Επιστρέφοντας από το Νέο Προκόπι στη Χαλκίδα, μετά την Πανήγυρη του Οσίου Ιωάννου του Ρώσσου, ο μητροπολίτης Χαλκίδος συνοδευόμενος από τον Πρωτοσύγκελλό του, Αρχιμ. Νικόδημο Ευσταθίου και τους Διακ. Νικόλαο Πριμηκύριο και Ευγένιο Τσάλλα, μετέβη την Τετάρτη 27 Μαΐου 2020 στο Μητροπολιτικό Ι. Ναό Αγ. Δημητρίου Χαλκίδος, όπου με ιεροπρέπεια και συμμετοχή πιστών χριστιανών, κατά τα διατεταγμένα μέτρα ενάντια στη διασπορά του κορωνοϊου covid-19, τελέσθηκε ο Μέγας Πανηγυρικός Εσπερινός της Αναλήψεως του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, χοροστατούντος του κ.Χρυσόστομου και πλαισιουμένου από τους Ιερείς της Ενορίας, Αρχιμ. Αιμιλιανό Χρήστου, Πρωτοπρεσβυτέρους Γεώργιο Πολυκαρπίδη και Αθανάσιο Τρίκκα και τους Διακόνους.
Οπως αναφέρει ανακοίνωση της Μητρόπολης, τον Θείο Λόγο κήρυξε ο Σεβασμιώτατος, ο οποίος χαρακτήρισε την εορτή «σεμνή, μεγάλη και Δεσποτική, γιατί έχει στο επίκεντρό της τον Σωτήρα Χριστό, αλλά και εορτή του ανθρώπου, γιατί στο πρόσωπο του Θεανθρώπου Χριστού δοξάστηκε και αποκαταστάθηκε ολόκληρο το ανθρώπινο γένος».
Προέτρεψε τους πιστούς να αποφεύγουν τις αμαρτίες, που είναι τα «βαρίδια», τα οποία κρατούν τους ανθρώπους δεμένους στη γη και τους εμποδίζουν να συναναβούν με το Χριστό και τους συνέστησε να κοιτούν ψηλά, στον ουρανό, ώστε να ποθούν την ουράνια πατρίδα και την αληθινή αιώνια ζωή.
Ανήμερα της Εορτής, Πέμπτη 28 Μαΐου 2020, στον Ι. Ναό Αγ. Ιωάννου Χαλκίδος, ο Σεβασμιώτατος χοροστάτησε στον Όρθρο και προέστη της πανηγυρικής Θείας Λειτουργίας, με συλλειτουργούς τον Αρχιμ. Χερουβείμ Μεστούση-νέο ιερατικό Προϊστάμενο της Ενορίας, τον Οικον. Αναστάσιο Χρήστου και τους Διακ. Νικόλαο Πριμηκύριο και Ευγένιο Τσάλλα.
Στο κήρυγμά του ο Σεβασμιώτατος, ανέπτυξε ερμηνευτικά το περιεχόμενο της ευαγγελικής περικοπής της ημέρας (Λουκά 24, 36-53), τονίζοντας ότι ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός ανέλαβε στους ουρανούς ολόκληρη την ανθρώπινη φύση και, προς πρακτική επαλήθευση αυτού, επέδειξε στους μαθητές Του το σώμα Του και τις πληγές των ήλων και της λόγχης, ώστε να γνωρίσουν και να πιστέψουν ότι δεν είναι φάντασμα, αλλά ο Θεάνθρωπος, που στο πρόσωπό Του ενώθηκαν ασυγχύτως, ατρέπτως, αδιαιρέτως και αχωρίστως η θεϊκή και η ανθρώπινη φύση και η δεύτερη, με την ανάληψη του Σωτήρος μας, επανέρχεται στο αρχαίο της κάλλος.
