυπο και την Εφημερίδα Λόγο των Κυκλάδων και ιδιαίτερα της Λίτσας Χαραλάμπους.
Το αποτέλεσμα της δουλειάς αυτής είναι άκρως εντυπωσιακό και μόνο ένα τεράστιο ευχαριστώ από καρδιάς δεν φτανει είμαι σίγουρος αφού εργάστηκαν αφιλοκερδώς προσφέροντας και εκείνοι με τον τρόπο τους στην όμορφη και ευγενική ιδέα μου.
Δεν ηταν εύκολη δουλεία πιστέψτε με… Αλλά άξιζε τον κόπο.
Και επιτρέψτε μου να τελειώσω με αυτό ….
Θέλω να κάνω μια πρόταση και ελπίζω να ακουστεί.
Είναι ένα όνειρο μου που θέλω να το μοιραστώ μαζί σας.
Να καθιερωθεί στην Σύρο η Ημέρα του Ναυτικού.
ΠΡΟΣΕΞΤΕ ΠΑΡΑΚΑΛΩ… Υπάρχουν δυο παγκόσμιες ημέρες καθιερωμένες από τον Διεθνή Ναυτιλιακό Οργανισμό (ΙΜΟ) που επίσημα είναι αφιερωμένες στους Ναυτικούς. Πολύ Κοντά μεταξύ τους.
Η ΠΡΩΤΗ είναι η Παγκόσμια Ημέρα για τον Ναυτικό και εορτάζεται στις 25η Ιουνίου κάθε χρόνο. Ως ημέρα σκοπός της είναι η υπενθύμιση και η αναγνώριση , ένας φόρος τιμής της συνεισφοράς των ναυτικών παγκοσμίως στο διεθνές εμπόριο, την παγκόσμια οικονομία, την κοινωνία.
Σε όλο τον κόσμο όπου υπάρχει ναυτιλία την ημέρα αυτή γίνονται λαμπρές και συγκινητικές εκδηλώσεις αφιερωμένες στους Ναυτικούς.
Η Δεύτερη είναι Η Παγκόσμια Ναυτική Ημέρα. Αυτή γιορτάζεται ένα μήνα περίπου μετά την Παγκόσμια Ημέρα για τον Ναυτικό, στις 28 Σεπτεμβρίου κάθε χρόνου. Καθιερώθηκε και αυτή από τον Διεθνή Ναυτιλιακό Οργανισμό (ΙΜΟ) και στόχος της είναι να εστιάσει την προσοχή στη σημασία της ναυτιλίας, της ασφάλειας στη θάλασσα και στο θαλάσσιο περιβάλλον.
Στην Ελλάδα έχουμε την 6η Δεκεμβρίου ημέρα εορτής του Αγίου Νικόλαου ως επίσημη ημέρα της βάση της θρησκείας μας και με νόμο του κράτους εορτής των Ναυτικών .
Έχουμε τρεις ημέρες λοιπόν, δυο Διεθνείς και μια Εθνική όπου οι ναυτικοί μας γιορτάζουν επίσημα.
Η Σύρος και Η Ερμούπολις υπήρξαν σημαντικά κέντρα ναυτιλίας και γνωρίζετε όλοι πολύ καλά την Ιστορία μας.
Έχουμε ήδη έτοιμο ένα μνημείο αφιερωμένο στον Αφανή Ναύτη που βρίσκεται εντελώς παραμελημένο και ξεχασμένο στην πλατεία του τελωνείου. Και μάλιστα στο σημείο που δενουν τα κρουαζιερόπλοια. Στο Απόλυτο τουριστικό σημείο του λιμανιού της Ερμούπολης.
Η Σημαντικότητα του δεν περιορίζεται μόνο στην Σημασιολογία του, Δηλαδή αφιερωμένο στους Ναυτικούς που χάθηκαν στην θάλασσα, αλλά και στον ίδιο τον Γλύπτη, τον Γιάννη Παππά που το κατασκεύασε και είναι όχι μόνο ο Σημαντικότερος Έλληνας Γλύπτης της Νεοελληνικής ιστορίας αλλά και ένας από τους σπουδαιότερους γλύπτες της Νεώτερης Ευρωπαϊκής Ιστορίας. Ένα ακόμα σημαντικό στοιχείο είναι ότι το μνημείο έγινε με έξοδα και δωρίστηκε από την εφοπλιστική Οικογένεια Γουλανδρή που εκείνη την εποχή ηταν και ιδιοκτήτες του Νεωρίου.
Η ανάδειξη, η γνωστοποίηση και δημοσιοποίηση του λοιπόν είναι σίγουρο ότι θα προκαλέσει ένα ντόμινο ενδιαφερομένων και ένα ακόμα σημαντικότατο πόλο έλξης Ιστορικού, Φιλοτεχνικού, ARTστικού και Εκπαιδευτικού και φυσικά Τουριστικού ενδιαφέροντος που θα φέρει πολλούς ανάλογου ενδιαφέροντος επισκέπτες που θα ενδιαφερθούν να δουν το γλυπτό αυτό.
Θα μπορούσαμε σε συνεργασία με όλους τους σχετικούς φορείς και με τους συλλόγους των ναυτικών και των οικογενειών των ναυτικών να ξεκινήσουμε τον θεσμό μια ναυτικής γιορτής αφιερωμένης στους Ναυτικούς, Με απονομές τιμών και στεφάνων στον Αφανή ναύτη το μνημείο που ήδη υπάρχει και είναι έτοιμο στο λιμάνι της Σύρου και με διαφορές εκδηλώσεις αποκλειστικά αφιερωμένες στην Ναυτική Ιστορία της Σύρου και στους Ναυτικούς Συριανούς.
Είχα προτείνει κάτι ανάλογο σαν μια αναβίωση της ναυτικής εβδομάδας που γίνονται σε όλο και περισσότερες πόλεις της πατριδας μας αναγνωρίζοντας την σημασία της ναυτιλίας στα νέα δεδομένα της ελληνικής πραγματικότητας.
Μια Ναυτιλία που επανέρχεται δυναμικά στην Ελληνική κοινωνία με όλο και περισσότερους νέους να ακλουθούν το ναυτικό επάγγελμα ξανά και ευχόμαστε ο Άγιος Νικόλαος ο προστάτης και πολιούχος να τα έχει καλά και δυνατά.
Για την υλοποίηση και θεσμοθέτηση αυτής της ευγενικής πράξης τιμής στους Ήρωες ναυτικούς μας δηλώνω τον εαυτόν μου σε διαθεσιμότητα να βοηθήσω με όλες τις δυνάμεις μου.
Άλωσε μην ξεχνάτε κάτι πολύ σπουδαίο.
Ένας ναυτικός από την στιγμή που μπαίνει να εργαστει στο πλοίο του… από εκείνη την στιγμή είναι ένας ΗΡΩΑΣ. Ένας ήρωας που μάχεται καθημερινά όχι μόνο με τα στοιχεία της φύσης αλλά και με τα ίδια τα στοιχεία της ανθρώπινης φύσης .. Και αυτά πολλές φορές είναι πολύ πιο ισχυρά και βάναυσα από εκείνα ακόμα τα στοιχειά της φύσης.
Πηγή: Παν.Κουλουμπής fb
